Maak gebruik van je stemrecht en stem op jouw favoriete platen. Iedere dag kun je 1 nummer omhoog en 1 nummer omlaag stemmen in de indiehitlijst van Nederland: de Graadmeter.
Uitzending zondag van 16:00 – 19:00 uur.
Herhaling: woensdagavond van 21:00 – 24:00 uur.
Stemmen doe je hier.
Maandag:
15.00u: Thema-uurtje in het teken van 1 april
Dinsdag
20.00u: Good Guys (back to the 50’s) met Frank van Agtmaal gesponsord door SeniorPlaza, de website vol nostalgie en een platform dat 50-plussers verbindt
21.00u: Vintage Nuggets met Tricky Dicky met (zoals elke week) veel variatie van Grand Funk (Railroad) tot Cult Hero
Donderdag
20.00u: Billboard Hot 100 met Frank van Agtmaal met deze keer de lijst van 6 augustus 1977
Tricklebolt toont zich weer gastvrij. Was vorige keer superdrummer Rens Ottink op bezoek, dit keer gaan de deuren wijd open voor Indian Askin.
Gebroederlijk rocken ze de tent uit met Summer In The Lowlands, een vrolijk stemmend staaltje zomerrock dat op maat gemaakt is voor consumptie in de buitenlucht, festivals, maar ook braderieën, barbecues en biertuinen. Summer In The Lowlands komt begin april op de nieuwe langspeler van de band uit het Overijsselse. ‘Honey From The Sky’ kwam dus tot stand ‘with a little help from friends’ uit bevriende bands als DeWolff, Birth Of Joy, Rens van Temples en niet op de laatste plaats Indian Askin. Raadpleeg het internet voor speeldata.
Wegens succes geprolongeerd!
Het Amsterdamse Marathon is een meester in het vervaardigen van ietwat zwaarmoedige, maar hard pompende en rijkelijk met gitaar bestrooide shoepunkgaze.
Bij een rondvraag van de Volkskrant eind vorig jaar van kenners, profs en collega’s kwam Marathon uit de bus als zijnde een van de bands die grote kans maken om door te breken in 2024. Het criterium is het vullen van de grote zaal van de Paradiso. En het behalen van de eerste plaats van de Graadmeter, maar niet heus ;). Dat laatste is gelukt. Naar verwachting zal Marathon zo na de zomer ook onze hoofdstedelijk poptempel wel moeten kunnen laten vollopen.
Zondagochtend van 10 tot 12 ga je in chillmodus met Tender. Rick Hovens presenteert indiefolk, singer/songwriters, anderstalige indie en meer rustgevende muziek voor bij je croissant, cappuccino of brunch. Luisteren dus naar Tender! Reacties en suggesties voor het programma kunnen ook gemaild worden naar tender@rickhovens.nl.
1 The Staves – I Don’t Say It, But Feel It
2 Anamoe Drive – Goodbye & Good Luck
3 Lord Huron, Ben Schneider – Ace Up My Sleeve
4 Tyler Ramsey – Arrow To Arrow
5 Clean Pete – Geheimen
6 David Rooker – The Sound
7 Catatonia – Dead From The Waist Down
8 SunYears, Ron Sexsmith – Granddad’s Song
9 Bess Atwell – Release Myself
10 The National – Your Mind Is Not Your Friend (feat. Phoebe Bridgers)
11 The Japanese House – Super Trouper
12 Iskander Moon – Berlin
13 Jimmy Diamond – In The Dark
14 Sofia Dragt – I Lived After I Died
15 Split Enz – I Hope I Never
16 Ivy Falls – Golden
17 Dyzack – Down the Love
18 Adrianne Lenker – Fool
19 Nynke Laverman – Stoarm
20 Sycamore Tree – CLOUDS
21 Aya Metwalli – Lugere
22 My Morning Jacket – Feel You
23 World Party – Sweet Soul Dream (feat Sinead O’Connor)
24 Sarah Julia – Mount Fuji
25 Weyes Blood – Children of the Empire
26 Morpheus – The Sunrise
27 King Hannah – Big Swimmer (feat. Sharon van Etten)
Ook Running, single twee van Dark Matter van Pearl Jam kan je scharen onder de noemer hardrock.
In net iets meer dan twee minuten laten de veteranen horen misschien wel hun haren, maar nog zeker niet hun streken te hebben verloren. Vooral Eddie Vedder steekt in bloedvorm. Pearl Jam heeft hun twaalfde album in slechts drie weken op de virtuele band geslingerd. Het Dark Matter album lijkt meer bedoeld voor de bühne dan voor de huiskamer. Verwacht dan ook dat een flink deel van de nieuwe songs op de setlist terecht zal komen van de nieuwe tour die in mei begint en de band tot eind dit jaar van huis zal houden. Tot zover het goede nieuws. een optreden in ons land staat nog steeds niet op de planning. Europa komt er sowieso karig af met slechts negen optredens in vijf landen.
Tekst: Walter van Pijkeren
New Model Army maakt al vijfenveertig jaar bewogen folkpunk. Het punkgehalte zit hem hierbij voornamelijk in de teksten; die zijn doordrenkt van maatschappijkritiek. Op hun in 1984 verschenen debuutalbum Vengeance reageerden ze op het Engeland van Thatcher. Sindsdien zijn er voor frontman Justin Sullivan genoeg aanleidingen geweest om geagiteerde albums te maken. Met 18 studioalbums beschikt de band over een rijk oeuvre. In januari verscheen het meest recente album Unbroken. De band is dit voorjaar bezig met een uitgebreide Europese tour. Vanavond doen ze de Hedon in Zwolle aan. Zal het engagement na veertig jaar nog steeds even urgent zijn?
Wat meteen opvalt is dat de band niet alleen gekomen is vanavond. New Model Army staat bekend om hun trouwe fanschare, The Following. Die zijn vanavond ook in ruime getale aanwezig. Wanneer Sullivan halverwege de show aan het publiek vraagt hoeveel mensen er daadwerkelijk uit Zwolle komen (het is de eerste keer dat ze in Zwolle spelen, en hij had nog nooit van de plaats gehoord), steekt een handjevol mensen hun hand op. Vijftien man, telt Sullivan.
Het eerste deel van de set bestaat uit voornamelijk nieuw materiaal. De band speelt acht nummers van Unbroken. De nummers die voorbijkomen zijn ook meer uitgewerkt dan het oude materiaal. Daarbij valt vooral het mooie If I Am Still Me op. Sullivans toon lijkt ook wat gematigder; hij kondigt het nummer aan met het verhaal van de twijfel die toeslaat wanneer je toegeeft aan het compromis. Indrukwekkend is het daaropvolgende Stormclouds. De bassist zet zijn bas weg en gaat achter twee enorme trommels staan. De al behoorlijk stevige drums worden overdonderd door zijn flink rake slagen.
Bij Do You Really Want To Go There? begint het toch wat te smeulen. In het het tweede deel van de set speelt de band meer oude songs. Wanneer de klassiekers 225 en Green and Grey achterelkaar worden gespeeld wordt ook The Following opgewarmd. Vriendinnen worden op de schouders genomen en er wordt volop meegezongen. Met de oude tracks Angry Birds, Purity en Wonderful Way To Go pakt Sullivan door. En je ziet het vuur in zijn starende blik oplaaien.
De toegift telt drie krakers uit de begindagen: No Rest, Fate en Get Me Out. Het publiek danst en zingt stevig mee. Sullivan verwijst tijdens de set een aantal keren naar zijn lange staat van dienst, maar de sleet zit er zeker nog niet op. Hij maakt zich nog druk over de staat van de wereld en brengt dat met gretigheid naar zijn Following.
‘One Step Closer heeft altijd geloofd dat het hardcore genre geen grenzen heeft’, staat er in hun bio.
Of fans van de wat hardere soorten punk en aanverwanten zo ruimdenkend zijn dat ze ook blazers tolereren is iets wat One Step Closer snel zal ontdekken. Wij trekken het schetterende koper op nieuwe single Giant’s Despair wel. Maar laat vooral weten wat jij er van vind. Nog even over de makers, One Step Closer is een ‘straight edge melodic hardcore’ band uit Pennsylvania. Straight edge betekent dat ze niet drinken en roken en al helemaal geen drugs gebruiken. Daarom en omdat het Amerikanen zijn, vermoeden we dat ze ook godsvruchtig zijn. Desondanks is One Step Closer een duvels goede rockband.
Blanket is een drie albums oude shoegrunge band uit het Verenigd Koninkrijk, die veel meer aandacht verdient dan ze tot nu toe hebben gekregen.
Daar kunnen wij een rol in spelen simpelweg door één van de tracks van hun imposante nieuwe album op te pikken en extra vaak te draaien. Onze keuze is gevallen op Kaleidoscope, een nummer dat alles heeft wat Blanket zo bijzonder maakt, zoals daar zijn een loden muur van gitaren, Cobain-esque zang en een melodie die zich in je onderbewustzijn wurmt als een worstelaar in een wetsuit. En zo staan er dus nog negen op Ceremonia. Zo’n album noemen we een aanrader.
Kenners horen Krautrock invloeden in de nieuwe samenwerking van Mount Kimbie en King Krule.
Ons doet het synthesizermotief dat door het nummer loopt sterk denken aan de buitenaardse melodie uit de film Close Encounters. Empty & Silent kan in eerste instantie wat monotoon overkomen. Maar dat euvel verdwijnt na een paar keer luisteren. Wat je dan hoort is een hypnotiserende track met een aantrekkelijke rockabilly echo op de zangstem, diepe bassen en andere onaardse geluiden.
Mount Kimbie komt uit de electro-underground scene van Londen, maar opereert tegenwoordig steeds vaker bovengronds. Empty & Silent komt op het nieuwe album van het de band, The Sunset Violent. Het is overigens niet de eerste keer dat ze de degens kruisen met King Krule, Dat deden ze 13 jaar geleden ook al toen de King nog maar een prinsje was.
concert; 29 april , Paradiso.
