Author: Flip van der Enden

Sommige plaatjes geven hun pracht niet meteen prijs. Als een soort ‘time-release’ medicijn duurt het even voordat het volle effect voelbaar is. Shadow van Wild Nothing is zo’n nummer waarvan je in eerste instantie denkt leuk en aardig, maar dat na een x aantal draaibeurten er een in de categorie wow blijkt te zijn. Wild Nothing is een eenmansbedrijf, in 2009 opgericht door Jack Tatum uit Blacksburg, Virginia.

Het was vanaf het begin raak, het debuutalbum waarop Jack zijn Kate Bush meets The Cure dreampop introduceerde dook direct op in de aanraderslijsten van hippe sites en in de verkooplijsten van online retailers. Jack vindt dat Gemini beter had gekund. Hij heeft gelijk. Het vers verschenen Nocturne is een meesterwerkje, dat wederom zeer goed valt bij pers en publiek. Jack is gelukkig geen kluizenaar, later dit jaar kom hij met zijn band onze kant op. Op 3 november staat hij op London Calling.

Zij heet Laura-Mary Carter en hij Steven Ansell. Samen zijn ze al een jaar of acht actief als Blood Red Shoes. Standplaats van het duo is de Britse badplaats Brighton. Opvallend is dat Laura-Mary en Steven vooral Amerikaanse acts opgeven als referentie.

De meeste Britten zijn flink chauvinistisch en erg trots op hun bijdrage aan de popcanon. Niet dus Blood Red Shoes. Zij halen de mosterd bij bands als Sonic Youth, The Pixies en Queens Of The Stone Age. Dame en heer zijn ondertussen lang genoeg bij elkaar om hun voorbeelden te hebben verwerkt tot een eigen geluid.

Daarom is hun derde album hun beste en succesvolste. Eerder dit jaar had de band beet met Cold van dat album, nu gaat het weer gebeuren met het titelnummer, In Time To Voices.

De gitaar heeft het momenteel best zwaar. Hippe genres zijn of volledig computer gestuurd of worden gedomineerd door banjo’s en ukeleles. Ongecompliceerde, lekkere vette gitaarplaatjes lijken net zo zeldzaam als beveiligers met hoofdhaar. Maar ze zijn er nog wel.

De nieuwe single van British India is zo’n fijne rafelige rockplaat. Origineel? Niet echt. Baanbrekend? Echt niet. Maar lekker? Echt wel. British India zijn vier vrienden uit Melbourne. Acht jaar geleden zijn ze begonnen met het spelen van covers van Black Rebel Motorcycle Club en The Beatles.

Dat goede begin heeft drie albums opgeleverd met een vierde op komst. Down Under is British India een begrip. Met hun nieuwe langspeler hoopt de band ook op aandacht op het Noordelijke halfrond. Als de rest van het album net zo lekker is als het voorproefje moet dat geen probleem zijn.