Author: Flip van der Enden

Begin juni verschijnt het nieuwe album van zanger-gitarist-componist-platenbaas John Anthony Gillis, de man die we kennen en waarderen als Jack White. Jack kondigt de blijde verwachting van zijn nieuwe plaat aan met de release van een instrumentaaltje, een redelijk ruige bluestrack, waarin je wellicht invloeden ontdekken kan van Ennio Morricone. Het tweede solo-album van White is Lazaretto gedoopt. Als je het album nu alvast bestelt krijg je High Ball Stepper gratis in je inbox. Op tournee gaat meneer White ook weer. Op 3 juli staat hij in de HMH.

Van bed naar bühne, dat is -zeer kort- het verhaal van The Antlers. Chef d’equipe Peter Silberman begon ooit met muziek maken in zijn slaapkamer in Brooklyn. Bedoeling was een soloalbum, klein en overzichtelijk. Hij bleek echter meerdere muzikanten nodig te hebben om zijn songs te laten gloeien en bloeien. Nu is The Antlers een band met een vaste kern van drie. Silberman staat er weliswaar niet meer alleen voor als het om het uitvoeren van zijn songs gaat, als componist en vooral tekstdichter is hij nog steeds een einzelgänger. Zijn songs zijn serieus, niet zelden zwaarmoedig en gaan vrijwel zonder uitzondering over Grote Onderwerpen. Palace is geen uitzondering. Meer van dat moois binnenkort op album nummer vijf van The Antlers, Familiars.

Het gaat goed met Breton. Het tweede album van de mannen uit Londen heeft al twee sterke singles opgeleverd, Got Well Soon en Envy en met 15 Minutes komt daar nu een derde bij. Zoiets heet een hattrick. Dat Breton vrij breed succes heeft met hun indie-synthi stond niet in de oorspronkelijk bouwplannen. De band, een initiatief van Roman Rappak en Adam Ainger wilde in eerste instantie de kunstkant opgaan, multi media projecten organiseren, interactie bewerkstelligen tussen muziek en beeld. Maar toen kwamen de hits en raakten de visuals op het tweede plan. Voorlopig.

Miniature Tigers is ooit uitgeroepen tot één van de 25 beste bands op Myspace. Ze bestaan dus al een tijdje, een jaar of twaalf. Toch klinkt de band uit Brooklyn op hun vierde album fris en fruitig. Dat kan komen omdat Cruel Runnings is opgenomen in een studio op Jamaica met achter de mengtafel Chris Zane (Walkmen/Passion Pit). De producer wist die duidelijk raad met de Weezer meets Beach Boys smartpop van Miniature Tigers. Het is altijd afwachten hoe zo’n plaat valt, maar met een beetje geluk trekt Swimming Pool Blues de band het Facebook tijdperk in.

Dat iemand elf albums maakt is al bijzonder, maar dat die albums ook nog eens anders en beter zijn dan de voorgangers, dat is echt een unicum. Damien Jurado is de maker van dat imposante oeuvre. De zanger-gitarist-componist uit Seattle begon een jaar of tien geleden met wrakkig opgenomen songs die hij uitbracht op cassette. Niet alleen de kwaliteit van zijn opnamen is in de loop der jaren sterk verbeterd, ook zijn songs zijn groter en sterker geworden. Debet aan die ontwikkeling is producer Richard Swift (The Shins/Foxygen). Swift plaatst de verhalende songs van Jurado in sfeervolle muzikale landschappen, die de verbeelding prikkelen, net als de titel van Jurado’s meest recente album, Brothers and Sisters of The Eternal Son.

Wie gehoord wil worden moet fluisteren. Die boeddhistische wijsheid lijkt het motto van Real Estate. De band uit Brooklyn maakt bescheiden, intieme indie-rock met wijze woorden van zanger Martin Courtney en intrigerende gitaarpartijen van Matt Mondanile. Real Estate maakt muziek die enige aandacht vergt, anders zijn de songs voorbij voordat je er erg in hebt. Maar dat beetje extra aandacht wordt ruimschoots beloond. Crime staat net als Talking Backwards op het derde Real Estate album, Atlas, waarmee de band een stevige stap voorwaarts zet richting internationale erkenning.

Album nummer drie is aanstaande van First Aid Kit en dat is welkom nieuws. De Zweedse zusjes Klara en Johanna Söderberg introduceerden zichzelf in 2008 via Youtube met een prachtcover van Tiger Mountain Pleasant Song van Fleet Foxes. Daarna ging het balletje snel rollen. De zusjes werden geadopteerd door de Amerikaanse indie-folk scene en brachten twee succesvolle albums uit. Die platen liepen zo goed dat de Söderbergjes op de radar verschenen van Sony Records, dat hen een aanbod deed waar ze moeilijk nee tegen konden zeggen. Zo is het gekomen dat het Stay Gold album op 10 juni uitkomt bij Japanse multinational. Gelukkig is men wel zo slim geweest om weer met Mike Mogis te werken, de producer van o.a. Bright Eyes en het vorige album van Klara en Johanna.

The Great Communicators is een band met muzikanten uit Den Haag en de hoofdstad. Ze zijn nieuw, maar ook weer niet. Bandbaas Arend Dijkstra is dankzij zijn werk met o.a. Klopje Popje en Balcony geen onbekende in de Randstedelijke popscene. The Great Communicators maken indie-rock naar model van o.a. Broken Social Scene. Het was dan ook zowel erkenning als een opsteker toen Dave Newfeld van dat muzikantencollectief uit Toronto bereid bleek de debuutEP van de Great Communicators te mixen. Zoetrope is het bewijs dat hij zich met smaak en kennis van die taak gekwijt heeft.

‘I Wanna Dance with a black woman’ zingt Taylor Kirk. En je bent verkocht. Hot Dreams, de nieuwe single van het Canadese Timber Timbre klinkt als een kleinschalige Elbow, als een Bon Iver met de baard in de keel; zacht, stemmig en geloofwaardig. Ze zijn al een tijdje bezig, zo’n jaar of tien. Hot Dreams wordt album nummer vijf. De doorbraak van Timber Timbre duurt lang, maar de lijn is stijgend. Dankzij Breaking Bad, waarin een song van Timber Timbre zat is de band niet meer helemaal onbemind. Voeg daar een tournee door Engeland met Laura Marling en een door Canada met Feist aan toe en misschien is er het begin van een gespreid bedje voor de verleidelijk soft pop-folk-blues van het vijftal uit Ontario.