Category: De IJsbreker

Divorce – All My Freaks

Dat er ook fraaie dingen gebeuren buiten het post-punk genre om laat Divorce horen. De band uit Nottingham heeft zich gespecialiseerd in verhalende songs, nummers die suggereren dat hun debuut best wel eens een conceptalbum zou kunnen zijn. Ook mogen we niet uitsluiten dat Divorce ooit nog eens met een musical op de proppen zal komen. Meatloaf, maar dan indie.

Nieuwe single, All My Freaks is zo’n song die per tourbeurt beter wordt. Bassiste Tiger Cohen-Towell zingt, niet zonder ironie over een beginnende band waarvan veel wordt verwacht en die zelf ook niet gespeend is van de nodige ambitie. Het woord autobiografisch lijkt op zijn plaats.

Het is overigens niet de eerste keer dat we Divorce belonen met een IJsbreker. Vorig jaar tipten we Sex & The Milennium Bridge en ook andere singles lieten we graag horen.  De verwachtte doorbraak is tot nu toe uitgebleven, maar komt wel steeds dichterbij.

Divorce mag dan wel geen postpunk produceren, zonder voorbeelden werkt de band nou ook weer niet. Zonder er echt op te lijken doet Divorce wel denken aan de wat luxueuzere, melodieuzere, ambitieuzere bands uit de new wave periode, zoals Tears For Fears, Talk Talk en The Dream Academy. Het albumdebuut van Divorce wordt begin maart verwacht en heet ‘Drive To Goldenhammer’.

Merce Lemon – Foolish and Fast 

Je zou kunnen zeggen dat Merce Lemon de vrouwelijke tegenhanger is van MJ Lenderman. Maar misschien kennen ze elkaar helemaal niet en is Merce via een eigen route op het sloppy countrypad belandt.

Sloppy country (post-country?), voor wie niet bekend is met de term, is onze provisorische beschrijving van een nieuwe stijl alternatieve Amerikaanse plattelandsmuziek die de laatste tijd in opmars is. Godfather van de scene is Neil Young, oervader is Hank Williams. Foolish and Fast is de derde single die we oppikken van miss Lemon uit Pittsburg, Pennsylvania. Het staat op haar vers verschenen, derde album Watch Me Drive The Dogs Wild. Dit is met afstand het beste album van Merce so far. Ze moest er dus even inkomen.

Foolish and Fast volgt het bekende sloppy country recept van een langzame opbouw naar een extatisch eind, lees gitaarsolo. Dit alles dus vanuit de losse pols gespeeld en gezongen met een lichte drawl. Betrokken muzikanten waren mogelijk niet geheel nuchter tijdens de opnamen.

Bryan’s Magic Tears – Stream Roller

Als je Stream Roller hoort zou je zweren dat Bryan’s Magic Tears uit Manchester komt en een dezer dagen hun 35 jarig jubileum viert.

Mais Non De band draait ‘slechts’ een jaartje of tien mee en stamt uit Paris. Het vijftal maakte een beetje naam in Frankrijk als shoegaze-band. Maar net nu de schoenenstaarders weer en vogue zijn gooien ze het over een heel andere boeg. Stream Roller klinkt als een mix van Stone Roses en The Smiths met extra percussie. Ook goed. Heel goed zelfs. Dit zou wel eens de song kunnen zijn die Bryan’s Magic Tears na drie disques naar een hoger plan tilt.

Dummy – Soonish

De band Dummy uit L.A.maakt heerlijk ongrijpbare muziek. Geen enkel nummer op hun tweede album, Free Energy klinkt het zelfde.

Zelfs binnen één song wil de band nog wel eens van kleur verschieten. Voor dit zalige zooitje is de term avant-pop bedacht. Ook wel prog-pop genoemd. Als de band de boel wel binnen de perken houdt, horen we ongebruikelijke combinaties van instrumenten als banjo’s en synthsizers. Een goed voorbeeld van de bonte stijl van Dummy is het nummer Foolish. Boven een bed van dikke gitaren en genoemde synth en banjo horen we een onverstoorbare Emma Maatman een melodie zingen die wel wat weg heeft van die van Tomorrow Never Knows. Ook de baspartij doet denken aan het vroege psychedelische meesterwerkje van The Beatles. Je merkt het al we zijn enthousiast. En wie enthousiast is wil zieltjes winnen , dus is Soonish van Dummy onze nieuwe IJsbreker!

En weet je wat nou het leukste is? Ze komen spelen!

31/10 Mezz/Breda.

1/11 Ekko/Utrecht.

2/11 Vera/Groningen.

 

The Jesus & Mary Chain – Pop Seeds 

The Jesus and Mary Chain bestaat 40 jaar! Eigenlijk 41 maar een kniesoor etc. De band heeft een bewogen geschiedenis. Wat wil je met twee broers in de gelederen, maar de strijdbijl lijkt voorlopig begraven.

In de binnenkort te verschijnen biografie, Never Understood lees je alles over de ups en downs en ups van één van de invloedrijkste bands uit de pophistorie. Jim en William Reid met hulp van drummer Bobby Gillespie (Primal Scream) zijn zo niet de uitvinders dan wel de grondleggers van de tijdloos gebleken shoegaze stijl. Hun naam, maar vooral hun sound, geïntroduceerd op het Psychocandy album (1985) en de single Just Like Honey was niks minder dan revolutionair: een mix van The Ramones en The Beach Boys, maar dan opgenomen in de CERN deeltjesversneller en gemixt op een startbaan van Schiphol. Concerten van de Schotse band duurden in het begin niet langer dan 20 minuten en aan toegiften deden ze niet. De gedachte was dat geen enkele band langer kon boeien dan een minuut of 20. En ze hadden een punt.

Vanwege alle perikelen heeft JAMC relatief weinig albums gemaakt -acht slechts- met de eerste twee als uitschieters en het eerder dit jaar verschenen Glasgow Eyes als bewijs dat de ideeën nog lang niet op zijn. Opgenomen tijdens de sessies van dat album, maar even opzij gelegd omdat het qua sound niet paste bij de  rest is het nummer Pop Seeds. Dat is nu alsnog verschenen als single. De titel is een verwijzing naar The Poppy Seeds, de band waarin Jim en William vol  zelfvertrouwen en goede moed hun eerste schreden zetten richting faam en controverse. 

Normaal hijsen we nieuwe acts op het IJsbreker schild, nieuwkomers waarvan wij denken dat jij er je voordeel mee kunt doen. Deze regel bevestigen we deze week door een uitzondering te maken. Als eerbetoon aan de legendarische Jesus and Mary Chain. En omdat Pop Seeds een prima nummer is natuurlijk!

Honeyglaze – Pretty Girls

Een paar maanden geleden introduceerden we het Zuid-Londense Honeyglaze middels de single Don’t. Vanwege de praatzang van frontvrouw Anouska Sokolov schaarden we de band onder het kopje postpunk.

Maar we haastten ons erbij te zeggen dat Honeyglaze niet de zoveelste postpunkband was, maar een eigenzinnig trio met bovengemiddelde energie en in de persoon van eerder genoemde Anouska een bijzonder boegbeeld en blikvanger. Was ze op Don’t zo boos dat ze aan Zac de la Rocha (RATM) deed denken, op nieuwe single Pretty Girls is Anous eerder ironisch of misschien wel sarcastisch. ‘I’m In Touch With My Feminine Side. I Always Wear Pink”.

Pretty Girls staat op het tweede album van Honeyglaze, Real Deal dat 20 september online komt. Eind oktober kan je kijken of Honeyglaze er ook live wat van bakt, want dan staan ze op London Calling.

The Mystery Lights – Mighty Fine & All Mine

‘Turn off your mind, relax and float down stream’. The Mystery Lights neemt je mee naar de tijd dat concertgangers nog zaten op een met Perzische tapijten bedekte vloer, starend naar de vloeistofprojectie op de muren, wachtend tot de LSD zou in kicken. Of juist tot de trip ten einde loopt.

Puur hippie stuff dus, maar goed. En leuk ook om eens een band te horen die verder teruggaat dan de langzaam maar zeker uitgeput rakende 90’s. De makers van Mighty Fine & All Mine komen niet uit San Francisco, maar uit het ietsje zuidelijker gelegen Salinas. De band bracht in 2016 een eerste album uit, hun tweede in 2019 en maakt zich nu (eindelijk!) klaar voor de release van hun derde, hun meest ambitieuze tot nu toe staat er in de bijsluiter. Het titelnummer Purgatory draaiden we al een tijdje, de nog leukere en lekker puntige garagerocker Mighty Fine & All Mine doet wel denken aan de beginjaren van The Kinks. De releasedatum van het album is 13 september. Op 4 oktober kun je The Mystery Lights live ondergaan in Mezz/Breda en de 25ste in TivoliVredenburg.

Fontaines D.C. – In The Modern World

Je hoeft niet meer te wachten, het lang verwachte vierde album Romance is vandaag eindelijk beschikbaar. Na Starburster, Favourite en Here’s The Thing is het afgelopen week verschenen In The Modern World de laatste single voordat Romance nu uit is.

Op genoemde tracks lieten Grian Chatten en de zijnen elke keer al een ander geluid horen. Ook In The Modern World is weer afwijkend. Een prachtige, sferische song over het bestaan en romantiek in deze tijden met gevoelige strijkers en een intense opbouw. Chatten schreef het nummer begin 2023 toen hij zich 10-dagen solo terugtrok in L.A. Het voelt als een filmset aan met een verlaten Sunset Boulevard. Je krijgt er helemaal Lana Del Rey gevoelens bij. Vooral de stem van Chatten, samen met die van bassist Conor Deegan, gaat door merg en been.

In The Modern World heeft een centrale rol gekregen op Romance en is het favoriete nummer van Grian zelf op de plaat. Da’s logisch.

Nu het festivalseizoen bijna ten einde is, is het afwachten waar we Fontaines D.C. volgend jaar op de affiche gaan zien. Dit jaar wel op Pukkelpop, en niet op Lowlands waar ze eigenlijk wel nodig waren. In 2025 dan maar, of weet Best Kept Secret beet te pakken? In ieder geval eerst nog 16 en 17 november in AFAS Live.

Gurriers – Top Of The Bill

Met slechts een paar uitgebrachte singles op zak is Gurriers al één van de nieuwe beloftes uit de Ierse post-punkscene. De band werd opgericht in 2021 door vrienden en huisgenoten Dan Hoff, Ben O’Neill, Mark MacCormack, Pierce Callaghan en Charlie McCarthy. Met een geluid dat een intense combinatie van punk, noise en shoegaze vormt, maakt de band onstuimige nummers over onderwerpen als klimaatverandering, oorlog en identiteit. Vorige single Approachable was al een bescheiden Graadmeterhit, van het meer ingetogen Top Of The Bill verwachten we nog meer. Het debuutalbum Come and See verschijnt op 13 september. In oktober is Gurriers voor vier concerten te zien in Nederland. 9 oktober in Toekomstmuziek, Amsterdam. 10 oktober in EKKO, Utrecht. 11 oktober Vera, Groningen. 12 oktober op het Here’s The Thing festival in Tilburg.

High Vis – Mind’s a Lie

“What is truth when ur mind’s a lie” Wat een statement, wat een zin. En dat is waar High Vis mee uitpakt op hun nieuwe beuker van een single ‘Mind’s a Lie’. Deze komt met de aankondiging van een nieuw album, album nummer drie alweer van de Londonse punkerts.

De wereld waarin we leven schreeuwt om punk en laat ons post punk tijdperk nu precies zijn wat die schreeuw vervult. Vrij letterlijk bijna door High Vis, want als de zangsamples van DJ Ell Murphy niet klinken, dan wordt de rest van de tekst ons toegeschreeuwd. En de juxtapositie van de muziek, in stijl, fluweel zacht en schurend hard, maakt ‘Mind’s a Lie’ een bijzondere track. Want de inhoud, het verlies, de leegte, het ontbreken aan kennis en steun – op mentaal vlak – in de hedendaagse maatschappij is het schreeuwen waard.

Waarbij muziek als zelfhulpmiddel ook niet te versmaden is. Gooi maar met de dingen. Schop er maar tegenaan. De video die bij het nummer komt is de UK ten voeten uit en komt net zo hard binnen. Het is uitkijken naar oktober, dan komt ‘Guided Tour’ uit.