Author: Flip van der Enden

Cross Your Mind is de prima nieuwe single van Paceshifters. Het trio uit het Overijsselse uit Wijhe is het bewijs dat de Outliers theorie van de Canadese journalist Malcolm Gladwell klopt. Gladwell beweert dat een artiest zo’n 10.000 vlieguren moet maken voordat hij/zij een werkzame balans heeft ontwikkeld tussen kunst en kunde. Als voorbeelden uit de popmuziek noemt hij The Beatles die een kleine 1000 optredens hadden verzorgd voordat ze doorbraken en Fleetwood Mac dat 10 albums nodig had om echt op stoom te komen. Terug naar Paceshifters. De band is dus al een tijdje bezig, heeft zich drie slagen in de rondte getoerd en nu het punt bereikt waarop ze kunnen oogsten. Gegund en verdiend. Een nieuw album volgt later dit jaar.

Big Jet Plane is de grootste claim to fame van Angus en Julia Stone tot nu toe. Broer en zus dropten deze modern classic in 2010, hij staat op hun tweede album. Na de hit volgde een succesvolle wereldtournee. Het zou logisch zijn geweest Angus en Julia het ijzer in het vuur hadden gehouden, maar zuslief had haar zinnen gezet op een solocarrière. Nog in 2010 verscheen haar eerste album, twee jaar later kwam er een vervolg. Flops kan je de albums niet noemen, grote successen ook niet. Ook Angus kwam met muziek onder eigen naam, met vergelijkbaar resultaat. Broer en zus konden niet anders dan concluderen dat ze samen sterker zijn dan alleen. Dus maakten ze plannen voor een derde album. Een producer vonden ze in de persoon van Rick Rubin, een man die een soort Midas touch heeft als het om muziek gaat. Niet alles wat Rubin aanraakt veranderd in goud, maar wel veel, vraag maar aan Slayer, de Peppers, Run DMC, Johnny Cash en Adele. De terugkeer van Angus en Julia Stone zal derhalve niet onopgemerkt blijven.

King Tuff is Kyle Thomas. We zijn hem hier eerder tegen gekomen een kleine twee jaar geleden toen hij debuteerde met zijn naar hem vernoemde album op Sub Pop. We leerden King Tuff toen kennen als een eigenwijs projectiel dat zich niet liet leiden door bijzaken als publieksvriendelijkheid en muzikale conventies. Twee jaar later lijkt King Tuff nog niets van zijn wilde streken verloren te hebben. Eyes of The Muse begint vrij traditioneel met een intro dat doet denken aan een oud nummer van The Doobie Brothers. Ook als de zang inkomt, blijft alles nog binnen de lijntjes, maar als halverwege een gitaarsolo begint die zeker een minuut duurt, weten we weer met wie we van doen hebben, een van de meest eigenzinnige talenten van dit moment.

Royal Blood is zo’n band die al een vrij grote status geniet voordat het eerste album uit is. Het Engelse duo dankt zijn bekendheid aan de ongelofelijke sterke live-shows, die ze hier en elders hebben gegeven. Maar de singles vallen ook helemaal niet tegen. Figure It Out wordt de vierde track die we draaien van Mike Kerr en Ben Thatcher en de eerste die in NL breed wordt opgepikt. Het gaat trouwens niet lang meer duren voordat het eerste Royal Blood album een feit is. 25 augustus is de releasedatum, een week na Lowlands dus, waar Royal Blood gelukkig niet ontbreekt.

Wat krijg je als je Blind Willie McTell, The Gun Club en T Rex in de muzikale blender gooit? Iets als Benjamin Booker. Booker geeft het recept zelf op zijn Facebook-pagina. Have You Seen The Sun is de tweede track van de jonge zwarte inwoner van New Orleans, die onze oren bereikt. En net als de eerste, Violent Summer smaakt hij naar veel meer. Dat komt dus goed uit, want eind augustus verschijnt Booker’s debuutalbum. Jonge zwarte Amerikaanse rockers zijn zeer zeldzaam, de meeste muzikale Afro-Amerikanen bewandelen het hip hop of r ‘n’ b pad. Maar Booker treedt dus in de voetsporen van Chuck en Jimi en Living Colour en Bad Brains met zijn gruizige gitaarrock en laat en passant zien waar rock ‘n’ roll ook al weer vandaan komt.

Bob Moses is een duo uit New York (via Canada) dat de kunst verstaat om elektronische muziek warm en menselijk te laten klinken. Ze hanteren hier en daar weliswaar een gitaar, maar de meeste muziek komt uit een kastje. De mannen, Tom Howie en Jimmy Valence maken after party muziek, muziek voor mensen die moe zijn gedanst, maar nog niet naar huis willen. I Ain’t Gonna Be The First To Cry is een cover van Bobby ‘Blue’ Bland, een legendarische r & b zanger uit Memphis. Het nummer is een perfect vehikel voor de dageraad-soul van het duo. Dat Bob Moses (de naam komt van een oude jazzdrummer) niet voor de dansvloer gaat, maar voor een conversatievriendelijke omgeving blijkt ook uit het feit dat men onderdak heeft gevonden bij het onvolprezen Domino Records, dat je kent van onder heel veel meer Arctic Monkeys en Wild Beasts en Bohicas.

Tweedy is de band van Jeff Tweedy en zijn drummende zoon, de 18 jarige Spencer Tweedy. De voorman van het legendarische Wilco liep al een tijd met plannen rond om een tweede soloalbum op te nemen, solo als in alles zelf doen. Maar zoonlief liet zich niet wegsturen en bleek hele goede suggesties te hebben. Voor senior het doorhad was zijn soloplaat een duo-ding geworden. Daarom verschijnt het 20 tracks tellende album met de mysterieuze titel Sukierae onder de familienaam en niet die van Jeff. De plaat verschijnt overigens pas eind september, als de tour van Jeff met Wilco er op zit.

Terug van best wel lang weg geweest. All The Rage Home is het eerste nieuwe nummer van Interpol in 4 jaar. Interpol anno 2014 klinkt niet essentieel anders dan Interpol vier jaar geleden. All The Rage is vanaf de eerste tonen direct herkenbaar als werk van de hand van de makers van Slow Hands en The Heinrich Manoeuvre. De track is de officiële eerste single van El Pintor, het vijfde album van de anglofielen uit New York en het eerste zonder bassist Carlos Dengler. De releasedatum is 9/9.

Vorige week introduceerden we het eerste nieuwe nummer in tijden van The Shins. Shine A Light staat op de soundtrack van Wish I Was Here, een tragikomedie over een man in identiteitscrisis. Niet alleen James Mercer is door de filmproducers verleid een bijdrage te leveren. Op de soundtrack staan ook twee songs van Bon Iver, het bekende Holoceen en het eerste nieuwe werk van de band van Justin Vernon sinds een jaar of vier. Heavenly Father is een minimalistische, maar hypnotische track die niet bedoeld lijkt om nieuwe zieltjes te winnen, maar er bij de reeds bekeerden in zal gaan als jenever in een ouderling. Of het verschijnen van nieuw werk een signaal is dat Justin Vernon zijn band een doorstart laat maken is niet bekend. Maar er is hoop.

Een r &b nummer met een gitaarsolo. Dat hebben we lang niet meer gehoord! Niet sinds de purperen jaren van Prince. Makers van deze ongewone en ongewoon goede track is Movement, een trio uit Australië. De gitaarsolo is niet het enige dat boeit aan Ivory, de track broeit als een hooiberg na een regenbui, de sensuele falsetto geeft het nummer een NSFW kwaliteit en dan komt dus die gitaarsolo. Uiteraard hebben we even gecheckt of Ivory geen een uitschieter is en inderdaad gitaarsolo’s zijn verder schaars op de debuut EP van Movement, maar de zwoele drang, de hypnotiserende beats en de James Blake-achtige verlatenheid vind je terug alle tracks.