Author: Pieter Visscher

Iconisch eerste album The Tea Party heruitgebracht

Het Canadese rocktrio The Tea Party heeft een Deluxe Edition en Remastered Vinyl Edition van hun iconische eerste album The Tea Party uitgebracht. De nieuwe edities komen 30 jaar na de eerste indierelease van het album en bevatten geremixte en geremasterde audio van Stuart Chatwood, bijgewerkte afbeeldingen en liner notes. 

Voor fans van de band is The Tea Party een soort verzamelalbum gebleven sinds de release in 1991. Het werd oorspronkelijk opgenomen als een demo die de band bij verschillende platenmaatschappijen inleverde. De band had echter geen platencontract getekend en besloot het album in eigen beheer uit te brengen. De albumproductie is relatief lo-fi en de band heeft verschillende nummers opnieuw opgenomen voor opvolger Splendor Solis. Er werden slechts 3.500 exemplaren van het album gemaakt, waarvan sommige cassettes, waardoor de opname een verzamelobject voor fans was.

“Dertig jaar is een belangrijke mijlpaal. Het is zeker een reis geweest in elke zin van het woord. Als je ons in 1991 had gevraagd of we deze plaat in 2021 opnieuw zouden uitgeven, hadden we misschien gezegd: ‘Natuurlijk!’, want het was dit zelfvertrouwen dat de band het soort muziek maakte dat we gemaakt hebben”, legt Stuart Chatwood van The Tea Party uit. “We zijn verheugd om deze beperkte release eindelijk te kunnen delen met al onze fans. Het is een unieke collectie, vooral de deluxe editie die zowel de originele als de nieuwe mastering laat horen. Het legt een band vast aan het begin van een sonische reis die ons van Detroit naar Delhi naar Düsseldorf naar Down Under en terug voerde. Fysiek stelde de plaat ons in staat om van een kleine oefenruimte in Toronto naar enkele van de grootste locaties ter wereld te reizen en daarvoor zijn we erg dankbaar. Genieten!”

The Tea Party, opgericht in 1990, heeft zeven studioalbums uitgebracht, waarvan wereldwijd meer dan drie miljoen exemplaren zijn verkocht. Stadions zijn gevuld met grote hits als The River, Sister Awake, Temptation en Heaven Coming Down.

Riki – Gold

Riki – Gold (Dais)

Het lijdt geen enkele twijfel dat Riki, het alter ego van de fascinerende Niff Nawor uit Los Angeles, Construction Time Again (‘83) in de kast heeft staan. Dat album van Depeche Mode waart sterk rond op Gold.

Haar tweede langspeler, want vorig jaar nog verscheen haar debuut, simpelweg Riki getiteld. Ook op die plaat hoorden we al dat de Amerikaanse zich niet alleen door het geluid van Depeche Mode aan het begin van de jaren ’80 heeft laten beïnvloeden. Wie goed luistert, hoort ook The Human League, Dead Can Dance, Eurythmics, Fever Ray, A-ha, Pet Shop Boys en zelfs Madonna in haar jonge jaren voorbij komen.

Riki vertoeft al jarenlang in de new wave-, postpunk- en gothhoek en maakt daar muzikaal gezien geen geheim van. Gold is net zo sfeervol als melancholiek als opwindend. Dat laatste niet in de laatste plaats door het zwoele, geregeld wulpse stemgeluid van Riki.

Ze schreef de negen songs zelf, terwijl ze de productie en eindmix overliet aan Joshua Leeds Eustis, die samenwerkte met Nine Inch Nails en wat intensiever nog met Maynard James Keenan van Tool, maar dan voor diens hobbyband Puscifer, waar het accent ook ligt op elektronica.

Gold is een avontuurlijke plaat geworden, met een dub-uitstapje (It’s No Secret), een Spaanstalige track (Porque Te Vas), waardoor je al weer hunkert naar de zomer en Florence & Selena, als de saxofoon van Charles Gorczynski zorgt voor hartverwarmende jazzy accenten. Riki heeft aan het eind van het jaar nog een kunststukje afgeleverd. Diepe buiging. Pieter Visscher

Curtis Harding – If Words Were Flowers

Curtis Harding – If Words Were Flowers (Epitaph/Anti)

Je zou je kunnen afvragen of Curtis Harding (42) de grootste soulstem van het moment is. Want dat doe je onherroepelijk wanneer het machtige, gevoelige stemgeluid van de Amerikaan tot je komt. Hij kan nog spelen met die stem ook. Vraag je om een falset, dan krijg je die. Want zo is Curtis.

De man die werd grootgebracht door een vader die automonteur was en een moeder met een fraaie stem. Een gospelzangeres. Harding groeide op in een familie waar soul en gospel sowieso belangrijke ingrediënten waren in het dagelijkse leven. De paplepel deed zijn werk. Zo leerde hij volgens eigen zeggen op veel te late leeftijd David Bowie kennen. Er ging een wereld voor hem open, maar Harding is de soul trouw gebleven.

Ook op zijn derde soloalbum If Words Were Flowers, dat met elf tracks gevuld geen zwakke broeders kent. Omdat als het tekstueel of qua compositie even iets minder is de song alsnog gered wordt door dat machtige stemgeluid van Harding. Of door de vier gospelzangeressen die Harding charterde. In het heerlijke jazzy Forever More zijn twee van de dames heel erg naar de achtergrond gemixt, maar net voldoende aanwezig om het nummer van nog meer cachet te voorzien, al wordt de show uiteindelijk gestolen door de trompet van Ludovic Louis. Geen onbekende van Lenny Kravitz.

If Words Were Flowers is een weelderig gearrangeerde plaat waarop de stem van Harding te allen tijde leidend is, terwijl trompet, fluit, viool, saxofoon, klarinet en toetsen net zo belangrijk zijn als gitaar, bas en drums. Is het Hardings mooiste album tot nu toe? Typisch gevalletje: kill your darlings. Pieter Visscher

Badbadnotgood – Talk Memory

Badbadnotgood – Talk Memory (XL Recordings)

De Canadese formatie BADBADNOTGOOD (het liefst geschreven in louter kapitalen) opent het nieuwe album Talk Memory met een nummer van negen minuten. Dat is lang, hoewel binnen de wereld van de jazz sowieso veel is gepermitteerd. Terwijl BADBADNOTGOOD zeker geen traditionele jazzband is. Ze zijn behoorlijk hiphopgeoriënteerd, wat bijvoorbeeld gestalte kreeg in 2015 met Sour Soul, een album met Ghostface Killah van Wu-Tang Clan. Opeens vlogen de fucks en nigga’s je om de oren. Het was even wennen.

Talk Memory is weer geheel instrumentaal en dat bevalt toch beter. Chester Hansen, Alexander Sowinski en Leland Whitty, die zich ook maar al te graag laten inhuren als producers voor hiphopacts als Kendrick Lamar, diezelfde Ghostface Killah en Tyler, The Creator namen ruim de tijd voor de nieuwe plaat en dat heeft zich vertaald naar een hoop kwaliteit. Elektronica, rock, hiphop, klassiek, funk, soul en Braziliaanse ritmes doen allemaal een duit in het rijk gevulde jazzzakje.

Talk Memory loopt over van de muzikale schoonheid. Ook al door de aanwezigheid van de Braziliaanse producer Arthur Verocai (76). Een ware jazzgod, die zich stortte op de arrangementen van de nieuwe nummers. Luister eens naar die weelderige strijkers in het avontuurlijke, wat filmische City Of Mirrors, dat extra spanning en gratie krijgt door de vele tempowisselingen. Het aantrekken van Verocai kunnen we een meesterzet noemen, evenals de aanwezigheid van pianist Laraaji, hiphopproducer Terrace Martin en harpiste Brandee Younger, die een geregeld ontsporende saxofoon met gracieus snarenspel weer bij de les krijgt in Talk Meaning. Met name in de finale is ze ronduit zalig en zalvend. Pieter Visscher

 

Kid A Mnesia verzamelt definitief de mooiste bloemen

Een goede twintig jaar terug bracht Radiohead vlak na elkaar twee albums uit  die een een behoorlijke stijlbreuk betekenden met hun voorgaande repertoire, omdat de elektronica definitief de overhand nam. Ook wat betreft het vervolg van de muzikale worpen van de Britten. Om een en ander luister bij te zetten zijn Kid A en Amnesiac opnieuw uitgebracht. In één verpakking ditmaal, samen met alle interessante B-kantjes, alternatieve versies van nummers en de zogenaamde outtakes, wat deze uitgave sowieso erg interessant maakt. Past zó in de schoen!

Kid A en Amnesiac verschenen acht maanden na elkander en werden tegelijkertijd op plaat gezet. Waardoor de albums duidelijk zijn versmolten met elkaar. Het zou een dubbelalbum kunnen zijn geworden, ware het niet dat de band daar geen zin in had. Waarom niet is onbekend. Mogelijk om geldtechnische redenen. Wie weet.

De albums verschenen in een periode waarin Thom Yorke niet al te best in zijn vel zat. Hij had het gevoel geleefd te worden. Mogelijk leidde zijn geestelijke instabiliteit tot nieuwe muzikale inzichten. Zoals we weten, de mooiste bloemen bloeien op de mestvaalt.

Kid A en Amnesiac zijn inmiddels klassieke Radioheadalbums geworden en het is een raadsel waarom een song als If You Say The Word, een prachtige ingetogen, gedragen track, nu pas wordt uitgebracht. Maar goed dat het alsnog is gebeurd.

 

ABBA, je ontkomt er domweg niet aan

Vraag artiesten in de alternatieve muziek als Aidan Moffat (Arab Strap), Jarvis Cocker en John Grant naar hun liefde voor de muziek van ABBA en ze raken niet uitgesproken. Ze lopen leeg. Aan ABBA ontkom je niet. Wie kent überhaupt iemand die een hekel aan de band heeft?

ABBA, een van de meest succesvolle popgroepen aller tijden, blijft muziekgeschiedenis schrijven, want Agnetha, Björn, Benny en Anni-Frid zijn teruggekeerd naar de top van de wereldwijde hitlijsten met de release van Voyage, hun eerste studioalbum in bijna 40 jaar. Voyage kwam binnen op nummer 1 in albumlijsten in 18 landen en brak wereldwijd meerdere verkoop- en hitparaderecords. Het album behaalde in de eerste week al een wereldwijde verkoop van meer dan 1 miljoen exemplaren en heeft tot nu toe meer dan 250 miljoen gecombineerde streams ontvangen.

Over het vroege succes van Voyage: “We zijn zo blij dat onze fans net zoveel van ons nieuwe album hebben genoten als wij van het maken ervan. We zijn helemaal in de wolken om weer een album bovenaan de hitparade te hebben”, laat de band weten.

Voyage is ABBA’s eerste studioalbum sinds The Visitors, dat op 30 november 1981 werd uitgebracht en de nummer 1 plek bereikte in het VK, Zweden en vijf andere landen. Het komt ook bijna vijf decennia na het debuutalbum van de band, Ring Ring, uitgebracht in 1973.

De komst van Voyage in de wereldwijde hitlijsten zorgde ook voor een toename van het duiken in de ABBA-catalogus, waarbij verschillende albums terugkeerden naar de hitlijsten omdat fans zich opnieuw bezighielden met hun tijdloze catalogus. ABBA, je ontkomt er domweg niet aan.

 

Parquet Courts – Sympathy For Life

Parquet Courts – Sympathy For Life (Rough Trade/Konkurrent)

Het lijkt alsof Parquet Courts een gedeelte van het luchtalarm dat elke eerste maandag van een nieuwe maand ter horen is in Nederland heeft gesampled in het openingsnummer van het zevende album: Sympathy For Life. Dat luchtalarm kan menigeen gestolen worden, waarschijnlijk, terwijl het nu erg efficiënt gebruikt wordt in het melodieuze Walking At A Downtown Pace (geweldige video ook).

Of de titel Sympathy For Life een parodie is op Sympathy For The Devil van The Rolling Stones is onduidelijk, terwijl we het nauwelijks kunnen uitsluiten. Zo sluiten we ook niet uit dat Parquet Courts op Sympathy For Life inspiratie haalde uit het werk van Talking Heads. Invloeden uit de artrock van David Byrne en zijn band zijn hoorbaar, opgeteld bij de funky elementen die voor een extra feestelijke sensatie zorgen op Sympathy For Life. Parquet Courts is duidelijk een band die de coronaperiode heeft benut om tot andere muzikale inzichten te komen. Is zo’n pandemie toch nog ergens goed voor.

De nieuwe kunstzinnige uitspattingen van de band, waardoor ook meer ruimte is gecreëerd voor de nodige elektronica, krijgen ook gestalte in de artisticiteit op zowel de voor- als achterkant van de hoes. Hier is over nagedacht, denk je dan. Hoewel Parquet Courts zich toch al nooit liet verleiden tot obligate bandfoto’s op de cover van een album. Aan één Kiss hebben we genoeg moeten ze hebben gedacht. Hoewel die vier daar wel altijd even de tijd voor namen, qua schmink.

Zo zie je maar dat de stap van Parquet Courts naar Kiss niet eens zo’n heel grote is, terwijl er muzikaal geen raakvlakken zijn. Zeker niet in de huidige vorm van eerstgenoemde, de band uit New York. Die Sympathy For Life heeft laten produceren door Rodaidh McDonald (The XX, Hot Chip) en John Parish (PJ Harvey, Dry Cleaning). Die keus kun je een meesterzet noemen. Zonder dat de band overdreven veel concessies heeft gedaan aan zijn identiteit.

Parquet Courts klinkt aanstekelijker dan ooit tevoren, dat wel. We horen zelfs wat Franz Ferdinand en Primal Scream terug in het geluid. Het levert dansbare, hitgevoelige songs op, zoals Black Widow Spider, Walking At A Downtown Pace en Homo Sapien. Je kunt maar één ding concluderen: Parquet Courts verkeert in bloedvorm. Pieter Visscher 

The War On Drugs – I Don’t Live Here Anymore

The War On Drugs – I Don’t Live Here Anymore (Atlantic/Warner)

Er zijn ongetwijfeld mensen op deze planeet die het droog proberen te houden tijdens een concert van The War On Drugs. Dat geldt niet voor ondergetekende. Die in 2018 in zowel Biddinghuizen als Amsterdam voor de bijl ging. Een emotioneel figuur? À la Louis van Gaal? Zoiets moet dat zijn.

Wat je dan zo raakt in die liedjes van Adam Granduciel en zijn gevolg is met name de meeslependheid van de muziek. Niet eens de teksten. Al zou Granduciel zingen over broodjes beschimmelde kaas, het zinloze worstelen met pandemievragen of waslijnen vol ondergoed; het zou niets uitmaken. Het is de muziek. We mogen juichen. Die eeuwige muziek, die er altijd voor ons is. Een vriend voor het leven. Zou ik in een god geloven, dan zou ik haar Muziek noemen. Zij, die je nooit in de steek laat.

The War On Drugs zetten zich met name op de kaart met de albums Lost In The Dream (2014) en A Deeper Understanding (2017). Denk aan instant hits als Red Eyes, en, nog wat imposanter, Under The Pressure. Songs die je meteen bij de kladden namen. Om nooit meer los te laten. Songs voor de eeuwigheid. Vrienden voor altijd. Betrouwbaar, door dik en dun. Altijd voor je klaar. Onovertroffen liefde.

Nummers met die hitgevoeligheid zijn niet eens te vinden op het tien tracks tellende I Don’t Live Here Anymore, terwijl er geenszins aan muzikale schoonheid wordt ingeboet op deze vijfde worp van de band uit metropool
Philadelphia. Want Granduciel laat zijn gitaar als vanouds zingen. Die hand op je schouder. Ja, dat schuurt tegen pathetiek aan. Eroverheen? Het voelt nou eenmaal zo.

Het knappe aan I Don’t Live Here Anymore is dat de opwinding wederom in de verstilling wordt gevangen. De beroering in de van de nodige elektronica en ontregelende saxofoon voorziene uptempotrack Victim mag er zijn – dansen is altíjd lekker – maar je echt vastklampen doe je het liefst aan meanderende songs als Living Proof, het ronduit monumentale, door soundscapes gedragen I Don’t Wanna Wait en I Don’t Live Here Anymore, wanneer Granduciel vocaal wordt ondersteund door Jess Wolfe en Holly Laessig van de New Yorkse indiepopformatie Lucius.

In tijden waarin we worstelen met een pandemie, die net zo ongrijpbaar als ellendig is, is het heerlijk dat we, oh lief en begrijpend escapisme, onszelf ongestoord mogen blijven verliezen in muziek die net zo troostend als opbeurend kan zijn. Het is tien keer raak op I Don’t Live Here Anymore, dat zonder twijfel nog een gooi doet naar de titel album van het jaar. “Is life just dying in slow motion? I’m getting stronger every day.” Pieter Visscher

Frank Carter & the Rattlesnakes – Sticky

Frank Carter & the Rattlesnakes – Sticky (International Death Cult/Mattan)

Frank Carter is een punkrocker met een steevast enthousiasmerend voorkomen. Pure jongen. Om van te houden, met zijn volgetatoeëerde lichaam. Oké, misschien is hij daar een beetje in doorgeslagen. Maar Frank houdt ervan.

Muzikaal wederom geen aanmerkingen op de zanger die op zijn nieuwe plaat als vanouds vergezeld wordt door begeleidingsband The Rattlesnakes en er wordt bovendien het nodige gefeatured door allerhande collega’s. Wel zo gezellig.

Zo is de extravagante Lynks tweemaal van de partij. Zijn (of haar) stem doet wat denken aan die van hiphopper Dizzee Rascal. Hij/zij zorgt voor wat verstrooiing in de punkrockstamper Bang Bang. Aanstekelijk nummer, dat het zonder twijfel goed gaat doen op de festivalweides. Op die van Pinkpop 2022 bijvoorbeeld. Enkele jaren terug was Carter nog dé sensatie op Rock Werchter 2017. Beste act van het weekeinde.

Lynks doet ook mee op Go Get A Tattoo, dat klinkt alsof je het al duizend keer hebt gehoord, maar je weet alleen niet waar. Opnieuw een kraker voor het festivalseizoen aankomende zomer. Waar Joe Talbot, zanger van IDLES, ongetwijfeld ook naar verlangt. Hij doet mee met Carter in My Town, dat ook zo aanstekelijk is als wat. Talbot blijft duidelijk de mindere zanger van de twee, terwijl hij wel wat beter schreeuwt. Dat is ook wat waard.

Punk/metalrockster Cassyette doet mee in het agressieve Off With His Head, dat evenals het gros van de songs op het album zo’n tweeënhalve minuut duurt. Lekker fel en lekker kort. Wat in mindere mate geldt voor het afsluitende Original Sin, waarin Primal Scream-zanger Bobby Gillespie zorgt voor ingetogen, maar weergaloze vocale support voor Carter, waardoor de song naar grote hoogtes wordt getild. Met een fenomenale finale. Om in te lijsten. Ook al door die meer dan heerlijke saxofoon van Yasmin Ogilvie. Pieter Visscher

 

Grootste platenbeurs ter wereld weer in Utrecht

Op zaterdag 13 en zondag 14 november vindt in de Jaarbeurs Utrecht de Mega Platen & CD Beurs plaats. Op deze beurs, die voor de 53ste keer wordt gehouden, komen muziekliefhebbers en vinylverzamelaars uit de hele wereld bij elkaar om platen te kopen, boekpresentaties bij te wonen, liveoptredens te zien en exposities te bezoeken. Manuel Decker exposeert zijn uitgebreide verzameling Kuifje en andere striphelden op vinyl. Er zijn plaatprimeurs, de Three Imaginary Boys Popquiz en diverse dj-demonstraties.

Update: coronamaatregelen tijdens de Mega Record & CD Fair ongewijzigd.
Tijdens de persconferentie van 2 november heeft de Nederlandse regering extra maatregelen aangekondigd. Deze maatregelen hebben op de beurs geen invloed omdat Jaarbeurs al zou gaan controleren op coronatoegangsbewijzen. Hierdoor is het dragen van een mondkapje op de beurs niet verplicht, maar het mag natuurlijk wel.

Vinylexpo: Superhelden op vinyl
De Franse collectioneur Manuel Decker verzamelt al zijn hele leven lang vinylplaten. Hij heeft diverse boeken uitgegeven waarin thematische lp hoezen staan afgebeeld. Zo heeft hij het naslagwerk ’Disques du Bande’ uitgegeven en heeft hij meegewerkt aan het prachtige boek van Jacques Petit ’Cars on Vinyl’: ruim 300 hoezen met een classic car prominent op de cover. Eind vorig jaar publiceerde Manuel het Franse naslagwerk Superheroes & autres creatures.

Voor de expositie op de beurs heeft Manuel zijn Kuifje collectie aangevuld met enige andere striphelden. Denk hierbij aan vinyl LP’s van en met Superman, Batman, Spiderman etc. Ook zijn boek Tintin & Les Vinyles is verkrijgbaar en Manuel Decker is persoonlijk aanwezig voor tekst en uitleg. Dit alles nabij het terras in hal 12.

Presentatie Tim Knol – The Lost & Found Tapes Compilation Album
Met zijn Lost & Found theatertournee trok Tim Knol de afgelopen drie jaar door gans het land. Hij speelde tijdens deze optredens veel eigen werk, maar ook covers van zijn muzikale helden. Thuis begon hij de nummers uit zijn voorstelling – op een oude viersporencasetterecorder – als demo’s op te nemen, dit klonk zo goed dat hij besloot er iets mee te doen. Hij bracht de muziek uit op cassette en cd. Onder de naam The Lost & Found Tapes verschenen er vier edities. Nu is er ook een lp. Een door Tim Knol samengestelde selectie uit de serie is verkrijgbaar op 180 grams vinyl vanaf 12 november en tijdens d beurs.

Een plaat die je meeneemt naar Tim’s thuisstudio. Alle nummers zijn door Tim solo en geheel akoestisch ingespeeld, zoals hij tijdens de Lost & Found theatershows ook te horen was. Op deze compilatie-LP hoor je hoe hij covers speelt van zijn helden John Prine, Bob Dylan, Blaze Foley en Neil Young. Maar ook eigen werk en nieuwe muziek in een uitgeklede versie. Nummers die je hoogstwaarschijnlijk later in vol ornaat op een nieuwe plaat hoort. Maar nu alvast hier. Uniek en exclusief.

Tim zal op beide dagen een set spelen en is aanwezig op de beurs om te signeren.

Uitgeverij Van Gorcum en Uitgeverij Kleine Uil presenteren diverse muziekboeken.
Uitgeverij Van Gorcum en Uitgeverij Kleine Uil presenteren tijdens de beurs 2021 diverse muziekboeken. De auteurs zullen op zaterdag 13 november van 13:00 tot 15:00 uur aanwezig zijn om hun boek te signeren en vragen te beantwoorden.

Dick van Veelen met The Kinks – een oer-Engelse band en The Kinks – Concerten in Nederland
Jan Bouke Hingstman met Status Quo – De kracht van eenvoud
Loek Dekker met The Who – de ultieme rockband
Koert Broersma met Somebody Will Know Someday – Herinneringen aan Cuby & The Blizzards
Hans Waterman met Drumsolo – 35 jaar te laat naar bed
Harry Prenger met Postpunk – Heden en verleden
Egbert Meijers met Tussen Grolloo en Austin – Egbert Meijers, 50 jaar liedjes met hart en ziel
Edwin Hofman met Avonturiers van de Nederpop
Wiebren Rijkeboer presenteert 3 boeken:De psychedelische sixties – 56 Amerikaanse bandjes
Americana outlaws – 50 singer-songwriters uit de seventies
Rootsrock – 53 singer-songwriters in de periode 1980 – 2000 die rocken

DJ Brown Acid (Permanent Records Los Angeles)

Acid is de langlopende, veelgeprezen heavy rockcompilatiereeks samengesteld door Permanent Records’ eigenaar/platenverzamelaar Lance Barresi (aka DJ Brown Acid). Deze heavy head zal zeldzame, privé geperste Amerikaanse hard rock, heavy psych, en proto-metal 45’s draaien uit zijn diepe persoonlijke collectie. Als je houdt van de klanken van Led Zeppelin, Black Sabbath en Jimi Hendrix en geïnteresseerd bent om je geest te laten blazen door platen van meer obscure artiesten die je nog nooit gehoord hebt, kom dan langs!

Johan Kugelberg & Berend Dubbe
Auteur Johan Kugelberg en de Nederlandse muzikant Berend Dubbe (Bettie Serveert, Bauer, Bud Benderbe) zijn al 30 jaar bevriend, sinds Johan Berends band tekende bij het Matador Records label waar hij werkte in de vroege jaren 1990. Sindsdien heeft Berend nummers van Velvet Underground uitgevoerd voor Lou Reed, Mo Tucker en Doug Yule op Velvet Underground tentoonstellingen die Johan in New York en Stockholm heeft georganiseerd, Sun Ra nummers gezongen op Johan’s bruiloft, ze hebben samen een hip hop geschiedenis tentoonstelling in Tokyo georganiseerd, en Johan heeft liner notes en persberichten geschreven voor Berends platen.

Ze zullen het hebben over het verzamelen van platen, en waarom het bijna net zo leuk is als surfen en/of het eten van de perfecte frikandellen. De twee heren zullen het hebben over Johan’s aanstaande boek over dit onderwerp. Platen verzamelen dus, niet surfen en frikandellen, hoewel die onderwerpen ook aan bod zullen komen. Het gesprek wordt gevolgd door een DJ-set waarin Johan en Berend een aantal van de meest fenomenale en/of lachwekkende geluiden zullen laten horen die hun vriendschap hebben gevoed.

Le Guess Who? Festival 2021 tijdens de Mega Record & CD Fair
Dit jaar Utrechts Le Guess Who? Festival vindt plaats in hetzelfde weekend als de Mega Platen & CD Beurs. Le Guess Who? bestaat om mensen samen te brengen door middel van kunst en muziek. Alle informatie is te vinden op: Le Guess Who? Festival

DJ Coco Maria
Een van de meest unieke en compromisloze DJ’s ter wereld: Coco Maria is een selecteur, een curator en een radiopresentator met een onberispelijke smaak. Afkomstig uit Mexico en nu gevestigd in Europa. Ze is gespecialiseerd in Braziliaanse, Zuid-, Centraal-Amerikaanse en Caraibische muziek. Onweerstaanbare jazz, samba, cumbia, en allerlei rariteiten uit zonniger, verre oorden.

Alles gemixt met haar onbedwingbare energie en originele stijl. Coco Maria presenteert haar vlaggenschip ochtendshow en “Club Coco” op Worldwide FM. Ze is ook te vinden met haar originele sounds op festivals wereldwijd zoals Worldwide Sete, Dekmantel, We out Here… ”

DJ Collectief, demo vinyl draaien voor beginners door experts
Nederland is al jaren toonaangevend op het gebied van dansmuziek en in het bijzonder spelen DJ’s wereldwijd een vooruitstrevende rol. Jaarlijks gooien Nederlandse DJ’s hoge ogen bij de verkiezingen van beste DJ van het jaar. Tegenwoordig zijn zij niet meer weg te denken in het huidige muziek landschap, sterker nog zij worden als popsterren gezien. Vroeger nam je muziekles om een instrument te bespelen, nu kan je les nemen om een professional te worden. Er zijn vele vormen en apparaten om te draaien. Zo zijn er tegenwoordig ’digitale’ sets waar je met MP3’s of video’s aan de slag kan. Het vinyl verloor nooit zijn kracht mede door de audio kwaliteit. De laatste jaren is er de zoveelste opmars in het draaien van vinyl, iets wat andere regels met zich meebrengt als het draaien via een computer (de zogenaamde DJ Controllers). Op de beurs is er voor geïnteresseerden en liefhebbers, een ’Vinylized’ podium gecreëerd, waar de ’Art of DJ-ing’ centraal staat en wordt uitgelicht. Verwacht creatieve sets met diverse genres: o.a. Jazz, Reggae, Hiphop, R&B, Soul, Funk, Boogie en Disco. Hier wordt het draaien van muziek op ’moderne’ en ’ouderwetse’ manier gepresenteerd. De top op het gebied van ’Turntablism’ van ons land is aanwezig. Deze gebruiken de draaitafel als muziekinstrument en laten de technische kant van het vak zien (denk o.a. aan Scratching). Deze DJ’s zijn veelal te horen als ondersteuning bij artiesten of spelen mee in bands, orkesten of staan in het theater. Voor de kenner is het een genot om naar te luisteren en indrukwekkend om te zien hoe zij te werk gaan.

Recordplanet heeft een groep professionals uitgenodigd die gedurende beide dagen alle diverse stijlen demonstreren en klaar staan voor eventuele vragen. Dit wordt de plek waar DJ’s en liefhebbers elkaar kunnen ontmoeten en netwerken, net zoals het vroeger ging in de platenwinkels.

EP van The Flingelbunts en single van The Gunners
De platenverzamelaars van de Platenclub Utrecht verzamelen niet alleen grammofoonplaten, ze brengen er zo nu en dan ook eentje uit! Die platen verschijnen altijd in een oplage van 500 op hun eigen PLUT-label en ze bevatten opnames van Nederbeat-groepen uit de jaren zestig die niet eerder zijn uitgebracht. Op de beurs van november 2021 zal in in ieder geval PLUT 013 worden gepresenteerd, een EP van The Flingelbunts. Deze Haagse groep is genoemd naar het nummer The rise and fall of Flingel Bunt van The Shadows. De EP bevat twee Engelstalige en twee Nederlandstalige nummers die in 1967 in de Haagse GTB studio zijn opgenomen: Hey you – Lonely me | De ezeltjes – Omaatje. Het laatste nummer is een cover. De original uit 1964 is van Jerry Bey, de broer van de Zangeres Zonder Naam. The Flingelbunts hebben van deze onvervalste smartlap een heus beat-nummer gemaakt! Als de platenperserij het haalt zal ook PLUT 014 worden gepresenteerd. Dit wordt een plaat met 3 nummers van The Gunners uit Eindhoven: op de a-kant Television en op de b-kant Big pig en de instrumental Marie Grazia. De eerste twee nummers zijn studio-opnames uit 1967, het derde nummer is een live-opname uit 1966. Deze plaat wordt na The Zipps een van de meer psychede-lische uitgaven van de Platenclub Utrecht. De PLUT-platen zijn tijdens de beurs verkrijgbaar in de stand van de Platenclub Utrecht.

Programma Mega Record & CD Fair
PODIUM HAL 12

Zaterdag 13 november

10.00 – 11.00 uur: Opening with DJ Miss Twist
11.00 – 11.30 uur: EP by The Flingelbunts
11.30 – 12.30 uur: Tim Knol – The Lost & Found Tapes Compilation Album
13.00 – 13.30 uur: Interview Johan Kugelberg by Berend Dubbe
13.30 – 14.30 uur: Performance Johan Kugelberg
14.30 – 15.00 uur: Interview by DJ Coco Maria
15.00 – 15-30 uur: Performance – Meet & Greet 2 Brothers on the 4th Floor
16.00 – 17.00 uur: DJ Brown Acid Permanent Records USA
Zondag 14 november

10.00 – 11.00 uur: Opening with DJ Miss Twist
11.00 – 12.00 uur: Tim Knol – The Lost & Found Tapes Compilation Album
12.00 – 13.00 uur: Interview by DJ Coco Maria
13.00 – 14.00 uur: Three Imaginary Boys Pop Quiz
14.00 – 15.30 uur: Interview by DJ Coco Maria
15.30 – 17.00 uur: Closing time with DJ Miss Twist
PODIUM HAL 11

Zaterdag 13 november

11.00 – 12.00 uur: dj J-Daw
12.00 – 12.30 uur: dj Phatcase
12.30 – 13.00 uur: dj PP Groenveld
13.00 – 13.30 uur: dj Mainstreet
13.30 – 14.00 uur: dj Mista Sweet
14.00 – 14.30 uur: dj Setino
14.30 – 15.00 uur: dj Irie
15.00 – 15.30 uur: dj Sueside
15.30 – 16.00 uur: dj DNS
16.00 – 16.30 uur: dj Julienne
16.30 – 17.00 uur: dj Welly
Zondag 14 november

11.00 – 13.00 uur: dj Zwarte Liefde
13.30 – 14.00 uur: dj Danjah
14.00 – 14.30 uur: dj Native
14.30 – 15.00 uur: dj Ser-V
15.00 – 16.00 uur: dj Cold Crush
16.00 – 17.00 uur: dj Sebastian Floris
Mega Record & CD Fair najaar 2021
Zaterdag 13 november van 9.00 uur tot 17.00 uur
Zondag 14 november van 10.00 uur tot 17.00 uur
Jaarbeurs
Jaarbeursplein 6
3521 AL Utrecht

Kaartverkoop: www.recordplanet.nl/platenbeurs