Author: Flip van der Enden

Zolang de voorraad strekt is Badlands gratis te downloaden via de Souncloud van Smoke Season. Smoke Season is een hij/zij duo uit L.A. Hij heet Jason Rosen, haar naam is Gabrielle Wortman. Dustbowl soul is de mooie term die ze voor hun melodieuze americana hebben bedacht. Bij americana denk je al snel aan mannen met doorrookte stemmen, grijze paardenstaarten en ruitjeshemden. Niets van dat al bij Smoke Seasons. Hun muziek ademt eerder de sfeer van de Oh Brother Where Art Thou soundtrack. De meerstemmige zang van Gabrielle heeft iets gospel-achtigs, terwijl de productie refereert aan western soundtracks. Bijzonder dus, en zoals gezegd gratis af te halen. Badlands is het titelnummer van een 2e EP van Smoke Season.

Veel mensen zullen de muziek van Foxing als ‘uneasy listening’ kwalificeren. Anderen zullen weglopen met de intense en indringende confessie-pop van de band uit St Louis. 21 is zanger Conor Murphy nog maar, maar doordrongen van het besef dat alles tijdelijk is. Hij wil daarom zijn talent niet verdoen met het produceren van luchtige liedjes of flauwe melodietjes, maar als het even kan toonkunst creëren die bestand is tegen de tand des tijds. Ook die ambitie beperkt de actieradius van Foxing, maar maakt de bevrediging voor hen die wel bereid zijn tijd en aandacht in de band te investeren des te groter. Een band als Foxing was er nog niet daarom gaan de meeste vergelijkingen mank. Maar hou je van Nick Cave en The National dan moet je Foxing zeker eens proberen.

Als je vijf jaar moet wachten op een nieuw album is de eerste vraag natuurlijk was het het wachten waard? In geval van The Kevin Costners is het antwoord een volmondig ja. Pick Up The Parts, de opvolger van Come On In is een volwassen, opvallend goed klinkend gitaaralbum zonder zwakke plekken, maar wel met een aantal hoogtepunten waarvan de eerste single Lunatics er zeker een is (een ander is I Need It, You Know). Lunatics doet denken aan You Sexy Thing van Hot Chocolate, maar dat zal toeval zijn. De meeste bands kunnen zich een witje van vijf jaar niet permitteren. The Kevin Costners dus wel.

Als we alleen de muziek hadden gehoord en nooit de clip gezien van Deers met Bamboo hadden we het nummer misschien wel nooit toegevoegd aan onze playlist. Maar we zagen eerst de video en waren verkocht. Deers is twee vriendinnen uit Madrid (live zijn ze met zijn vieren), die zo’n aanstekelijke lol tentoonspreiden in hun filmpje dat we het gewoon met iedereen willen delen. Bamboo komt van een EP-tje dat Demo heet. Dat verklaart het amateuristische van de opname en uitvoering, maar laat dat nou net de charme zijn. Misschien hebben de meiden dat zelf ook door en daarom besloten de demo officieel uit te brengen. Misschien is er wel een professionele opname, maar ontbeert die niet de rammelende spontaniteit van de demo. En hoe klinkt Deers? Als de puberende dochters van Kim Deal.

Bijna ongemerkt is Bombay Bicycle Club doorgedrongen tot de kopgroep van het Britse indiepeloton. Come To staat op So Long, See You Tomorrow, het vierde album van de band, hun succesvolste tot nu toe. En hun beste. Wat niet altijd samen gaat. Ook live steekt de Club in topvorm en dat wordt herkend. Bij een onaangekondigd optreden op Glastonbury vorige week bleek de tent vele maten te klein. Hoe goed BBC live is, kan je zien (en horen) als je naar hun site gaat, daar staat een complete registratie van een show in maart van dit jaar in de Brixton Academy. Daar zal je het ook even mee moeten doen, want Bombay Bicycle Club is helaas voorlopig niet in de buurt.

Voor een man die jaren had waarin hij maar liefst drie albums uitbracht, is drie jaar een lange tijd tussen twee releases. Maar het wachten is binnenkort voorbij. Ryan Adams kondigde aan dat zijn nieuwe (12e) album af is en op 9 september uit zal komen. Om te bewijzen dat hij niet bluft, bracht hij maar meteen een nieuwe single uit. In Gimme Something Good herkennen we de maker van Lucky You. Dat voedt de verwachting dat Adams een solide rockalbum met Americana kantjes heeft gemaakt, precies wat de dokter heeft voorgeschreven

Courtney Barnett is de onofficiële winnaar van Down The Rabbit Hole, terwijl driekwart van de festivalgangers de verrichtingen van Nederland tegen Mexico volgde, kwam, zag en overwon de Australische met een daverende set eigenwijze songs met als hoogtepunten het door ons vaak gedraaide History Eraser en haar huidige single Avant Gardner. Courtney is geen alleman’s rocker, haar stem is beperkt, haar songs hebben een eigen logica en veel aandacht voor haar fysieke presentatie lijkt ze niet ook te hebben. Desondanks of misschien wel daarom is ze puur en direct en enig in haar soort.

Robert Plant zou nog veel rijker kunnen zijn dan hij nu al is als hij zijn oude partner Jimmy Page zijn zin zou geven en mee zou doen aan een Led Zeppelin reünie. Maar Plant heeft zijn schaapjes al lang en breed op het droge en bekommert zich in deze late fase in zijn carriere meer om zijn imago als creatief muzikant dan dat van muziekmiljonair. Niet dat hij zich schaamt voor zijn pionierswerk met Page. Met zijn huidige band speelt hij een aantal songs van Led Zeppelin, maar dan op een manier die bij zijn huidige smaak en conditie past. Plants post- Led Zep loopbaan heeft nauwelijks dalen gekend maar ook weinig pieken. Zijn samenwerking met Alison Krause, het Raising Sand album heeft hem nog het meeste lof en voldoening gebracht en een nieuw publiek. Rainbow is een track van Plant’s tiende soloalbum, Lullaby and…The Ceaseless Roar, een album waar het spelplezier van afspat. Op een bepaalde manier is Plant (65) weer terug bij af en gaat het hem puur om de liefde voor muziek. Dat is te horen en wordt gewaardeerd. Pech voor Page dus.

Single nummer vijf alweer van Catfish & Co. De band gaat maar door, heerlijk. Het debuutalbum is nu eindelijk in beeld. De plaat gaat The Balcony heten en verschijnt op 15 september. Als Pacifier, Rango, Kathleen en Homesick en de fijne bijna ballad Fallout allemaal de eindstreep halen is het eerste album van Catfish And The Bottlemen meteen een half Greatest Hits album. Dat is wat je noemt een goed begin. Over begin gesproken, wij waren er bij. Het allereerste optreden van Catfish and the Bottlemen in Nederland was op ons feest in Paradiso begin dit jaar. Toen stond de band nog in de bovenzaal, die zou nu -net een half jaar later- al weer veel te klein zijn.