Category: Nieuwe Muziek

Sorry – There’s So Many People That Want To Be Loved

Mocht er ooit een boek verschijnen over vreemde bandnamen mag die van Sorry zeker niet ontbreken. De Britse Band heeft namelijk niets om zich voor te schamen. Sorry kwam twee jaar terug met een vrij geweldig debuutalbum en daarna met een prima EP en een stel sterke singles.

Misschien spijt het ze dat hun songs alle kanten opschieten en de band zich derhalve moeilijk tot niet laat rubriceren. Ambient grunge is nog de beste beschrijving die we konden vinden. Vooral omdat je daar niks wijzer van wordt. Nieuwe single There’s So Many People That Want To Be Loved is een van de meer ‘gewone’ songs van de band uit Londen. Ook al ontbreekt een duidelijk refrein, klinkt de instrumentale break alsof die is opgenomen in een draaimolen en horen we in het outro iets wat nog het meest klinkt als een benevelde synthesizer(speler). Frontvrouw Asha Lorenz omschrijft There’s So Many People That Want To Be Loved als een sad-funny love song. Het is Sorry weer gelukt om aangenamen verwarring te veroorzaken.

Σtella & Redinho – Up and Away

Σ is de Griekse letter S. Je spreekt Σtella dus uit als Stella. Die Σ geeft aan dat we te maken hebben met een act uit Griekenland. Die zijn vrij zeldzaam. Je grootouders kennen misschien Vicky Leandros of Demis Roussos. Die laatste kwam uit de bekendste Griekse band uit de pophistorie, Aphrodite’s Child. Uit de zelfde band komt ook uit Vangelis, de succesvolste Griekse muzikant ooit dankzij zijn soundtracks voor o.a. Bladerunner en 1942: The Conquest of Paradise. Maar dat is het wel zo’n beetje wat Griekse muzikale grootheden betreft. Wat alle in het westen bekende Griekse muzikanten betreft eigenlijk.

Maar daar komt binnenkort misschien verandering dankzij Stella met een Σ en haar producerende partner Redinho. De muziek van Σtella & Redinho die in eigen land al flink aan de weg timmeren is op de een of andere manier in de burelen van het befaamde Amerikaanse Sub Pop Records belandt. Dat label waarop Nirvana debuteerde en o.a. Band of Horses en Beach House floreerden brengt binnenkort het nieuwe album uit van Σtella & Redinho. Als wegbereiders zijn er twee singles uit, waarvan we de tweede Up and Away van harte aanraden aan iedereen die een het leuk vind muziek te horen met een exotisch tintje. Σtella zingt dan wel in het Engels, maar haar roots liggen er boven op. Het motief van Up an Away wordt gespeeld op een orgeltje en klinkt authentiek Grieks net als de gitaar(?) solo. Of in onze ongeschoolde oren zelfs een beetje Turks, maar dat kan je in Athene beter niet hardop zeggen.

Wat doen Beyonce, The Rock, Barack Obama en Angela Merkel in de nieuwe videoclip van De Staat?

De Staat deelt de videoclip van Who’s Gonna Be The GOAT?. Het nummer hoort bij de gebundelde release van het project Red, Yellow, Blue. Net als bij de eerder uitgebrachte videoclips Numbers Up, What Goes, Let Go, Look At Me en One Day, is Torre wederom het creatieve brein achter de clip en diens regie.

Who’s Gonna Be The GOAT? is een tegengeluid op de race die in het leven soms gestreden wordt. Het nummer kleurt geel, wat de lichtvoetige nummers uit dit project representeert. De track is overigens te horen in de nieuwe trailer van Rider Republic (Ubisoft).

Torre zegt over de clip: “Ik denk niet dat ik ooit harder heb gelachen bij het maken van een video, terwijl ik er tegelijkertijd helemaal gek van werd. Ik heb urenlang clips bekeken van beroemdheden die prijzen winnen, politici die persconferenties geven en atleten die de gekste dingen doen. Deze mensen lijken allemaal een grenzeloze ambitie te hebben, die op een gegeven moment een beetje eng wordt om naar te kijken.”

Eind 2021 gaf De Staat het startsein van een nieuwe periode. De komende tijd brengt de band nummers uit in bundels van de drie primaire kleuren – rood, geel en blauw. Vooralsnog betekent dit geen album, maar een open traject totdat de band voelt dat er een hoofdstuk klaar is.

Jack White – What’s The Trick?

Het nieuwe album van Jack White is een meesterwerk. Misschien wel zijn beste solo-album. Maar het is ook een moeilijk toegankelijk album. De sound, de songs en bovenal Jack’s stem zijn scherp om niet te zeggen snerpend. Het lijkt wel of hij alle bastonen heeft weggefilterd.

Nou ja bijna alle, want What’s the Trick eindigt met een basloopje. Maar dan heb je er net een ruim drie minuten durende audiostorm opzitten van gepitchte gitaren, schelle drums en Jack’s merg en been stem gemixt in een windtunnel. White lijkt des duivels op zijn nieuwe langspeler, Fear of The Dawn. De meeste songs lijken over angst, verdriet en wraak te gaan. Of over het onvermogen lief te hebben; ‘What’s The Trick In Making My Love Stick‘.

Het verwarrende is dat het eigenlijk best goed gaat met zijn liefdesleven. Hij is net getrouwd met Olivia Jean. Hij vroeg de gitariste zelfs op het podium ten huwelijk. Van die romantiek dus geen spoor op zijn nieuwe album en al helemaal niet op What’s The Trick.

King Gizzard & The Lizard Wizard – Kepler-22b

20 albums in 11 jaar! Zelfs The Beatles waren niet zo productief als King Gizzard & The Lizard Wizard. En net als the fab-four beschouwt ook de band uit Melbourne stilstand als achteruitgang. Er zijn nu drie songs bekend van het 20ste album van King Gizzard & co; het ruim 18 minuten durende The Dripping Tap, voormalig IJsbreker Magenta Mountains en het recente Kepler-22b.

De eerst was een grotendeels geïmproviseerde, opgevoerde gitaarjam, de tweede een vlotte wegdromer en de nieuwe een jazzy, exotische popsong met een bassolo over de exoplaneet Kepler-22b. Daar zou theoretische leven mogelijk zijn. Volgens King Gizzard is dat ook het geval, want toen ze hun telescoop op de planeet richtten, was het eerste wat ze zagen een telescoop die op hen gericht was!

Een dingt verandert er niet in het koninkrijk van The Lizard Wizard; de geesten zijn blijvend verruimd. Het allernieuwste album van KGLZ heet ‘Omnium Gatherum’ album en is uit.

Popwarmer: FLEMMING – Automatisch

Als je dacht dat Amsterdam van FLEMMING een one hit wonder was, nou echt niet. De nieuwe single Automatisch van de 26-jarige popzanger uit Den Bosch heeft misschien nog wel meer hitpotentie. Flemming Freddie Viguurs noemt deze derde single zijn vooralsnog best geschreven nummer en hoopt hiermee de festivalsoundtrack van 2022 in handen te hebben. Dat zou volgens ons zo maar eens kunnen. Dansen maar!

Citizen – Bash Out

Het Amerikaanse Citizen schuift langzaam richting pop. Niet dat de burgers ooit van het zware metaal waren, hun grootste successen zijn halve ballads, maar wel emo van toon en geserveerd op een bed van zwaarmoedige gitaren. Meer rawk dan rock en erg Amerikaans dus.

Daarmee vergeleken is Bash Out bijna luchtig. Het vermoeden is dan ook dat een of meer van de drie bandleden de ware heeft gevonden. De verliefdheid uit zich in een vlot tempo, diverse meezingmomenten en als kers op de taart een gitaarsolo die klinkt alsof hij onderwater is opgenomen. Of met Bash Out echt een nieuwe weg wordt ingeslagen valt nog te bezien. Een album is nog niet in zicht, wel een (Amerikaanse) tour met Turnstile en Ceremony. 

Royel Otis – Oysters In My Pocket

Als sinds de oudheid wordt de oester potentieverhogende eigenschappen toegedicht. Daarover dus hebben Royel Maddell en Otis Pavlovis een liedje gemaakt, Oysters In My Pocket. Waarom twee jonge gasten zingen over libidostimulanten? Waarschijnlijk vonden de begin twintigers het een grappige manier om over seks te zingen.

Royel Otis komt uit Sydney.  Het duo bracht vorig jaar een EP uit, die goed viel ‘down under’. Het is niet moeilijk te horen waarom. Royel Otis maakt vrolijke gitaarmuziek, unisono gezongen hormonale partypop. Niks meer, maar zeker ook niks minder. In Australië worden ze wel met Supergrass vergeleken, zelf geven ze de Japanse city pop zanger Hiroshi Sato, de New Yorkse Strokes en het Franse Daft Punk op als acts die ze willen evenaren.

Een album is in de maak en zal t.z.t. verschijnen op het House Anxiety/ Ourness label dat het duo deelt met o.a. King Crule en Courtney Barnett.

Panic Shack – The Ick

Laaggeletterdheid lijkt geen probleem in de Britse postpunkscene. Kwamen veel tekstdichters tot voor kort nog weg met een een handjevol half rijmende zinnen, nu worden ze geacht om hele lappen tekst in te leveren, liefst zonder al te veel herhalingen. Panic Shack slaagt met vlag en wimpel voor het examen creatief schrijven.

In The Ick, wat je zou kunnen vertalen als de kriebels. rept frontvrouw Sarah Harvey van een potentiële levenspartner, die echter twee cruciale fouten maakt, hij schenkt eerst de melk en dan de koffie, en in de bios doet hij ssst als zij iets wil zeggen, ‘You do not sssssh me in the in the cinema’. Het zijn van die kleine dingen die het hem niet doen.

De tijdgeest dicteert dat Sarah de tekst van The Ick declameert. Op oudere singles laat ze horen ook te kunnen zingen. Die ook erg leuke en behoorlijk goede nummers met titels als ‘Who’s Got My Lighter’ en ‘Jiu Jits You’ staan samen met het vorige maand uitgekomen ‘Mannequin Man’ en het glanzend nieuwe The Ick netjes verzameld op de EP ‘Baby Shack’.

Nick Mulvey – Brother To You

Brother To You is het nieuwe nummer van Nick Mulvey, na het releasen van de singles A Prayer Of My Own en Star Nation. De track gaat over het herstellen van een verbroken vriendschap. “It’s about atonement and apology and writing it has been relief for me. It seems like most people have someone in their past who they would like to say this kind of message to”, aldus Nick. Zijn nieuw album New Mythology staat gepland voor 10 juni.