Jamie N Commons

Kort maar o zo krachtig deze bijdrage van Jamie N aan de soundtrack van The Walking Dead. De in de VS groot gegroeide Brit maakt blues zoals Mumford folk maakt, niet puristisch wel puur. Er is nog altijd geen album van de man met de hoed, slechts een EP met daarop de pinguinhit, The Preacher en wat losse tracks. Hopenlijk is dat album er wel als hij naar ons land komt. Jamie staat op 3 mei in de oude zaal van de Melkweg. Op 22 juni komt hij terug voor een optreden in het Goffertpark, waar hij het publiek mag opwarmen voor Bruce Springsteen.

Rilo Kiley

Zijn ze nou uit elkaar of niet? Rilo Kiley is een band die heel groot had kunnen zijn, maar dat om de een of andere reden nooit is geworden. Een mogelijke reden is dat zangeres Jenny Lewis het eigenlijk te druk had voor de band, of weigerde zich te concentreren op Rilo Kiley. Jenny heeft twee soloalbums gemaakt en een samen als Jenny & Johnny, ze werkte mee aan albums van Bright Eyes, The Postal Service, Elvis Costello, Wavves en Brandon Flowers. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, speelt de dame ook in films en tv series. Dat doet ze al vanaf haar 9e! Zo iets moet wel ten koste gaan van een vaste band. Hoewel je nooit nooit moet zeggen in de popmuziek, lijkt het doek gevallen voor Rilo Kiley. De band neemt afscheid met een ‘rarities’ album Rkives, nummers dus die nooit eerder zijn verschenen, zoals dit fraaie Let Me Back In.

9th Wonder & Murs

Ze gaan uit elkaar 9th Wonder en Murs. Na vijf albums vinden de heren het wel welletjes. Het afscheid is waardig. The Final Adventure heet het album, waarvan Whatuptho een van de diverse hoogtepunten is. 9th Wonder is de schuilnaam van Patrick Douthit, een succesvol producer die o.a.Jay-Z, Erikah Badu en Destiny’s Child aan hits heeft geholpen. Een mogelijk reden voor het einde van de samenwerking kan zijn dat Douthit tegenwoordig lesgeeft, hij is hip hop professor aan de Universiteit van North Carolina. Murs, de rapnaam van Nick Carter zal zijn maatje missen, maar niet bij de pakken neerzitten. Hij is een succesvolle rapper, die niet afhankelijk is van hits en dure clips. Zijn 9e soloalbum is al klaar. De titel weten we al, Love & Rockets Volume 2: The Declaration. De releasedatum is nog onbekend.

9th Wonder & Murs

Ze gaan uit elkaar 9th Wonder en Murs. Na vijf albums vinden de heren het wel welletjes. Het afscheid is waardig. The Final Adventure heet het album, waarvan Whatuptho een van de diverse hoogtepunten is. 9th Wonder is de schuilnaam van Patrick Douthit, een succesvol producer die o.a.Jay-Z, Erikah Badu en Destiny’s Child aan hits heeft geholpen. Een mogelijk reden voor het einde van de samenwerking kan zijn dat Douthit tegenwoordig lesgeeft, hij is hip hop professor aan de Universiteit van North Carolina. Murs, de rapnaam van Nick Carter zal zijn maatje missen, maar niet bij de pakken neerzitten. Hij is een succesvolle rapper, die niet afhankelijk is van hits en dure clips. Zijn 9e soloalbum is al klaar. De titel weten we al, Love & Rockets Volume 2: The Declaration. De releasedatum is nog onbekend.

PEACE

Peace is hard op weg om heel beroemd te worden. Vorig jaar pikten we California Daze op van de debuut EP van de band uit Worcester (inmiddels Birmingham). Nu is er een album waarmee de band zich in de hoek plaats van intelligente en avontuurlijke indierock met een donker tintje, denk Foals, Wu Lyf en Maccabees. In Engeland is momenteel Follow Baby aan een zegetocht bezig. Wij gaan een single terug en draaien Wraith. Beide nummers staan op het In Love album. In november stond Peace in de bovenzaal van de Paradiso, op 8 april staan ze er weer. Waarschijnlijk voor de laatste keer. In de kleine zaal dan, niet in de Paradiso.

Fryars

Vijf jaar geleden debuteerde Ben Garret als Fryars met een meerstemmig gezongen, electronisch popalbum, waarop hij klonk als Mika met een depressie. Best een bijzondere plaat. En toen werd het stil. Die stilte verbrak Fryars eind vorig jaar pas met een nummer dat eerder troostend dan deprimerend was. Nu is er een tweede track uit On Your Own, die gewoonweg prachtig is. Het nummer klinkt als de soloplaat die Brian Wilson helaas nooit meer zal maken. Fryars is een einzelgänger, maar geen kluizenaar. Zijn telefoonnummer is bekend bij Alt-J en Heavy Feet om maar een paar fans te noemen. Voor beiden maakte hij een remix, die je kunt beluisteren op soundcloud.com/fryers. Daar vind je ook meer eigen werk, dat alle vertrouwen geeft voor een compleet album.

Black Milk

Black Milk is Curtis Cross een MC en producer uit Detroit. Erg bekend is hij niet, maar zijn credentials mogen er wezen. Cross werkte o.a. met Slum Village en de legendarisch beatmaster J. Dilla. In 2011 bracht hij samen met Jack White de single Brain uit. Waar J. Dilla zijn samples zocht in de jazz, haalt Black Milk zijn inspiratie uit oude soul en gospelplaten. Sunday’s Best/Monday’s Worst is daar een sterk voorbeeld van. Het is eigenlijk een single met een dubbele A-kant. De twee nummers laten zich echter beluisteren als een suite. Daarom hebben we ze aan elkaar geplakt en presenteren we ze als geheel.

Damien Saez

Damien Saez is een god in Frankrijk. Nogal beroemd bedoelen we dus. De Frans-Algerijnse muzikant debuteerde in 1999 met het album, Jours Étrange, Strange Days in het Engels, net als een album van zijn favoriete band The Doors. Zijn debuut was een doorslaand succes en Saez is altijd aan de top gebleven. Hoogtepunten zijn een soundtrack voor de film Femme Fatale van Brian De Palma, een anti Le Pen lied en een ode aan Jacques Brel. Saez heeft nu zeven albums uit, waaronder een dubbele en twee driedubbele. Zijn meest recente heet Miami. Tijdens onze nimmer aflatende zoektocht naar vers pinguïnvoer stuitten we op de titeltrack, een smakelijke ratatouille van house, hip hop, chanson en roque geserveerd op een Arabische bedje.

Mikal Cronin

Mikal Cronin is een centraal figuur binnen de garagerockscene van San Francisco, bloedbroeder dus van o.a. Thee Oh Sees, The Fresh & Only’s en niet op de laatste plaats Ty Segal. Cronin is bassist in de Ty Segal Band, maar drijft zelf ook een handvol ruisende rockorkestjes en hij is actief als soloartiest. In die laatste hoedanigheid maakt hij wat Nick Lowe ooit noemde, ‘pure pop for now people’. Cronin is een hoogbegaafde singer-songwriter en multi-instrumentalist. Het lijkt onvermijdelijk dat er een dezer dagen een echte hit uit zijn pen vloeit. Het enige wat hij daarvoor hoeft te doen is binnen de lijntjes blijven. Maar dat zal moeilijk zijn, want tot nu eindigen de songs van Mikal altijd in een lichte chaos, zeker live zijn hij en zijn band niet zuinig met feedback en volume. Hij is ten slotte niet voor niets de favoriete bassist van Ty Segal.