Author: Martje Schoemaker

Na een zeer geslaagde try-out, vorig jaar in De Gelderse Poort in Millingen aan de Rijn, komt Real Roots Café LIVE opnieuw met een verrassende middagsessie. Zondagmiddag 29 oktober om 15:30 uur, trakteert Real Roots Cafe LIVE de regio op een uniek live-optreden van de uit Boston, Massachusetts afkomstige singer-songwriter Anna Coogan en haar metgezel Willie B.

De totale opbrengst is voor de optredende artiesten en techniek. In verband met de verwachte opkomst wordt reserveren aanbevolen. Dit kan via het contactformulier op de Real Roots Cafe website (www.realrootscafe.com) Kaarten zijn ook verkrijgbaar en af te halen aan de kassa. Dit kan, uitsluitend tegen contante betaling, vanaf 15:00 aan de kassa.

Anna Coogan groeide op in Boston, Massachusetts, maar opereert sinds enige tijd vanuit Ithaca, New York. Ondanks een handjevol albums, die Coogan de afgelopen jaren uitbracht, is ze vooralsnog een goed bewaard geheim. Drie jaar geleden verscheen, het samen met multi-instrumentalist J.D. Foster (Calexico, Patty Griffin) opgenomen, The Birth Of The Stars. Op haar nieuwe album The Lonely Cry Of Space And Time werkt Coogan samen met drummer Brian Wilson. Willie B dus is drummer bij onder meer Jamie Lidell, Neko Case en Johnny Dowd. Wilson wordt door bekkenfabrikant Zildjian genoemd als een van de meest innovatief slagwerkers van deze tijd, omdat hij baspedalen integreert in zijn spel.

Aan de oevers van de Rijn zullen afwisselende zweverige en stevige gitaar uithalen, hypnotiserende drumspel en expressieve zang van Coogan, je nieuwsgierigheid aanwakkeren. De klassiek geschoolde zangeres klinkt als een eigentijdse Kate Bush, Sinéad O’Connor en Annie Lennox in hun beste jaren. Anna Coogan en Willie B creëren samen een bijzonder livegeluid. Een sound die de lijnen tussen de opera, film noir en rock doen vervagen.

LIVEDATA 26/10 Café de Vijfpoort, Formerum 27/10 Café Lola, Groningen 29/10 Gelderse Poort, Millingen aan de Rijn

Vorige week bracht Coldplay de nieuwe single A L I E N S uit. Aankomende vrijdag volgen zij deze track op met de release van hun digitale EP getiteld Kaleidoscope. Op de EP staan vijf tracks, waarvan drie nieuwe singles.

Coldplays laatste studioalbum, A Head Full Of Dreams, dateert van december 2015. Chris Martin vertelde toentertijd dat de band een nieuwe fase was ingegaan van hun carrière, een nogal productieve fase, ook al omdat die plaat snel volgde op voorganger Ghost Stories in 2014.
“I was being sent so many songs from the universe that I said, ‘I’ve got to just keep recording”, was Martin enthousiast twee jaar terug. Nu dus een nieuwe EP. De eerste twee voorproefjes, zoals All I Can Think About Is You, hieronder, zijn nogal ingetogen songs.

The Spylocks uit Hoorn mengt garagerock met surf en nederbeat, wat lekkere vuigstoere muziek oplevert. Aanvankelijk bedoeld als meidenband spelen zangeres Jessie J, gitariste Miek en D Behave (bas) nu met drummer Eddie Berry de sterren van de hemel. De band grossiert in strakke, korte, puntige liedjes over onderwerpen die variëren van liefde en ontrouw tot moord en doodslag.

In de MI5 Studios in thuisbasis Hoorn zijn vorig jaar 12 liedjes (+ 1) gevangen op Dickie;  de eerste volledige ‘plaat’ van The Spylocks. Uitgebracht op het eigen Stamper Records en voorzien van prachtig artwork maakt de eerstgeborene van de band compleet en af.

Inmiddels is in muziekcafé Swaf in Hoorn onder grote belangstelling de officiële geboorte van Dickie gevierd. De cd is fysiek te verkrijgen in Dropstyle Hoorn en Concerto Amsterdam of via een bericht op Facebook. Ook is Dickie direct te beluisteren op Spotify en Bandcamp.

Het laatste concert in de Muziekgieterij voor de zomerstop is er eentje van formaat. Timber Timbre maakt bluesy folk, ingetogen, timide en zonder al te veel franje.

De schoonheid van zijn muziek zit voornamelijk in de dreigende sfeer die er constant hangt, een soort vervreemdende spanning. Kippenvelmuziek, mysterieus, bloedmooi.

Dit jaar staat de band mainstage op het Dour festival en op ITGWO, maar eerst 14 juli in de Muziekgieterij.

LIVEDATA 14/07 Muziekgieterij, Maastricht 15/07 Dour Festival, Dour 01/09 Into The Great Wide Open, Vlieland

12/10 Melkweg, Amsterdam 13/10 Cactus Club, Brugge

Laura Palmer werd in Den Haag in 2012 opgericht. De bandnaam Laura Palmer werd niet alleen gekozen omdat ze het belangrijkste karakter was in een van de beste tv-series ooit gemaakt; Twin Peaks. Nee, ook om mensen om de tuin te leiden, zodat ze denken: Laura Palmer is een van die zangeresjes. Maar hé, dat is ze niet. Het gaat dus om een band, uit Nederlands rockstad nummer 1 sinds jaar en dag: Den Haag.

De muziek van Laura Palmer kan als nugaze worden gekenmerkt. Laura Palmer combineert gelaagde gitaren en drums in goed gestructureerde melodische liedjes. Beïnvloed door Joy Division en new wave-bands zoals The Cure, The Sound en Echo & The Bunnymen produceert Laura Palmer een dynamische muur op een dynamische en melodische manier. Naast dat vermengt Laura Palmer de min of meer vroege-jaren-negentig-shoegaze en moderne postrock. Het resultaat is verrassend authentiek en echt. Heel echt.

Het Deense duo Slowes brengt 28 juli hun debuut-EP Times uit via Distiller Records. Times werd geproduceerd met Christian Alex Petersen, gemixt door Ben Baptie (Arcade Fire, Adele, Låpsley) en gemasterd door Mandy Parnell (Jamie xx, Shura, Daughter).

Slowes maakt pop met elektronica-invloeden en een vleugje indiesoul. Het duo bestaat uit zanger Jack Kilburn en drummer Anders Hamann en lanceerde in 2016 de allereerste single I Need You. Sindsdien is het tweetal gaan werken aan meer materiaal en zo kwam Times tot stand. Slowes is geïnspireerd door bands als Unknown Mortal Orchestra en Whitney.

Jack Kilburn verteld over de EP: “Times is about the different phases we go through. We love, we hope, we hate and this is an endless pattern throughout life. It’s somewhat a melancholic EP since most of the tracks contain grief and failed love. When you lose the one person who you are confident of sharing your most important moments with – time and self perception begin to change. It is the feeling of getting ripped out of something and placed randomly somewhere else. But there is also hope. We hope that time heals and we find something or someone new to love.”

Het nummer U is de nieuwste single van Times, bekijk de video hieronder. Eerder bracht Slowes al een video van Anymore naar buiten.

De muziek van de Antwerpse formatie The Girl Who Cried Wolf wordt het best omschreven als hypnotiserende doompop en experimentele rock. “We halen invloeden uit bands zoals Portishead, Wovenhand, Swans, Fever Ray, PJ Harvey, Chelsea Wolfe et cetera’, vertelt bandlid Samir Boureghda (gitaar/toetsen).

Na een goed onthaald debuut Ruins (2015, Consouling Agency) heeft de band het afgelopen jaar gewerkt aan twee nieuwe releases. Tin Men is de voorloper van een EP die kort na de zomer uitgebracht wordt.

Tin Men werd onder andere door Noisey in première gebracht waarin de band omschreven wordt als een metalen versie van Portishead. Een compleet album wordt in 2018 verwacht.

Het vijfde studioalbum van The Horrors verschijnt 22 september en is eenvoudigweg V getiteld. De plaat werd geproduceerd door niemand minder dan Paul Epworth (o.a. Paul McCartney, London Grammar, Crystal Castles, Bloc Party, U2, Primal Scream, Thurston Moore en Maxïmo Park). De band heeft de single Machine al vrijgegeven.
V toont de band op de top van hun kunnen, bevrijd van al het hokjesdenken. Faris Badwan: “It is a risk. But life isn’t much fun without risk. It’s the antithesis of being creative if you know what you’re going to be doing every time.”

Tom Cowan: “It’s natural, if you do see yourself as an artist, to progress and not play it safe. Bowie pre-empted the modern condition of not being able to stay in one place for very long, and I get frustrated with bands who stay still. Because then it does become a career.”

LIVEDATA 10/11 Het Depot, Leuven 13/11 Melkweg, Amsterdam

Cosmic Fugazi is de eerste single van No Time Like The Present, het tweede album van gitaarband Raw Flowers dat vrijdag 1 september verschijnt. De single is te vinden op de bekende digitale kanalen. Het nummer zet voor de band de toon voor het nieuwe album.

“Een ode aan moeder natuur”, zegt zanger en tekstschrijver Lawrence Mul over Cosmic Fugazi. Het hoort bij de zeven nummers die hij en gitarist Paul Diersen in korte tijd in augustus 2016 schreven.
Op dat moment was ruim de helft van wat eigenlijk het tweede album moest worden al opgenomen. Diersen: “Ik realiseerde me tijdens een optreden kort daarvoor dat veel van de nummers die we hadden geschreven voor de tweede plaat – en die ook al in de liveset zaten – nogal aan de trage kant waren. Dus ik zei direct toen we van het podium afliepen tegen Lawrence: ‘We gaan volgende week samen zitten en aan de slag met iets nieuws, iets dat meer vaart heeft.”

“Het intro van Cosmic Fugazi had ik al, de rest van het nummer kwam daarna vrij snel. Lawrence kwam vervolgens met het refrein en boem, klaar! In het nummer zit een gejaagdheid die me aan Subterranean Homesick Blues van Dylan deed denken,  vandaar ook de knipoog naar dat nummer in de video.”

Het schrijven van Cosmic Fugazi bleek vervolgens een belangrijk breekpunt. Meer dan de helft van No Time Like the Present is namelijk vervolgens in een paar sessies geschreven. “We zaten echt op een goed creatief spoor”, vervolgt de gitarist. Toen werd het ook vrij snel duidelijk dat we bestaande opnames in de ijskast zouden zetten en overnieuw zouden beginnen met de plaat. Nu met die nieuwe nummers als uitgangspunt.”