Author: Flip van der Enden

Fontaines D.C. – Favourite

Fontaines D.C .wordt per single makkelijker behapbaar. Of zou het zo zijn dat we gewend zijn geraakt aan de knokige songs van de Ierse band en de onconventionele leadzang van frontmaniak Grian Chatten?

Een normaal lied is Favourite nou overigens ook weer niet. Als uit het niets horen we halverwege plotseling een vrouwenstem opduiken en begint er een dopey intermezzo dat wel een minuut duurt. Daarna gaat de band gewoon weer verder alsof er niks is gebeurd. Al met al alweer een geslaagde single van deze Dubliners. Het Romance album komt in augustus.

Infinity Song – Comedy

Drie dingen die je niet vaak hoort op Pinguin Radio: Zwarte acts, familiebands en zanggroepen. Infinity Song is alle drie.

Abraham, Angel, Israel en Momo Boyd (en nog vijf andere broers en zussen) komen oorspronkelijk uit Detroit. Hun waarschijnlijk nogal ambitieuze ouders verhuisden met de hele clan naar NYC in de hoop en verwachting daar een platencontract in de wacht te kunnen slepen. Na 12 jaar zingen in parken en op andere publieke plekken verscheen Jay Z ten tonele en werd de droom eindelijk werkelijkheid. De rapper bood de Boyds een platendeal aan en garandeerde ze de volledige artistiek vrijheid. In 2020 verscheen het debuutalbum van Infinity Song en vorige week de langverwachte opvolger, Metamorphosis.

Vanwege de connectie met Jay Z en hun Afro-Amerikaanse achtergrond zou je misschien denken dat Inifinity Song van de hip hop en/of r&b is. Maar dat is niet het geval. Bij de Boydjes geen beats uit een doosje, maar ‘echte’ instrumenten. Geen raps, maar zang, samenzang vooral. Het gros van de songs op  Metamorphosis zal de door de meeste Pinguin-luisteraars worden afgedaan als softe shit. Maar zelfs de meest verstokte indie-fan zal onder de indruk raken van de muzikaliteit van de familie Boyd. En. Er staat (minstens) één nummer op het nieuwe album dat prima pas binnen ons muziekbeeld, het met piano en gitaren aangeklede, vrij freaky maar serieus goede Comedy.  

The Mysterines – The Last Dance

Single 3 van album 2 van The Mysterines is misschien wel de beste van het stel. Met zijn speelduur van 4.30 is het in ieder geval de langste.

De extra speeltijd geeft miss Metcalfe alle tijd om haar bijzondere stem en overtuigende zangkunsten te etaleren. Maar ook de gitaristen nemen het ervan. Gezamenlijk brengen ze de langzaam rijzende song naar een kookpunt. Helaas viel het optreden van The Mysterines op BKS wat tegen. De voorspelde doorbraak is daarom even uitgesteld, maar zoals The Last Dance laat horen is uitstel geen afstel. Het nieuwe album, Afraid Of Tomorrows is nu uit.

All Under Heaven – Believing

Bandnaam en songtitel suggereren een band met een missie. All Under Heaven komt uit de V.S. dus de kans is niet denkbeeldig.

Maar het lijkt mee te vallen. Of tegen al gelang je geaardheid. In ieder geval komt in de tekst van Believing geen religieuze beeldspraak voor en wordt God’s naam niet ijdel of anders gebruikt. Wel dichten we de heren een filosofisch inslag toe. Een simpel liefdeslied is Believing nou ook weer niet. Het nummer staat op het net verschenen debuutalbum van All Under Heaven, What Lies Ahead of Me. De band uit New Jersey produceert een melange van alternatieve rocksoorten. In Believing horen we wel wat Cure terug en andere Britse new wavers en zelfs een beetje (oude) Coldplay.  All Under Heaven heeft nog een lange weg qua fame en fortune, maar de eerste stap is gezet.

Enumclaw – Change

Enumclaw, de neo grungeband uit de Amerikaanse staat Washington, de regio waar het allemaal begon dik dertig jaar geleden, meldt zich weer.

Enumclaw kan je nog kennen van (IJsbreker) Cowboy Bebop of opvolger Park Lodge. Of misschien heb je ze wel gezien op London Calling vorig jaar. De band kondigt nu de release aan van hun tweede album met Change. De nieuwe single is een geëmotioneerde rocksong waarin zanger Aramis Johnson roept, smeekt bijna om verandering. Change lijkt niet de enige keer muzikale hartekreet op het nieuwe album. Titels als I’m Scared I’ll End Up All Alone, I Still Feel Bad About Masturbation en Fall Came Too Soon And Now I Wanna Throw Up suggereren een hoog emo gehalte. De bandleden zijn duidelijk niet voor de sex en drugs en rock ‘n’ roll de muziek ingegaan. Home In Another Life volgt in augustus.

Eli Superflyy – No No

We zijn er weer eens zo vroeg bij dat we bijna niks kunnen vertellen over de maker van No No simpelweg omdat de man nog maar weinig kilometers heeft gemaakt. Wat we wel weten is dit.

Eli Superflyy de artiestennaam is van Eli Chamberlain, een zanger-gitarist uit Wellington, Nieuw Zeeland. Eli debuteerde in 2019 met een EP die klinkt alsof hij is opgenomen in zijn badkamer. Ten tijde van zijn tweede EP uit 2021 had hij het opnameproces onder de knie, want die klinkt een stuk beter. De kwaliteit van zijn songs, zijn zang en gitaarspel zijn al vanaf het prille begin dik in orde. De kiwi heeft ook een eigen, eclectische stijl. Dwz hij doet aan alles en iedereen denken, maar lijkt op niets en niemand. Zijn songs zijn poppy, maar zeker niet plat. Beetje neurotisch zijn ze ook wel maar op een relaxte manier. Stel je Crowded House voor, om maar wat landgenoten van Eli erbij te slepen, maar dan licht ver- en gestoord. Bij No No draait om het contrast tussen de relatief rustige coupletten en de onstuimige gitaarinterrupties. Eli Superflyy een nieuwe naam dus, maar wel een om te onthouden.

Delicate Steve – I’ll Be There

‘Delicate Steve‘ Marion trakteert met grote regelmaat op heerlijke instrumentale wegdroomliedjes, ideale soundtracks voor zonnige zondagochtenden of zoele zomeravonden.

I’ll Be There is een fijne aankeiler van wat ‘s man’s 5e album moet gaan worden. Stilistisch is er niet heel veel nieuws onder de zomerzon, maar productioneel maakt Steve wel stappen. I’ll Be There is ook de titel van een liedje van The Jackson 5, maar voor dit nummer liet Steve zich inspireren door Bill Withers.    I’ll Be There is dus net als al zijn vorige opnames helemaal instrumentaal. Steve’s nieuwe album heet echter ‘Delicate Steve Sings’. Een grapje of gaan we hem eindelijk eens horen zingen? Half augustus weten we meer.

Peach Fuzz – Jump The Gate

De nieuwe single van Peach Fuzz heeft iets charmants onhandigs, maar laat wel horen dat we hier te maken hebben met een band die barst van de potentie.

Peach Fuzz komt uit de buurt van Melbourne. De band heeft twee vocalisten, een menneke en een meiske. Meestal zingt de een of de ander, maar het vlotte en vrolijke Jump The Gate is een duet. Moeten ze vaker doen denk je als je ze zo samen bezig hoort. Ook leuk zijn de dubbele gitaren die vlak voor het einde opduiken. Zoals ze in Australië zeggen, One to Watch.

Snõõper – Company Car

We zochten een aanleiding om weer eens iets van de lekker lijpe Amerikaanse punkband Snõõper te gaan draaien. Die vonden we in het succesvolle optreden van de band uit Nashville op BKS vorig weekend en in de release op 7” van 3 niet meer heel erg nieuwe maar wel erg leuke liedjes. Op de A kant staat Company Car, beetje Blondie, maar dan met ADHD. En last but niet laatst, Snõõper komt weer spelen! Op 29 augustus wordt de band verwacht in Merleyn/Nijmegen.

mercury – Born In Early May

Dat heavy niet altijd hard hoeft te betekenen laat zelfbenoemde grudgerock (wrok rock) band mercury horen met Born In Early May.

De gitaren grommen onheilspellend, maar de meters slaan niet in het rood. Nou ja één keer dan wanneer zangeres-componiste Maddie Kerr het op een schreeuwen zet. Het is de kunst van de suggestie die deze track van de band uit Tennessee zo geslaagd maakt. Born In Early May staat met twee andere songs op de EP Together We Are One, You and I. De andere nummers zijn net als de drie eerder verschenen singles veel minder heftig dan Born In Early May, maar ook zeker de moeite van het beluisteren waard. Of van het bekijken. Op Youtube staat een 13 minuten durende film waarvan de drie songs de soundtrack vormen.