Author: Flip van der Enden

Calicos – In Motion

Ook al suggereert de titel iets anders voor In Motion van Calicos moet je even gaan zitten. Het is namelijk een een flinke trip waarop de band je meeneemt, een Euro-indie mini symfonie die evolueert van een rustige piano ballade naar een daverende symfonie van van Wagneriaanse proporties.

Bepaald niet gespeend van ambitie dus, maar de mannen komen er mee weg om de simpele reden dat de nagestreefde groots en meeslependheid wordt bereikt en je als luisteraar als vanzelf de rol van luchtdirigent op je neemt. De instrumentatie is krachtig en prachtig, de zang bevlogen en alsof dat niet voldoende is duikt er tegen het einde ook nog eens een koor op.

In Motion is het openingsnummer tevens titeltrack van een nieuwe EP van de Vlaamse band waarop ook Graadmeter hit Reliving te vinden is.

Hinds – Boom Boom Back (feat. Beck)

Wat zou er eerder zijn geweest, het idee om Beck te vragen voor een feature, of de songtitel Boom Boom Back? Niet dat het uitmaakt, want het is sowieso een gouden ingeving.

Dames en heer hebben een hoop lol gehad tijdens het maken van de nieuwe single. Dat hoor je aan de vrolijke groove en aan de feestelijke geluiden op de achtergrond. Hoogstaand is het alemaal niet, maar daarom is het ook een party track. Van de vier oorspronkelijk Hinds zijn er nog maar twee over, maar dat drukt de pret dus geenszins. De Spaanse indie-dames hebben een vierde album in voorbereiding waarvan Boom Boom Back single numero dos is. Details volgen.

Bongloard – Famous Lost Words

Bongloard maakt geen muziek voor tere oortjes. Je bent dus gewaarschuwd. Maar als je wel tegen een stootje kunt, zal je momenteel weinig andere NL bands vinden die zo lekker heftig uit de hoek komen als het trio uit Utrecht. En dat met behoud van hersencellen.

Famous Lost Words heeft alles wat Bongloard zo aanstekelijk en aantrekkelijk maakt, een riff waarmee je door beton kunt zagen, een prettig gestoord koortje en een vuige gitaarsolo op precies de goede plaats. Het geheel wordt geserveerd met een gezonde dosis humor. Ga ze zien deze zomer als je kunt, maar dus wel voor eigen risico.

Los Bitchos – La Bomba

Op nieuwe single La Bomba mixt Los Bitchos klassieke surfrock met oosterse en western invloeden en een toefje disco. Het resultaat is een aangenaam brouwsel dat je deze zomer uit menig speaker zult horen schallen.

Details van een nieuw, tweede album zijn nog niet bekend. Ideaal was geweest als dat album nu ongeveer zou uitkomen en de dames een lekker rondje festivals hadden gedaan. Die planning is dus niet gehaald. Dat album volgt waarschijnlijk pas in het najaar. Dan gaat Los Bitches namelijk wel weer de weg op. Die brengt hen op 2 december naar het Deventer Burgerweeshuis en de 6e naar Paradiso.

The Howl & The Hum – Same Mistake Twice

The Howl & The Hum is een niet meer zo heel jonge band onder bezielende leiding van Sam Griffiths. De Britten waren net lekker bezig de nodige reuring te veroorzaken toen corona kwam.

Achteraf gezien kwam de pandemie Griffiths helemaal niet slecht uit zegt hij in een recent interview. Het gaf hem tijd om eens goed na te denken over het hoe, wat en waarom van zijn band, die nu een frisse doorstart maakt met Same Mistake Twice. De nieuwe single van The Howl & The Hum reflecteert de dynamiek van de live optredens van de band, die in ons land al een graag gezien gast is. De zorgvuldige opbouw van de folky song vindt zijn ontlading in een vlammende saxofoonsolo. Same Mistakes Twice is het titelnummer van het tweede (studio) album van The Howl & the Hum waarvan de release gepland staat op 6 september.

Blushing – Silverteeth

Twee echtparen vormen Blushing, een grungy rockband uit Austin, Texas. Als dat maar goed gaat denk je dan, Fleetwood Mac indachtig.

Aan de andere kant ook als het fout gaat kan dat mooie muziek opleveren zoals het zelfde Fleetwood Mac heeft bewezen. Frontvrouw Cristina Carmona is klassiek geschoold, maar dat weet ze goed ge verbergen. Ze zingt eerder als een vamp dan een diva. De rest van de band produceert een broeierig geluid dat waarschijnlijk het best tot haar recht komt in kleine rokerige clubs waar alleen de uitsmijter nog nuchter is. Maar ook op plaat weet Blushing een fijn sfeertje te bouwen waar je je lekker in kunt verliezen. Silverteeth is liedje acht op album drie van Blushing, dat maar snel eens een keer onze kant moet op komen.

Ciao Lucifer – Come Home

Het Amsterdams-Baarnse Ciao Lucifer is een exotische eend in de indiebijt. Het duo maakt namelijk vrolijke, zelfs opbeurende muziek. En dat hoor je niet vaak in het momenteel door schoenenstaarders, postpunkpraatgroepen en gruisgitaargirlgroups gedomineerde popsegment.

Live weet het duo een golf positivisme te veroorzaken waar ze op een EO jongerendag een puntje aan kunnen zuigen. Maar ook op plaat is het duo -Marnix op alles met snaren en Willem op alles met stokjes- aanstekelijk bezig. Neem nieuwe single Come Home. Binnen het tijdsbestek van een zeer krappe twee minuten veroorzaken ze blije gezichten, bewegende ledematen en een sterke behoefte om percussie te spelen op wat er maar voor handen is. Album (hun 3e) is in aantocht, een tour in voorbereiding.

Poppyshow – Needed Ur Bed 

Cynici zullen zeggen dat het allemaal wel wat origineler kan, maar niemand zal ontkennen dat Poppyshow met Needed Ur Bed een eerste klap uitdeelt die nog lang zal nagalmen.

Zelf noemen ze My Chemical Romance en Radiohead als voorbeelden. De Britse pers vergelijkt de band met Silverchair en Soundgarden. Wij willen aan dat rijtje ook nog QUOTSA en RHCP toevoegen. Al die namen vergeet je echter zodra je frontman Jacob Daniel Horton hoort zingen. En al helemaal als op driekwart van de song de twee gitaristen los gaan. De ritmesectie is dan al even bezig de boel op te jutten. Needed Ur Bed is dus een debuutsingle en kan derhalve een lucky shot zijn. Hoeveel bands verschieten hun kruid niet met hun eerste release? Niet Poppyshow. Er is namelijk al een tweede single, die er eveneens zijn mag. Geen Needed Ur Bed part 2, maar een frisse up tempo rocksong die we binnenkort zeker en vast ook gaan draaien. Geef Poppyshow even de tijd en die eigen smoel komt er vanzelf.

Welly – Soak Up The Culture

‘Pop has been gentrified. I, Welly and my gorgeous band are the cure’. Over deel 2 van deze stelling valt te twisten, maar dat de popmuziek een rijkelui’s hobby dreigt te worden is waar helaas, zeker het live gedeelte.

Zo’n uitspraak kan niet anders dan van een punk-achtige zijn. En dat is Welly, de band zeker. Nieuwe single Soak Up The Culture is een bruisend en springerig om niet te zeggen ongeleid hip hopperig punklied met meerstemmige zang, meerdere gitaren en een hondsdolle synth. De sarcastische tekst gaat over Britse meisjes die hun tussenjaar besteden aan rondreizen en het opzuigen van cultuur. Ja ja. Over Welly de band noch over Welly de bandleider, die waarschijnlijk Elliott Hall heet is veel bekend.  Er staan vier singles en een live EP online, maar een bio ontbreekt. Wel weten we nu wie we moeten bellen om te protesteren tegen de voorgenomen BTW verhoging op concertkaarten.

The Bug Club – Quality Pints

Kleine bandjes worden groot. The Bug Club heeft een contract getekend bij het vermaarde SubPop label (Nirvana, Beach House/Weyes Blood) en viert deze mijlpaal met de release van weer zo’n hectisch edoch vrolijk nummertje van krap 2 minuten waar de band patent op heeft.

De vocale honneurs worden weer verdeeld tussen Sam en Tilly. Bierlied Quality Pints is ook de eerste release van de Club uit Wales na het vertrek van drummer Dan, die een agrarisch bestaan overweegt. Of er een nieuw album in de maak is, vertelt het verhaal niet. Voorlopig heeft The Bug Club haar handen vol aan een tournee die tot half november gaat duren en die dit keer helaas aan onze neus voorbij gaat.