Category: Nieuwe Muziek

Mosquito is het titelnummer van de nieuwe Yea Yeah Yeahs. Met de hit Sacrilege reeds in de pocket is het nu al duidelijk dat het trio van en met Karen O het succes van de drie voorganger gaat overtreffen. Dat doen niet veel bands hen na. Natuurlijk komt dat succes op het conto van de hoogbegaafde Karen O, maar enige rol van betekenis kan ook worden toegedicht aan Dave Sitek van TV On The Radio die de producersrol op zich heeft genomen. Wie een insectenfobie heeft, doet er goed aan om niet naar de site van YYY te gaan, daar krioelt het van de geleedpotigen. Ook de clip van Mosquito kan door hen het best vanuit een klamboe worden bekeken. Gelukkig heb je daar op de radio geen last van. Ook als de band op 17 juli in de Paradiso staat, zal er buiten de versterkers om weinig gezoem te horen zijn, maar wie de band gaat zien op Dour doet er waarschijnlijk verstandig aan met insecticide te wapenen.

Vance Joy’s hebben we al een paar maanden in ons vizier. Vance is een Australische folk-pop zanger, die down under redelijk succes heeft met Riptide. Wij vinden het een prima nummer voor Pinguin. Alleen. Het was nergens te krijgen, zelfs niet legaal. Maar nu dus wel. Waarschijnlijk hebben de Australische platenbazen eindelijk door dat Riptide internationale hitpotentie heeft. Er is ook een nieuwe clip gemaakt, die in een maand tijd al dik 100k x bekeken is. En waar zit dan die hitpotentie? In de tekst, het fijne refrein, maar bovenal in de ukelele, misschien wel het zonnigste instrument op aarde.

Das racist was een eigenwijze rap crew uit Brooklyn, die de hip hop scene op de hak nam, maar op zo’n manier dat je vaak niet wist of ze serieus waren of niet. Een beetje dus als onze Jeugd van T. Das Racist is niet meer, het vervolg heet Kool & Kass. Dit duo debuteert met een lekker lome track, die muzikaal binnen de lijntjes blijft, maar tekstueel vrij ver afwijkt van gebruikelijk hip hop onderwerpen als sex, sneakers en champagne. Pleasance staat op een album dat je via bandcamp kan binnenhalen. De prijs mag je zelf bepalen.

Das racist was een eigenwijze rap crew uit Brooklyn, die de hip hop scene op de hak nam, maar op zo’n manier dat je vaak niet wist of ze serieus waren of niet. Een beetje dus als onze Jeugd van T. Das Racist is niet meer, het vervolg heet Kool & Kass. Dit duo debuteert met een lekker lome track, die muzikaal binnen de lijntjes blijft, maar tekstueel vrij ver afwijkt van gebruikelijk hip hop onderwerpen als sex, sneakers en champagne. Pleasance staat op een album dat je via bandcamp kan binnenhalen. De prijs mag je zelf bepalen.

In 2008 debuteerde Kurt Vile als soloartiest met Constant Hitmaker. De album titel was ironisch bedoeld, maar blijkt nu toch een soort voorspellende waarde te krijgen. De voormalige heftruckchauffeur heeft een nieuw album (zijn 5e) uit en dat gaat als een speer. Voor het eerst. En dat terwijl er niet heel veel veranderd is, de sound is nog steeds prettig rafelig, weliswaar niet mee zo heel erg lo fi, maar zeker niet glad. De songs zijn wat langer en er staan wat meer ballads op Wakin On A Pretty Daze. Wat er aan de hand is, is dat Kurt steeds beter geworden in wat hij doet en wat hij doet is vrij uniek. Hoe gaat het spreekwoord ook al weer, van de aanhouder en dat winnen?

Een week of twee geleden stond Valerie June in de bovenzaal van de Paradiso. Dat was een doorslaand succes. De dertig jarige werkende moeder uit Tennessee bleek een bevlogen performer en een zeer innemende dame. Dat ze het publiek in haar zak had, bleek al uit het feit dat het muisstil was. Zelf bij de bar hielde mensen hun b…mond, kom daar nog maar eens om tegenwoordig. Na afloop ging Valerie signeren, een minuut of tien dacht ze nodig te hebben. Een uur later stond er nog een rij. Miss June is al een kleine tien jaar bekend in het bluescircuit, dat ze nu ook daarbuiten zo goed gaat komt door Dan ‘Black Key’ Auerbach, die haar nieuwe album heeft geproduceerd. Daarvan draaien we al You Can Be Told en vanaf nu dus ook het rustigere Wanna Be On Your Mind. Op 14 juli staat Valerie op North Sea Jazz.

Bass Drum Of Death is een Amerikaanse garage rock band. Alweer een? Ja en nee. De band komt uit Mississippi, dat is diep in het zuiden van de V.S. Het voertuig dat uit de garage word gesleept om ruimte te maken voor de band is dan ook geen Cadillac, maar een oude, roestende olie lekkende tractor. Bass Drum Of Death is tuig en langharig, maar zeker niet werkschuw. Shattered Me staat op hun vierde album in vijf jaar en de band is constant op tournee. Mocht je ze afgelopen donderdag hebben gemist op Dauwpop, dan kan je je schade inhalen op 19 mei in de Tolhuistuin in Amsterdam.

Steve Wold a.k.a. Seasick Steve is de Assepoester van de muziekwereld. Of de Forrest Gump. Zijn bio laat zich lezen als een sprookje. Misbruikt in zijn jeugd, weggelopen op zijn 13e, jarenlang gezworven, gewerkt als landarbeider, cowboy en manus van alles. Ondertussen leert hij gitaar spelen van authentieke bluesmeesters, is hij in San Franciso tijdens de bloei van het hippiedom en ontmoet hij Janis Joplin. Als de grunge opkomt is hij in Seattle en leert hij Kurt kennen. Langzaam maar zeker breken er betere tijden voor hem aan. Er komt vraag naar zijn zelfgebouwde gitaren, en hij kan als engineer aan de slag in een studio. In 1996 brengt hij zijn eerste album uit, maar het zal nog tien jaar duren voordat hij doorbreekt. Dat gebeurt tijdens de traditionele oudejaarsshow van Jools Holland. Vanaf dat moment gaat het de nu 72 jarige bluesman voor de wind. Steve boert zelfs zo goed dat hij een lang gekoesterde wens in vervulling kon laten gaan, een eigen tractor! Daarover gaat Down On The Farm.

The Weight Of Your Love is de titel van de nieuwe plaat van Editors, de single heet A Ton Of Love. Het lijkt wel of de band uit Birmingham het zwaar heeft. En misschien is dat ook wel zo. Vorig jaar is gitarist Chris Urbanowicz uit de band gestapt, vanwege ‘muzikale meningsverschillen’. Chris was lid van het eerste uur en niet makkelijk te vervangen. Zijn plek is ingenomen door twee muzikanten, een gitarist een een toetsenist. Het nieuwe album is opgenomen in Nashville met Jacquire King (Kings Of Leon) op de producers stoel. Zijn opdracht was om Editors Amerikaanser te laten klinken meer REM en Arcade Fire dan Joy Division en Echo & The Bunnyman. Of dat is gelukt, mogen jullie zelf vaststellen. Live kan dat op 8 juli in de Gashouder in Amsterdam en op 17 augustus op de Lowlands.