‘Wat heb je nu weer opstaan’? ‘Parquet Courts’. ‘Parkut wat?’ ‘Courts.., net als in tennisveld op z’n Engels’. ‘Is dat een hedendaagse band’? ‘Ja’. ‘Haha, het klinkt als iets heel ouds. Het doet me aan The Clash denken’. ‘Mij ook. Waren die gasten in Brooklyn opgegroeid dan hadden ze vast zo geklonken. Nog meer lol en minder schuldgevoel over wereldproblemen’.
‘Oh, maar nu klinkt het ineens heel anders’. ‘Ja, dat gaat je nog vaker gebeuren als je lang doet over je kopje koffie. Die hele plaat Wide Awake! is een soort kaleidoscoop van smaken, sferen en invloeden. Dat maakt ‘m trouwens best leuk’. ‘Moet je er wat over schrijven dan? Is het een nieuwe plaat?’ ‘Ja, ik had er al wat over moeten schrijven dus ik flikker je er zo uit, oké’?
‘Schrijf dan in elk geval ook op dat ik een beetje moe word van al die bandjes die doen zoals vroeger. Is er niks nieuws meer te ontdekken’? ‘Nou ja, het is maar hoe je het bekijkt. Iets ouds in een nieuw jasje hullen is toch ook iets nieuws maken? Luister nou naar dit liedje Normalisation. Moet je horen hoe het van Joe Jackson in zijn hyper periode in die brug omschakelt naar een stukkie psychedalica uit pakweg de jaren zestig of zeventig. Leuk toch? En blijf nog even zitten want nu komt Back To Earth. Lachen dat er even een pauze tussen die nummers zit hé? Maar hoor je intussen wat er in die mix gebeurt? Die punky songs zitten allemaal een beetje in het midden: in your face. En in de rustiger nummers wordt dan ineens alles opengetrokken. De details vliegen je om te oren. Tof hè?! Dat zal denk ik wel het werk geweest zijn van hun producer, Danger Mouse. Die heet trouwens in het telefoonboek gewoon Brian Burton. Maar als je deze plaat hoort begrijp je dat die er wel wat van kan. En probeer dan nu eens te blijven zitten. Nu begint het titelnummer, Wide Awake. Cool dat basje hè. En lekker voor je heupen om op te deinen. Gestoorde track natuurlijk, tussen die punky schreeuwerige nummers, die mooie liedjes en dan ineens dit. Haha.’
‘Nou ja, ik weet het niet hoor. Je gaat toch niet het woord geniaal laten vallen of zo? Want ik hoor alleen maar dingen die ik al ken. Ik heb nog een hele zooi van die verzameltapetjes liggen thuis die precies zo klinken. Van vroeger.’ Tekst Muzine.nl | Wim Du Mortier
LIVEDATUM 06/07Vera, Groningen15/07De Kreun, Kortrijk (BE)16/07 Valkhof Festival, Nijmegen 14/11 Paradiso, Amsterdam
Al tijdens de samenwerking maar helemáál sinds de afsplitsing van de toch onderschatte prog-psychedelische band Simian – ergens zo midden zeroes – en de daverende successen als Dj-duo, mixers en producers, vooral tijdens de opkomst en vroege ondergang van het microgenre Bloghouse (kort door de bocht: indie bands experimenteren met electronica) leest de disco-en biografie van dit Britse progressieve dance duo –
De eigenzinnige Noorse progressieve rock formatie
Warmduscher – Whale City (Konkurrent)
Albums van meestergitarist
Na haar twee essentiële EP’s ging het snel met de carrière van
Part Of The Light is alweer het zevende studioalbum van
Will Sheff bouwt met zijn band
Gaz Coombes – World’s Strongest Man (Caroline)
Het is alweer het zevende volwaardige album van de uit het Amerikaanse Baltimore afkomstige dreampop band