Category: Album van de week

Tricky – Ununiform (False Idols)

Triphopgrondlegger Tricky is terug met album nummer dertien. Hij doet het naar eigen zeggen iets rustiger aan, leeft gezonder en was op een betere plek toen hij deze plaat maakte. Voor het opnemen van Ununiform deed hij een stap terug en stelde zichzelf de vraag: “Hoe klinkt Tricky?” Het album is daardoor een combinatie van terugkijken en vooruitstreven geworden.

Zo werkte hij, voor het eerst sinds Angels With Dirty Faces uit 1998, weer samen met Martina Topley-Bird, zijn grote muze ten tijde van Maxinquaye. De prachtige afsluiter When We Die, grijpt qua sfeer en geluid terug naar de albums die zij samen maakten en is een welkome terugkeer van de oude Tricky.

De inmiddels vaste kracht Francesca Belmonte is ook weer van de partij. De door Tricky ontdekte zangeres, wier debuut hij produceerde en uitbracht op zijn eigen False Idols-label, is hier te horen op New Stole, een bewerking van haar eigen nummer Stole. Een cover kan je het niet echt noemen, want de twee maakten het origineel ook al samen. De versie hier is minder elektronisch, een meer sobere versie met ook iets minder theatrale zang van Belmonte. In alle opzichten een vooruitgang ten aanzien van het origineel.

Ook de opvallende cover is weer terug. Na Kylie Moniques Slow, Public Enemy’s Black Steel en Britney Spears’ Piece Of Me, om er maar een paar te noemen, is er nu het nummer Doll, een cover van Doll Parts van Hole. Een mooie, pure cover op akoestische gitaar met minimale begeleiding, gevoelig gezongen door nieuwe ontdekking Avalon Lurks. Al blijft het structureel dicht bij het origineel, het is toch een verschil van dag en nacht met het rammelende en meer schreeuwerige origineel.

Dat Tricky zijn oor aan de grond houdt, blijkt niet alleen uit de hoeveelheid nieuwe zangeressen, maar ook de toevoeging van Scriptonite, Smokey Mo en Basta; twee rappers en een hiphopproducer uit Rusland. Een scene die hij naar verluidt al twintig jaar volgt en waarvoor hij naar Moskou is gegaan om met deze jongens te werken. Ze zijn te horen (in het Russisch dus) op het groovy half dance/half grime-nummer Same As It Ever Was, op minimale beatstrack It’s Your Day en de funky elektronische hiphoptrack Bang Boogie, waar Tricky zelf niet te horen is en het spotlight volledig gericht is op Scriptonite. Misschien komt het door wederom de nauwe samenwerkingen met hiphop-mc’s en producers dat sommige nummers qua gevoel terug doen denken aan Juxtapose, zijn plaat met producers Grease en ex-Cypress Hill DJ Muggs. De donkere, bluesy single The Only Way, geproduceerd door Basta, is even introspectief en gevoelig als For Real. Daarnaast zullen vooral de snelle raps van Scriptonite voor sommige fans net zo slikken zijn als de raggastijlraps van The Mad Dog Reflex op Juxtapose.

Ununiform is een zeer geslaagde mix tussen oud en nieuw. De rokerige beats, de donkere sfeer en alles wat Tricky zo uniek maakt zijn volop aanwezig, met aan de andere kant een flinke dosis nieuwe stromingen, moderne producties en een stel jonge (Russische) honden. Vertrouwd en vooruitstrevend in gelijke mate. Hij is als vocalist niet op ieder nummer te horen, maar waar ‘Tricky de zanger’ er niet is, is er nog altijd ‘Tricky de producer’ die de touwtjes stevig in handen heeft en tegelijkertijd de vrije hand geeft aan veel jong talent. Zelden stond iemand zo ver in zijn carrière nog zo dicht bij de jongere generaties en de straat. Deze rusteloze ziel blijft de hele wereld over verhuizen, zich opnieuw oriënteren en nieuwe wegen bewandelen en dat komt zijn muziek nog altijd ten goede. Hij wordt er misschien zelf op den duur moe van, maar als dit het resultaat is hoop ik dat hij nog lang rusteloos blijft. Tekst Muzine | Fabian Hofland

LIVEDATUM 01/12 Paradiso, Amsterdam