Author: Flip van der Enden

91 van de 100 keer kiezen we nummers vanwege de muziek. Heel soms haalt een song de Pinguinplaylist door de tekst. Dat is het geval met Keep You van Beans On Toast. Veel meer dan woorden is het ook niet. Keep You begint als een instructie voor beginnende bands, wat je allemaal moet doen om aan de bak te komen. Al declamerende laat de zanger (Jay McAllister) weten dat het allemaal leuk een aardig is, maar dat hij eigenlijk maar één ding wil, zijn meisje terug. Zo zingt hij dat hij daarvoor ook de “the sense of humour of the penguins” nodig heeft! 🙂 Met een naam als Beans On Toast hoeven we niet te vertellen dat de band/man uit Engeland komt. Mocht je daar nog aan twijfelen, dan hoef je alleen maar naar zijn platte Britse tongval te luisteren. Drunk Folk Artist is hoe Jay zichzelf aanprijst. ‘File next to’ nuchtere folkacts als Frank Turner, Mumford en Laura Marling (aan wie Beans ooit een prachtig ode heeft gewijd).

Deze was ons even ontgaan. Covered In Chrome is al een paar maanden oud, maar precies wat de dokter voorschrijft om het gitaargemiddelde van Pinguinradio op te vijzelen tot een gezond percentage. Violent Soho is van Brisbane in Australië. Daar begonnen ze tien jaar geleden als fans van The Pixies, Nirvana en Mudhoney. Tien jaar later maken ze nog steeds gruizige muziek, maar nu wel met een eigen smoel. Covered in Chrome is terug te vinden op het Hungry Ghost album van de stonies.

The Bots is een jonge zwarte rockband uit Glendale, California. Er zijn twee Bots, Mikaiah en Anaiha Lei, respectievelijk 20 en 17 jaar oud. De oudere broer zingt en speelt gitaar en bas, de jongere doet de drums. The Guardian noemt The Bots een kruising tussen Black Keys en White Stripes. wij moeten eerder aan Radkey denken, want ook Afrorock en jonge broers! De broertjes zijn al even bezig, ze namen hun debuut op toen ze 15 en 12 waren. Maar 5:17 is de eerste track die de boys goed genoeg vinden om als begin van fase twee dienst te doen, de opmaat naar werelddominantie. Werden zwarte rockbands in de jaren tachtig aan de (blanke) man gebracht onder de vlag van The Black Rock Coalition (Living Colour/24-7 Spyz/Fishbone), de 21ste eeuwse versie heet Afro Punk, maar het is dus gewoon rock ‘n’ Roll zoals bedoeld en bedacht door Chuck en BO.

Nu de Franse taal weer helemaal heet en hip is dankzij Stromae zou het zomaar kunnen dat we ook Francofiele successen mogen noteren in andere genres dan urbain. Francois & The Atlas Mountains waren een hypeje een jaar of twee geleden, want de eerste Franse band die getekend werd door Domino Records: specialisten in moderne Britpop met bands als Arctic Monkeys, Franz Ferdinand en The Bohicas in de stal. De voorspelde doorbraak is nooit gekomen, maar het label heeft de band uit de buurt van Bordeaux nog niet opgegeven.Bon.

Top Notch betekent iets als van de bovenste plank. Kwaliteit dus. En dat heeft de nieuwe single van Manchester Orchestra in overvloed. Alleen al de riff, die lag al decennia voor het oprapen. Anders dan de naam doet vermoeden komt Manchester Orchestra niet uit de Engelse industriestad, maar uit Atlanta, Georgia. Het vijftal heeft voor de naam gekozen als ode aan de stad waar zoveel van hun favoriete bands vandaan komen, Buzzcocks, The Verve, Stone Roses, The Smiths. Oasis, Joy Division etc. De rockende ondergrond lijkt zeker geïnspireerd door (een aantal van) deze bands, de zang doet echter sterk denk aan Duran Duran uit Birmingham. Album vier van Manchester Orchestra zit er aan te komen. De Titel wordt Cope en de relasedatum 28 maart.

Raleigh Ritchie komt uit Bristol, birthplace of trip hop. En dat is te horen. Bloodsport is een lekkere, loungy down tempo track die zowel thuis, op de dansvloer en op de radio zijn werk doet. RR is het pseudoniem van acteur Jacob Anderson (Game Of Thrones). Anderson is geen acteur die een zangcarrière ambieert, maar een zanger/componist, die begonnen is met acteren in de hoop zo mensen te ontmoeten die hem een zetje kunnen geven. Dat lijkt dus gelukt. Bloodsport, een ode aan een femme fatale is geen toevalstreffer. Raleigh heeft nog veel meer noten op zijn boog. Zijn debuut Ep, Black & Blues kan je gratis downloaden. Bloodsport kost een euro of zo, maar is je verdiende loon dubbel en dwars waard.

Betrouwbaar als de Big Ben. Cage The Elephant moet hun eerste slechte plaat nog maken. Spiderhead is het zeker niet. We weten eigenlijk niet of Spiderhead een officiële single is of niet. Maakt ook niet uit. We kregen de track getipt door luisteraars en een Stationschef. Het nummer staat op het Melophobia album waar we ook Come A Little Closer vanaf hebben gehaald. De band uit Kentucky was in de buurt, nou ja in Europa. Maar om de een of andere reden stond ons land niet op de agenda. Gemiste kans.

Het intro komt ons ontzettend bekend voor, maar we komen er maar niet achter van wie/wat Stonefox het heeft ‘geleend’. All I Want is een zachte, maar geen softe ballad, prachtig gezongen door Jenna Russell uit Melbourne. Zij is het middelpunt van een trio dat Stonefox heet en haar bestaan wereldkundig maakt met dit folky All I Want. De track sluimert al een tijdje op de internetten, maar neemt sinds een week of zo een grote vlucht. Een goed liedje kan je niet geheim houden.

Er is altijd iets ongemakkelijks aan de muziek van Villager. Dat is geen klacht, dat is een constatering. Het dorpshoofd, Conan O’Brien is een gedreven mens. Hij is er niet op uit om te entertainen, hij wil meer. In geval van Occupy Your Mind hangt hij de mentale vampier uit, wil hij je geest bezetten: ‘This Place Called Home Is No Longer Mine So Now I Need To Occupy Your Mind’. Huiveringwekkend goed.

Tears & Marble is een nieuw duo uit de hofstad. Tears is Bella Hay, Marble heet Cris Kuhlen. Of andersom. Het duo trok vorige maand internationale aandacht met hun cover van What Is Love van Haddaway. Daarmee bewezen ze van vrij weinig heel wat te kunnen maken, met hun zelfgeschreven en geproduceerde We Don’t Like You maken dame en heer duidelijk ook heel wat in eigen mars te hebben. Cris is naast muzikant ook grafisch ontwerper. Bella, dochter van Barry is full-time met muziek bezig, ze studeert aan het conservatorium van Amsterdam. Hopelijk hebben zowel Tears als Marble voldoende tijd om de smaak naar meer snel te bevredigen.