Author: Flip van der Enden

Wie Fargo heeft gevolgd zal Man Of Constant Sorrow van Blitzen Trapper meteen herkennen. De muziek is een van de factoren die van de Netflix serie zo’n enorme must-see maken. Zowel de song als de band zijn niet nieuw. Man Of Constant Sorrow is een traditionele Amerikaanse folksong, de oudst bekende versie stamt uit 1913, bij het poppubliek geïntroduceerd door Dylan op zijn debuutalbum in 1962 Het nummer kreeg nog meer bekendheid door de uitvoering van de Soggy Bottom Boys in de film Oh Brother Where Art Thou. Blitzen Trapper is een neo-Americana band uit Oregon, in de bussiness sinds 2000 en bekend genoeg voor de grote zaal van Paradiso (10/2/16). Blitzen Trapper heeft de tradional een southern-rock arrangement gegeven met prachtige dubbele gitaarpartijen. De track staat niet op het meest recente album van Blitzen Trapper, maar is op verzoek van de talloze Fargo fans toegevoegd als extra-track op de nieuwe single van de band.

Jo Goes Hunting – Act Of Leaving

Jo Goes Hunting kwamen we tegen op de poster van Grasnapolsky 2016. Aangezien de programmeurs van het mooi gesitueerde binnenfestival een neus hebben voor kwaliteit hebben we even gecheckt wie Jo is. Jo is Jimmie Hueting, een muzikaal avonturier, die in september een mini-album uitbracht met ongrijpbare maar zeer boeiende songs. Mocht de naam Heuting je enigszins bekend voorkomen, dat klopt. Jo/Jimmi is de broer van Rocco Heuting, de rechterhand van Torre in De Staat. Net als bij die band is de toon van de songs van Jo Goes Hunting vaak duister, maar waar De Staat streng is, klinkt Jo eerder melancholiek. Jo’s Glow mini-album is hoorbaar het werk van een bevlogen eenling, live heeft hij hij minimaal vier vrienden nodig om zijn ideeën uit te voeren. Jo Goes Hunting is momenteel op tournee als support act van De Staat.

Bleached is een feministische ruisrockband uit L.A. die in de voetsporen treedt van legendarische volumeproducenten als The Gun Club, The Runaways en The Rolling Stones. Het trio heeft onlangs de opnamen voltooid van een tweede langspeler, Welcome To The Worms die op 1 april gaat uitkomen. Kern van Bleached zijn de zusjes Jennifer en Jessica Clavin. Hun charmante assistente heet Micayla Grace. De meiden maken rock voor de lol, wat niet wil zeggen dat ze niet serieus zijn. Voor de productie van hun nieuwe (2e) album hebben ze een gerenommeerde vakman gecharterd, Joe Chicarelli, die in het verleden prima resultaten heeft behaald met o.a. Elton John, Morrissey en The Strokes. Die laatste band zal de reden zijn geweest voor de zusjes om hem te vragen. Chicarelli heeft er voor gezorgd dat de songs van de zussen over slechte mannen, verkeerde beslissingen en uit de hand gelopen feestjes melodieuze miniatuurtjes werden en geen therapeutische schreeuwpartijen. Wat overigens niet wil zeggen dat de geest in de fles bleef, Bleached is en blijft een punkband.

Reken er op dat het nog wel even kan gaan duren voordat er weer nieuw werk komt van Vampire Weekend. Na bassist Chris Baio is er nu ook nieuw solowerk van Rostam Batmanglij, co-producer en multi-instrumentalist van de band uit Brooklyn. Waar Baio voor een vrolijke noot zorgt, duikt zijn collega de diepte in. Eos is een raar plaatje, op een bed van minimalistische electronica zingt Rostam zijn lied met regelmatige interrupties va een kinder (of meisjes)koor. Rostam, kind van Iranese ouders schreef het nummer na het zien van een foto die had gemaakt tijdens een trip naar India. De video van Eos is ook gebaseerd op die foto. Rostam is al langer actief buiten Vampire Weekend om. Naast zijn veelal artistieke solo-activiteiten heeft hij hand en spandiensten verricht voor o.a. hitparadepaardjes als Diplo, Charlie XX en Carly Rae Jepsen. Maar zijn hart zit hoorbaar in producties als Eos.

Recorders uit België brengt binnenkort (19/2) een tweede album uit. Recorders, onder aanvoering van Gordon Delacroix is als sinds 2008 actief, maar was zo verstandig eerst de lange leerweg te bewandelen van veel optreden en het in eigen beheer uitbrengen van een aantal singles alvorens tot het opnemen van een album over te gaan. Dat debuutalbum kwam in 2014 en viel op met zijn uitgekristalliseerde songs en heldere sound. Debet aan het succes van het Above The Tide album was de technische bemoeienis van Tony Hoffer (Phoenix/Depeche Mode/Beck). Het maritieme thema is gebleven, het nieuwe album heet Coast To Coast, maar qua vorm en inhoud is Recorders hoorbaar geëvolueerd, tenminste als de single Lost At Sea de lading dekt. De nieuwe single van de Brusselse band is een Bowie-esque track met een flink tempo, dat de melancholieke content lichtelijk maskeert. Technisch verantwoordelijk was wederom Tony Hoffer, maar de verslavende compositie en de volwassen uitvoering komen geheel op conto van Delacroix en de zijnen. Hopelijk zijn onze festival nog niet helemaal volgeboekt.

Damien Jurado is zo’n artiest (net als Fink, Patrick Watson en Antony), die in Nederland meer aanzien geniet dan in zijn land van herkomst. Hier verkoopt Jurado respectabele zalen uit en komt hij op de radio, elders not so much. Onze singer-songrocker uit Seattle zit inmiddels al weer twintig jaar in het vak. In die tijd heeft hij een respectabel oeuvre opgebouwd, zowel kwantitatief als kwalitatief. Het licht psychedelische Exit 353 is de voorbode van een nieuw album, Visions Of Us On The Land dat voor 18 maart staat en samen met Maraqopa (2012) en Brothers And SistersOf The Eternal Son (2014) een trilogie vormt rond de thema’s onthechting en herontdekking. Nieuw album = nieuwe tournee. Op 7 maart zal Jurado te zien zijn in Doornroosje/Nijmegen en een dag later op Motel Mozaïque te Rotterdam.

Nvdes wint de award deze week voor band met de moeilijkst vindbare naam. Probeer het maar. Gelukkig hebben wij een vasthoudende researchafdeling dus kunnen we je wel iets vertellen over de makers van Fela. Maar niet veel. Nvdes komt uit L.A. en zou volgens onbevestigde geruchten een afsplitsing zijn van een beroemde band. Permanent of als hobbyband, is onbekend. En dat willen ze graag zo houden. Nvdes houdt zijn identiteit ondanks hun naam liever bedekt. Fela is de derde single van Nvdes, dat al hun releases vergezeld laat gaan van foto’s van een meloen, al dan niet aangesneden. Resteert de vraag hoe klinkt Nvdes? Poppy met veel synths, stel je een mix voor van Phoenix en Two Door Cinema Club. We denken dat Fela gaat over Fela Kuti, de beroemde en belangrijke Afrikaanse muzikant, maar ook dat weten we niet zeker.

Be Apart van Porches is een eigenwijze electropopsong met een ijzersterke hook. Maker van het meesterwerkje is Aaron Maine, een wat slungelige New Yorker, die onder contract staat het het Britse Domino Records. Maine a.k.a. Porches labelt zijn muziek ‘dark music’, een voor ons nieuwe term waarmee de donkere ondertoon van zijn sound en songs wordt bedoeld. Al maakt Porches gebruik van een in de dance gangbaar instrumentarium, zijn muziek komt het best tot zijn recht in de huis of beter nog slaapkamer. Met de gordijnen dicht. Het nieuwe album van Porches, Pool komt op 6 februari officieel uit. Wie niet wil wachten kan de plaat nu alvast beluisteren op porchesmusic.bandcamp.com.