Author: Flip van der Enden

Wake Owl is een alias van Colyn Cameron. Colyn is een reiziger. Hij komt oorspronkelijk uit Californië heeft organische landbouw gestudeerd in Engeland en gewerkt in Duitsland, Chili en Canada, maar uiteindelijk geen boer geworden maar muzikant. In Canada is hij blijven hangen. Tenminste gedeeltelijk. Colyn verdeelt zijn tijd tussen Vancouver en Portland in de Amerikaanse staat Oregon. Daar staat de studio waarin hij zijn eerste album, The Private World Of Paradise aan het opnemen is, Candy is daarvan de single. Wake Owl werkt met producer Richard Swift (The Shins/Foxygen) en dat is te horen. De plaat komt begin maart.

I Wish I Was A Girl is een prima nummer van het meest recente album van The Vaccines, Come of Age uit 2012. Dat is een beetje raar, want de laatste single van de Britpoppers, Melody’s Calling was helemaal nieuw. De reden om Wish I Was A Girl alsnog op single uit te brengen is dat er een clip bij gemaakt is, die het nummer een politieke lading geeft. Wat eerst een speels liedje leek over erotische fantasieën krijgt in de context van de clip, die zich afspeelt in het Midden Oosten een nieuwe lading. Plots gaat het nummer over (seksuele) rolverdeling en emancipatie. Van de Arabische lente is helaas niet veel terecht gekomen, maar via Youtube en bands als The Vaccines blijft het moderne gedachtegoed toch beschikbaar.

The Sounds is een Zweedse new waverige band met enige faam buiten de Scandinavische regio. Die bekendheid komt meer door nevenactiviteiten dan door de verrichtingen van de band zelf. Zangeres Maja Ivarson heeft Snakes On A Plane geschreven voor de gelijknamige film en een aantal van haar bandmaten heeft songs voor Krezip gecomponeerd. Hurt The Ones I Love zou wel eens het nummer kunnen zijn dat The Sounds zelf aan een publiek kan helpen. Het is een semi droevig deuntje in de tijdloze traditie van Blondie. De bron is het album Weekend, het vijfde van The Sounds in tien jaar.

Nog geen zes weken na Braincells komt er alweer een nieuwe single van het aanstaande album van Maxïmo Park. Het is dat we beter weten anders zouden we zweren dat Leave This Island een cover is van een song van Depeche Mode. Het heeft die typische late 80’s electropop sound inclusief de afstandelijke maar indringende zang waar de band van Gahan en Gore al 33 jaar succes mee hebben. Is Braincells nog steeds gratis te downloaden, voor Leave This Island moet je iets van een euro neertellen. Je kunt ook wachten tot het Too Much Information album uitkomt, daar staan beide songs op.

King Colour is een jong bandje van de andere kant van de wereld, dat met Break The Ice een aanstekelijke debuutsingle heeft afgeleverd. Powerpop is de naam van het genre dat zowel melodieus als stevig is. En niet al te serieus. King Colour is een kwartet dat vanuit Sydney de wereld hoop te gaan veroveren. Nu zitten ze nog in de warmloopfase en doen ze vooral voorprogramma’s, maar de dag dat het publiek speciaal voor hen komt is niet ver meer weg.

The Growlers is een garage-surfband uit Cosa Mesa in California. De vijf leden wonen in een ‘psychedelic trailer park’ aan het strand van Orange County. Dat is wel zo handig want alle vijf de muzikanten berijden de golven. The Growlers volgen het begin dit jaar verschenen Hung At Heart album op met de langspeel EP Gilded Pleasures. De bandleden zijn aanhangers van het evangelie van Ian Dury: seks, drugs en Rock ‘n roll. En daar over zingen zij.

Hush Hush is een lekker rammelend punky nummer met mooie nonchalante zang van Niall met backup van Aoife. De derde Sister heet Andrew. Het trio komt uit Limerick, Ierland, maar is inmiddels naar Londen verkast, want grote plannen. Sisters is nog helemaal vers, meer dan een toertje als supportact van Big Deal hebben ze nog niet gedaan, de concertagenda is nog vrij leeg en ze hebben nog maar net 1200 likes op Facebook. Hush Hush is dus hun debuutsingle, wat ons betreft eentje uit de categorie veelbelovend.

Young Galaxy vertrok voor de opname van hun Ultramarine album naar het verre Zweden. Ver want de band komt uit Vancouver. Normaal namen ze hun albums op in Montreal, de hoofdstad van de Canadese indiescene. Maar in Zweden woont en werkt producer Dan Lissvik. De Zweed maakte in eerste instantie naam als remixer (o.a. Foals, Haim, Foster The People) maar heeft zich omgeschoold tot producer met Young Galaxy als een van zijn eerste klanten. De noordelijke combi van een Zweed met Canadezen werkt, want Fever is al de derde track die we van Ultramarine draaien.

We Are Standard komt uit Spanje uit het Baskenland eigenlijk, wat niet het zelfde is. Ze zijn samen sinds 2007 en maken indierock met een dansbeat. En humor. Jesus In Her Eyes is geen -zoals je zou denken met zo’n titel en ook nog eens van een band uit het streng katholiek Spanje, sorry Baskenland- religieuze song. De zanger zingt weliswaar dat hij het licht heeft gezien, maar dat is in de ogen van een dame. Mocht je meer willen horen van deze Baskische variant op Madchester rock, dan doe je er goed aan op zoek te gaan naar het album Day.