Tiny thuis concert vanBen Howard al gezien? Nou bij deze dan. De Tiny Desk Sessions van de Amerikaanse publieke omroep NPR zijn legendarisch. Artiesten -ook van naam- smeken om een uitnodiging. Vanwege Corona is het kantoor van NPR tot nader order gesloten. In plaats van achter een bureau worden er nu sessies georganiseerd bij artiesten thuis. Vorige week streken een camera en
geluidsman/vrouw neer in de werkkamer van Ben Howard. Zoals altijd stak Ben zijn hart en ziel in zijn performance. Klik en je zult huiveren.
SET LIST • “Follies Fixture” • “Far Out” • “I Forget Where We Were” • “Oldest Trick In The Book”
Vandaag geen nieuwe clip van een aanstormend of bekend talent, maar een mini reportage over de totstandkoming van de new wave klassieker The Killing Moon van Echo & The Bunnymen. Die blijken daarbij hulp van hogerhand te hebben gehad volgens de maker.
Deze mini-docu maakt deel uit van een serie over pop/rock en indie Britse classics. Google en ge zult ook video’s vinden over o.a. The Cure, Joy Division, Massive Attack e.v.a.
Nieuwe super rockgroep Splinter (NL) releaset fascinerende 2e single-video ‘Plastic Rose’ starring actrice Silke Becu (BE). Debuutalbum ‘Filthy Pleasures’ uit op vrijdag 3 september via platenlabel ROBOTOR RECORDS (DE).
De gloednieuwe fascinerende video ‘Plastic Rose’ van de nieuwe Nederlandse super rockgroep Splinter kent een even ijzersterke als verontrustende plotwending. Nee, we gaan hier niet weggeven welke Lynchiaanse afslag de video – starring de Belgische actrice en theatermaker Silke Becu (bekend van onder meer de ‘Crimi Clowns’ films) – halverwege neemt. Zélf kijken dus!
‘Plastic Rose’ is de muzikaal verrassende (want: radiofähige) opvolger van ‘Brand New Future’, de 1e single die zes weken geleden werd uitgebracht. Beide tracks staan op Splinters aankomend debuutalbum ‘Filthy Pleasures’ dat op vrijdag 3 september zal verschijnen via het vorig jaar opgerichte ROBOTOR RECORDS, het Berlijnse platenlabel dat gerund wordt door de psychedelische hardrock band KADAVAR (DE).
‘Filthy Pleasures’ bestaat voor plusminus 100% uit onversneden (punk)energie. Verwacht rock ‘n roll met 60’s, 70’s en 80’s invloeden en een manisch orgeltje; een frisse stijl; lichtvoetig; terug naar de (vroege) punk attitude van bijvoorbeeld Blondie, The Stooges – maar ook van Turbonegro.
Een serieuze tip voor mensen die hun muziek graag heavy, maar niet hersenloos hebben is In Blur van het Amerikaanse Deafheaven. De band heeft een verleden in de metal, maar lijkt daar steeds verder van weg te drijven. Daarom worden ze nu bij de post metal ingedeeld. Maar welk etiket er ook op hun muziek wordt geplakt, het blijft boeien wat de mannen doen.
In Blur is afkomstig van Infinite Granite, Deafheaven album 6, dat op 20/8 uitkomt.
Voordat het tweede album van Big Red Machine, How Long Do You Think It’s Gonna Last?, op 27 augustus uit komt, deelt het steeds veranderende project van Aaron Dessner met Bon Iver’s Justin Vernon, vandaag de 5e en laatste voorproef, Mimi (Feat. Isley). Naast deze single is er nog het nieuws van een Big Red Machine live performance bij The Late Show met Stephen Colbert, op 10 augustus zullen BRM, Robin Pecknold, Anaïs Mitchell, The Westerlies, Scott Devendorf van The National, drummer JT Bates en toetsenist Nick Lloyd van Fleet Foxes het nummer ‘Phoenix’ uitvoeren op de N-Amerikaanse teevee.
Aaron Dessner: “I named this song Mimi for my youngest daughter…I was thinking about how grateful I am for my children and how they light up even the darkest days. Justin, Ilsey and I wrote words and melodies to this in isolation and we decided to interweave them, like characters in a book, full of longing and gratitude. Later James Krivchenia came to visit and brought the song further to life with his drums. Musically I feel like maybe we were seeking the open air and road of a Tom Petty song, just accidentally in an odd meter. So grateful to Ilsey for joining this collaboration — it felt so natural and joyful.”
Ilsey: “This song is almost a mirror to the process of how we made it. Aaron, Justin and I wrote and recorded all of the parts separately. The lyrics of the chorus reflect a longing for closeness and connection, but that longing is made to feel safe and less pained next to Justin and Aaron’s lyrics which have this strong theme of gratitude. All of this to say, what could have been a lonely chorus was made hopeful, and what could have been a lonely process was made joyful in getting to work with these two wonderful people.”
Het is ongeveer een halve eeuw geleden dat het befaamde debuutalbum -die met de bananenhoes- van The Velvet Underground uitkwam. Toendertijd bleef de release goeddeels onopgemerkt, maar in de loop der decennia is het een super invloedrijke plaat gebleken. Van Eno is de uitspraak; ‘toen de eerste van de Velvet Underground verscheen kocht bijna niemand hem, maar bijna iedereen die hem wel kocht is later zelf een band begonnen’. En zo is het. Ook latere generaties rockers lieten zich inspireren door de plaat met de banaan.
Op 24 september komt er een remake van het album uit, met bijdragen van o.a. Iggy Pop, Michael Stipe, Kurt Vile en St Vincent. Ook Matt Berninger heeft zich over een van de door Lou Reed geschreven songs ontfermd. Zijn versie van I’m Waiting For The Man is de clip van deze dag
Until death do us part is de nieuwe single van singer/songwriter Billy Tomas. Een liefdevolle ode aan roots en americana. Billy, of eigenlijk Tomas van der Ham, maakt al jaren muziek maar maakt nu echt indruk zelf als singer/songwriter. Tomas opereert vanuit het Spaanse Malaga. Ah, vandaar die zonnige clip!
Los Angeles band Dummy weigert het rustig aan te doen. Na het uitbrengen van twee cassette-EP’s in 2020 (op Popwig en Born Yesterday), arriveert Dummy’s volledige debuutalbum via Chicago’s Trouble in Mind Records. Gebruikmakend van dreunende gitaren en een hemelse sfeer in één adem, vouwt de band een groot aantal referentiepunten in hun drone-pop-origami van een stijl. Invloed van melodicisme uit de jaren 60 en UK noise pop uit de jaren 90 is verweven met inspiratie uit spirituele jazz, Japanse new age en Italiaans minimalisme.
Dummy ontwijkt de broeierige, donkere, dramatische stijlfiguren van hedendaagse ‘artistieke’ muziek die vaak te vinden is in punk, experimenteel en elektronisch, in plaats daarvan dringt de band aan op vrolijke en euforische sonische paletten. Nummers als “Daffodils” en “Fissured Ceramics” bevatten meedogenloze doordrijvende energie en veel psychedelische ruis. Elders compenseert Dummy de agressie met meditatieve synthscapes gericht op geluidsontwerp en studio-experimenten, zoals op “X-Static Blanket”. Deze twee polen smelten samen op album-evenaar “H.V.A.C.” en slotnummer “Atonal Poem”, welke de avontuurlijkste reizen door onbekend geluidsgebied bieden.
In tegenstelling tot de zalige instrumentatie, onderzoekt Dummy’s sardonische lyriek “the burden of modern life, consumerism, environmental collapse, alienation, and other anxieties born out of living in this absurd moment in history”. Interieurontwerp, zeevervuiling, de psychologie van commerciële architectuur en kernproeven zijn allemaal onderwerpen die aan bod komen. Dummy’s rusteloze creativiteit zorgt ervoor dat ze altijd vooruit gaan, zichzelf voortdurend uitdagen en hun geluid naar opwindende en opwindende plaatsen duwen. Dit is – zoals de albumtitel suggereert – “Mandatory Enjoyment”.
Sufjan Stevens en Angelo De Augustine zullen op 24 september een gezamenlijk album uitbrengen, A Beginner’s Mind, op Asthmatic Kitty Records. Twee nummers van het album, “Reach Out” en “Olympus”, debuteren vandaag samen met een video voor “Reach Out”, eerder dit jaar opgenomen door Sufjan en Angelo op VHS-C-camera’s vanaf de East- en Westcoast. Sufjan vanuit New York en Angelo vanuit Californië, met in de hoofdrol hun geliefde honden Joku (een Jindo) en Charlie (een Havanezer).
A Beginner’s Mind begon toen de twee muzikanten en Asthmatic Kitty-labelgenoten naar de hut van een vriend in de staat New York vertrokken voor een songwriting-sabbatical van een maand. Terwijl ze naar een film keken om te ontspannen na elke dag werken, ontdekten ze al snel dat hun liedjes de films weerspiegelden en begonnen ze dit verband serieus te onderzoeken.
Op 3 september verschijnt het debuutalbum Common Sense // Commotion van Jimmy Diamond. Common Sense werd in de Mailmen studio in Utrecht opgenomen met Martijn Groeneveld en Arjan Miranda (Black Mountain) verzorgde de mix. Commotion werd eigenhandig opgenomen en gemixt met bevriende geluidstechnicus Sipke Woudstra in hun studio aan de voet van de Lemelerberg. Wessel van Oltheten (DeWolff, Anne Soldaat, Blaudzun) deed de master van het album. De nieuwe single Elephants is nu uit, de video gaat vandaag bij ons in première.
De leden van Jimmy Diamond vormen de Europese linker- en rechterhanden van Tim Showalter’s Strand of Oaks. Als Jimmy Diamond staan ze op eigen benen, maar stroomt er een soortgelijk DNA door de muzikale bloedbanen. Jimmy Diamond vervoert ons naar de americana en roots rock van de seventies die samengesmolten is met hedendaagse indie rock.
Quote over de clip:
Wat is er beter dan een clip schieten 100 meter van de studio waar de song is opgenomen. Onderaan de Lemelerberg, al helemaal als het dan ook nog in een bowlingbaan is. De neon lichten, kleding en algehele schwung van bowling is alles wat een clip nodig heeft. Voor ‘Elephants’ was dit een uitgelezen kans. Bowlen is een zeer serieuze wedstrijdsport, en kan een mentaal spel worden wanneer je jezelf in de weg gaat zitten. Elephants leert ons dat je kan blijven genieten van wat je doet zodat winnen of verliezen een bijzaak wordt, als je positief blijft in het moment. Het is allemaal niet zo erg als je denkt..
De mannen van Jimmy Diamond komen van oorsprong uit een riff/rock georiënteerde hoek. Na een aantal tours met Strand Of Oaks in de bus doorgebracht te hebben, en zijn bijbehorende playlists, kwamen hele nieuwe invloeden omhoog. De No Show Tour in augustus 2020 was het ideale startschot voor de nieuwe richting. Zeven dagen door Europa rijden en achterin de bus nieuwe muziek schrijven terwijl Duitsland, België, Frankrijk en Tsjechië aan je voorbij flitsen. De pandemie leek even niet te bestaan, het leek weer even op een normale tour, na een week kwam de band terug met een handjevol nieuwe liedjes en een frisse kop. De passie en honger om onderweg te zijn en de avonturen die daarbij horen komen terug in de nummers.
Voor Common Sense // Commotion is er gekozen om elke kant (van de LP) zijn eigen tijdsgeest te geven. Midden in de pandemie was een ticket naar Amerika nog geen optie, dus heeft de band de eerste 5 liedjes van Common Sense opgenomen in Nederland om deze te laten mixen door Arjan Miranda in New York. Begin 2021 besloot de band hun oefenruimte aan de voet van de Lemelerberg te verbouwen naar een studio, een eigen plek om je compleet in de muziek te kunnen verliezen. Daarom is er totale anarchie opgezocht voor de 5 liedjes op Commotion, die volledig zelf is geproduceerd.
De teksten zijn de gemene deler op beide kanten, die zijn geschreven vanuit specifieke persoonlijke situaties, waarin onderwerpen als prestatiedrang, moed, twijfel, onrust en trots aan bod komen. Wat opvalt is het contrast. Hoe tevreden Dreams vertelt over liefde, vertelt Commotion gefrustreerd over het willen weglopen van de chaos in de maatschappij. Contrasten in onderwerpen worden versterkt door contrasten in sound.
Elephants is de nieuwe single en is ontstaan in de camper op weg naar Tsjechië: “We hadden besloten een No Show Tour te plannen, even weg uit de pandemie sleur in Nederland. Die sleur was killing voor ons. In de eerste weken vonden we het moeilijk ons aan te passen en te dealen met het feit dat we niet meer konden doen wat we het liefst deden. Maar we zijn slecht in stil zitten. We hebben ons gestort op het schrijven en produceren van muziek met het doel om ervan te leren. Het begin was moeizaam, maar later ging het ‘vanzelf’ en we kwamen erachter dat het vooral aan je mindset ligt, en dat geldt ook voor heel veel andere situaties. Maak van een mug geen olifant, het is allemaal niet zo erg als je denkt.” – zegt voorman Jim Zwinselman.
Shows:
5 sept – Bruis Festival, Maastricht
24 sept – Willem Twee, Den Bosch
8 okt – Little Devil, Tilburg
14 okt – Left Of The Dial festival, Rotterdam
16 okt – Burgerweeshuis, Deventer
21 okt – Merleyn, Nijmegen
