Picture Parlour – Face In The Picture

Picture Parlour is een aanstormende indieband van vrouwelijke kunne en Britse origine.

Face In The Picture is de titeltrack van de debuut EP van de band rond Katherine Parlour. Zij heeft een ietwat geknepen timbre die prima past bij haar luxueus gearrangeerde liedjes. De combi van sixties violen en nineties gitaren geven Face The Picture een retro, maar ook classy karakter.  Het zou niet verbazen als Picture Parlour op den duur overstapt van indiescene naar de mainstream, maar voorlopig zijn ze nog van ons.

Martje Serveert nieuwe muziek week 25 2024

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Heartworms – Jacked (IJsbreker)
  2. DEADLETTER – Mother
  3. Picture Parlour – Face In The Picture
  4. Nilüfer Yanya – Method Actor
  5. Snõõper – Company Car
  6. mercury – Born In Early May
  7. Divorce – My Room
  8. Getdown Services – I Got Views
  9. Peach Fuzz – Jump the Gate
  10. Delicate Steve – I’ll Be There
  11. The Vices – Wrong Ones (NL)
  12. LEAP – Power Trip (Breekijzer)
  13. Ben Böhmer – Best Life feat. JONAH (Popwarmer)
  14. Hayden Thorpe – They (Martje’s <3)

Nilüfer Yanya – Method Actor

Volgens Nilüfer Yanya is haar nieuwe album ‘ her most intense’. Het zou ook wel eens haar beste album kunnen worden.

Dat durven we te beweren op basis van de twee tot nu toe verschenen singles, Like I Say (runaway) en Method Actor.  Method Actor is ook het titelnummer van Nilüfer’s derde album. Er zijn (minstens) drie dingen die opvallen en indruk maken aan de nieuwe single: het complexe, maar funky drumpatroon, de inbrekende rockgitaren en Nilüfers coole zang.

Method Actor, het album komt uit in september. Concert; 25 november in de Melkweg (OZ).

Jopy – Head Hunters Pub and Grub

Jopy mag wel wat meer eten maar dat is dan ook het enige puntje van kritiek dat we hebben op de nieuwe single van Jo ‘Jopy‘ Barnell uit Brighton.

Head Hunters Pub and Grub is een wat springerig, new waverig* nummer met een spitse door de Rocky Horror Picture Show geïnspireerde tekst en een heerlijk ouderwetse gitaarsolo, zo eentje die net even langer doorgaat dan gebruikelijk. Het is Jopy zelf die soleert. Head Hunters Pub and Grub is haar derde single mogelijk haar beste, maar zeker niet de enige goede. Want ons betreft het Jopy ‘het’. Wat ze nog niet heeft is veel aandacht, maar dat is een kwestie van tijd.

*Lena Lovich?

Popwarmer: Ben Böhmer – Best Life

Ben Böhmer brengt constant nieuwe ideeën tot leven via zijn muziek. Ben is nu al een paar jaar bezig met een carrière waarin hij diepe en complexe gevoelens uit kan drukken via zijn muziek. Hij behandelde rouw in zijn doorbraak-debuutalbum genaamd ‘Breathing’, en scheiding in zijn tweede album ‘Begin Again’. Zijn nieuwe album ‘Bloom’, dat eind september verschijnt, is een reset, een herbevestiging van zijn eigen verlangens en meer improvisatorische oorsprong. Het is een gedurfde mix van stijlen en tempo’s waar eerdere nummers van Ben in terug te horen zijn. Best Life is de nieuwe single, een warme elektronische track met dromerige indiepop invloeden. De warme zang is van JONAH. Op 28 november is Ben Böhmer te zien in AFAS Live.

King Hannah – Lily Pad

Het album van King Hannah is uit en zoals verwacht zeer zeker de moeite waard.

Zelf zou de band graag zien dat we het nummer New York, Let’s Do Nothing hadden opgepikt, wat de nieuwe single, maar eigenwijs als we zijn gaan we voor Lily Pad. Om de simpele reden dat dat nummer een voor King Hannah ongekende energie heeft. Ook Lily Pad heeft weer eerst het gebruikelijke stukkie zang van Hannah en dan een instrumentaal slotstuk van Craig. Maar die laatste gaat nu eens heftig tekeer. En dat zijn we niet echt gewend van het doorgaans nogal laid back duo uit Liverpool. De moeite van het signaleren waard dus.

DEADLETTER – Mother

John Lennon, Danzig, Pink Floyd, The Police, Florence + The Machine, IDLES, Kane, Tracy Bonham, Enigma, Kacey Musgraves en vele anderen s gingen DEADLETTER voor met het maken van een liedje over hun Mother. De Mother van DEADLETTER is een simpelweg een ode aan het moederschap.

DEADLETTER valt positief op in het postpunkpraatzangpeloton door smaakvol gebruik van een saxofoon. De band sluit daarom niet alleen aan bij tijdgenoten als Fontaines DC en IDLES, maar ook bij illustere voorgangers als Madness, en ook zeker Ian Dury.  Mother is de tweede single van het door Jim Abbiss (Arctic Monkeys/Adele) geproduceerde debuutalbum van de band uit London.

Hysterical Strength komt in september uit. In november treedt DEADLETTER o.a. op in de Tolhuistuin en Doornroosje. Begin juli al kan je de band gaan zien op het gratis Metropolis Festival In Rotterdam.

Skegss – Spaceman

Toen Skeggs begon een jaar of tien geleden waren ze nog met zijn vieren en maakten ze Australische surf met een garage randje. Of vice versa.

Nu zijn alleen Jonny en Ben nog over en is de lolligheid er wel een beetje af. Wat op zich geen bezwaar is. Er zijn genoeg bands die weigeren oud te worden en langzaam maar zeker veranderen in een parodie op zichzelf. Skegss dus niet, laat nieuwe single Spaceman horen.  Jonny en Ben mogen dan hun blonde haren deels zijn kwijt geraakt, hun muzikaliteit heeft niet geleden onder het ouder(s?) worden. Spaceman is een ietwat weemoedige rocksong met meezing mogelijkheden die optimistisch stemt voor het nieuwe album.

The Unknown

June Sixteen is ready to launch their newest track “The Unknown” on June 16th. Exactly one year after the release of the debut album “Traveling Colors”.

“The Unknown” is a co-creation with Within Temptation drummer Mike Coolen, guitarist Gio Sliwa, Chicago based singer Dom Sky and Julie-O on flute.

The song starts off with a flower power vibe and has a surprising twist to some vintage rock sounds.

Check out the song to hear if you can recognize yourself in the lyrics.

-June Sixteen- is a music project by Angelique Piovillico and Patrick de Kok. They write their songs together and ask different musicians to join them in creation. Every track is made with another team of talents.

Divorce – My Room

De liedjes van Divorce klinken alsof ze uit een musical komen, of beter een popopera. Dat komt door de verhalende teksten en de gedubbelde vocalen.    Bassiste Tiger Cohen-Cowell heeft dit keer de hoofdrol, een van de heren zingt de tweede stem. My Room gaat over liefde, onvoorwaardelijke liefde om precies te zijn. Een aardige touch is het kinderkoortje dat -zoals Tiger oppert in een begeleidend schrijven- het nummer zowel iets lichts als iets ernstigs meegeeft.