Author: Flip van der Enden

Hij was ooit de helft van het anti folk duo Moldy Peaches, is een redelijk succesvol solo-artiest en werkzaam als kunstenaar en filmer. Zij is de zangeres van Little Ones, een sidekick van Beck en ook solo actief. Samen hebben ze een album gemaakt, dat ze typeren als een muzikaal dagboek. Het pad dat ze bewandelen is dat van het klassieke duo, denk Nancy Sinatra & Lee Hazelwood, Sonny & Cher, Gram Parsons & Emmylou Harris. Wilde Green in het verleden nog wel eens de grapjas uithangen met liedjes over Jessica Simson, in gezelschap van Binki toont hij zijn gevoelige kant en die staat hem goed.

Hij was ooit de helft van het anti folk duo Moldy Peaches, is een redelijk succesvol solo-artiest en werkzaam als kunstenaar en filmer. Zij is de zangeres van Little Ones, een sidekick van Beck en ook solo actief. Samen hebben ze een album gemaakt, dat ze typeren als een muzikaal dagboek. Het pad dat ze bewandelen is dat van het klassieke duo, denk Nancy Sinatra & Lee Hazelwood, Sonny & Cher, Gram Parsons & Emmylou Harris. Wilde Green in het verleden nog wel eens de grapjas uithangen met liedjes over Jessica Simson, in gezelschap van Binki toont hij zijn gevoelige kant en die staat hem goed.

The Veils en Nederland hebben iets met elkaar. De liefde is duidelijk wederzijds, want de band meldt met trots op hun site dat ze op 5 april op Motel Mozaïque staan in Rotterdam. Dan is ook eindelijk het nieuwe album uit, Time Stays, We Go. De eerste single van het vierde Veils album, Through The Deep Dark Wood is een uptempo rockertje, vrij ver verwijderd van de droevige ballads waarmee Finn Andrews en zijn band naam maakten. Maakt niet uit, het geeft alleen maar aan dat The Veils constant in ontwikkeling zijn en niet de makkelijkste weg kiezen.

Mazes houdt er niet van lang in de studio rond te hangen. Ze nemen hun tracks zo goed als live op zonder gedoe en zonder gedonder. Dat kan het trio uit Manchester zich permitteren, want  Mazes staat vrijwel constant op de bühne, is het niet als voorprogramma van Wavves, Deerhunter of Dum Dum Girls, dan is het wel in een of ander multi functioneel jongerencentrum of op een (internationaal) festival. Harde werkers dus en aanhangers van de DIY filosofie. Het gaat echter zo lekker met Mazes, dat ze nu sommige taken moeten uitbesteden, zoals het uitbrengen van hun platen. Daarvoor hebben ze Fatcat Records ingeschakeld, dat is gespecialiseerd in eigenwijze acts en ook goede contacten in heeft het buitenland.

Nog meer muziek uit IJsland. Sin Fang is Sindri Sigfússon, de oprichter van de band Seabear, maar ook solo actief. Look At The Light komt van zijn derde album als Sin Fang. Het nummer is betoverend in een stijl die we ondertussen wel typisch IJslands mogen noemen, ook omdat iedereen het daar met iedereen doet. Op muzikaal vlak dan. Producer van Look At The Light is Alex Sommers, de partner van Jónsi en art-diretor en producer van Sigur Rós.   

Een ongrijpbare, maar aanstekelijke mix van rock en electro is wat het Finse K- X- P in de aanbieding heeft. Het trio onder aanvoering van Timo Kaukolampi heeft recent een 2e album uitgebracht, II dat je moet horen om te geloven. De songs variëren van Gregoriaanse sprookjesmuziek via Talking Headsiaanse afro-funk tot Motørhead meets Kraftwerk uitspattingen. Mocht de single Melody naar meer smaken, dan is dat er dus.

Ólöf Arnalds komt uit IJsland, het land van Björk en Jónsi. Zo klinkt ze ook een beetje, als een kruising tussen haar beroemde landgenoten. A Little Grim staat op Ólöf’s derde album, haar eerste in het Engels. Het is een logische stap om in het internationaals te gaan zingen, want met haar IJslandse albums had ze ook al redelijk succes in de V.S. Ólöf heeft o.a. met The Dirty projectors getoerd en met Jonathan Richman. Haar fotogenieke koppie dook op in bladen als Vanity Fair en The New York Times. Festivals als Crossing Border en Into The Great White Open zouden er verstandig aan doen om eens contact op te nemen met Ólöf of haar manager.