Palace – Shoals (Fiction/Virgin)
Het Engelse Palace heeft de derde plaat die de band heeft uitgebracht Shoals gedoopt. De albumtitel is geïnspireerd op het nogal onvoorspelbare gedrag van een school vissen, dat net zo snel kan veranderen als onze angsten en zorgen voor de wereld om ons heen.
Het 50 minuten durende album lijkt een weerspiegeling van de donkere en wat onzekere tijden waarmee de covid-19-pandemie ons heeft opgezadeld sinds 2020. In dat jaar begon de band het materiaal voor Shoals uit hun creatieve brein te halen. Shoals biedt een uitgebalanceerde selectie van nummers die ook een deel van de vroegere schittering van hun werk van vóór de pandemie weerspiegelen. Soms doet de band wat aan Fleet Foxes denken en dat bevalt prima.
Terwijl het album instrumentaal een behoorlijke groei laat zien, vertoont het ook een sprong naar volwassenheid in het tekstschrijven van Leo Wyndham. Het is zonder twijfel het meest serieuze materiaal dat de groep tot nu toe op plaat heeft gezet en de poedelnaakte kwetsbaarheid in de teksten die onderwerpen als angst, slapeloosheid en allerhande mijmeringen niet uit de weg gaan, laat maar weer eens horen dat de mooiste bloemen op de mestvaalt blijven groeien.
Muzikaal heeft de band zichzelf enigszins heruitgevonden door meer elektronica te gebruiken dan op de vorige twee albums, hoewel het gedoseerd gebeurt en de band niet te veel concessies doet het indierockgeluid van weleer.
Fijne, opbeurende track is het uptempo Fade, met een tekst die anders doet vermoeden: “There’s my writing on the wall. Broken bodies on the floor. Am I paranoid x4. Now just go and fade away. My happiness has turned to grey. Am I paranoid x4.”
Niettegenstaande de melancholische sfeer die op een groot deel van het album naar voren komt, is er een vrij gezonde balans gecreëerd tussen mindervrolijke en vrolijke nummers zoals Fade en Gravity, die ongetwijfeld een afspiegeling zijn van de periodes van hoop tussen de verschillende stadia van de irritante lockdowns die de afgelopen jaren op ieders pad zijn gekomen. Pieter Visscher
Rival Consoles – Overflow (Erased Tapes)
Toen The Band begin 1971 de onvoltooide Bearsville Sounds Studios in Bearsville, New York binnentrok om Cahoots op te nemen, hun vierde studioalbum in evenveel jaren, koesterden ze nog steeds het succes en de lof voor hun eerste drie historische platen. Cahoots bestaat inmiddels een halve eeuw en dat betekent een prachtige heruitgave met fraaie extra’s, waaronder een concert uit 1971.
Courtney Barnett – Things Take Time, Take Time (Marathon Artists/Mattan)
Future Suns – Virgo (eigen beheer)
Aeon Station – Observatory (Sub Pop)
Het Canadese rocktrio The Tea Party heeft een Deluxe Edition en Remastered Vinyl Edition van hun iconische eerste album The Tea Party uitgebracht. De nieuwe edities komen 30 jaar na de eerste indierelease van het album en bevatten geremixte en geremasterde audio van Stuart Chatwood, bijgewerkte afbeeldingen en liner notes.
Riki – Gold (Dais)
Curtis Harding – If Words Were Flowers (Epitaph/Anti)
Badbadnotgood – Talk Memory (XL Recordings)