Recensies Archieven - Page 155 of 366

Jadu Heart – Freedom

Jadu Heart volgt ex-IJsbreker I Shimmer op met het heerlijk old waverige Freedom. Dit keer is het de mannelijke helft van het duo, Alex Headford die het leeuwendeel van de leadvocals voor zijn rekening neemt. Zijn partner Diva-Sacha Jeffrey horen we vooral in de refreinen.

Freedom gaat over de wens te ontsnappen aan de dictatuur van de technologie die steeds meer aspecten van ons leven bepaald. De nieuwe single is net als I Shimmer afkomstig van het 3e album van het Britse duo Derealised dat 20 januari moet gaan uitkomen.

Pinguin Radio presenteert Volkskrant Radio – november 2022

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin de luisteraar bij de hand wordt genomen langs de beste albums en de beste tracks van het moment.

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

Dit alles, en meer, is te vinden op de maandelijkse Volkskrant Radio-podcast op Pinguin Radio.

Met aandacht voor deze albums:

Boudewijn de Groot – Windveren
Fleur – Bouquet Champêtre
Gaye Su Akyol – Anadolu Ejderi
MICH – Nuts
Personal Trainer – Big Love Blanket
PJ Harvey – B-Sides, Demos & Rarities
Sarathy Korwar – KALAK
Steffi – The Red Hunter
The Bullfight – Some Divine Gift EP
The Haunted Youth – Dawn Of The Freak
Weyes Blood – And In The Darkness, Hearts Aglow

Zaho de Sagazan – La déraison

Iemand met een schone naam als Zaho de Sagazan moet wel mooie muziek maken. En dat doet ze!

Zaho is een 22 jaar jonge chanteuse-componiste uit het departement Hauts-De-Seine, dat ligt iets ten westen van Parijs. Ze is de dochter van Olivier de Sagazan, een vermaard beeldend en performance kunstenaar die actief is in de film, mode en muziekwereld.

Zaho’s oeuvre omvat nu drie singles die alle drie dit jaar zijn verschenen. La déraison – de onredelijkheid- is de eerste en voor onze doeleinden de beste. De overige twee gaan meer richting Stromae. Sterke songs, maar meer Pinguin pop dan indie. La déraison stond al langer op de nomination om meegenomen te worden op onze playlist, maar omdat het een typisch winternummer is hebben we even gewacht op betere meteorologische omstandigheden.

Zaho zingt met het soort melancholie in haar stem dat lijkt voorbehouden aan Franse chansonniers, maar het mooist zijn de synths. Zelden klonken koele apparaten zo warm en weemoedig als de synths op La déraison. Zo komen we de winter wel door.

Live Foto Review: Tamino @ Paradiso

Live Foto Review: Tamino (support Loverman) @ Paradiso, Amsterdam
2 december 2022
Foto’s Serge Hasperhoven

Tamino is een zanger, gitarist en pianist uit Antwerpen die aan het conservatorium in Amsterdam studeerde. Hij komt niet zomaar aan zijn voorliefde voor muziek en shows: op jonge leeftijd heeft zijn moeder hem kennis laten maken met opera en theater. Ook is zijn grootvader is in de Arabische wereld een zeer bekende zanger en acteur. Deze invloeden hoor je allemaal terug in Tamino’s muziek, deze bevat namelijk beeldende composities en elementen van Arabische muziek.

Zijn titelloze EP uit 2017 bevat singles als ‘Habibi’ en ‘Cigar’ die al hoge ogen gooide. Tamino’s debuutalbum ‘Amir’ verscheen in oktober 2018, maar zijn ster was toen al lang rijzende, getuige de vele uitverkochte shows die hij al op zijn cv heeft kunnen zetten. We hebben met de nieuwe singles ‘The First Disciple’ en ‘Fascination’ al een voorproefje gehad van zijn komende album getiteld ‘Sahar’.

FIDLAR – Taste the Money

Alsof het eeuwig 2013 is, het jaar van hun debuut. Zo rockt FIDLAR zich een weg van A naar B op Taste The Money, zonder omwegen, geen poes pas zonder pretentie.

Je kunt zeggen dat de songs van het Amerikaanse trio zolangzamerhand onderling inwisselbaar zijn, maar dan begrijp je de essentie van rock ‘n’ roll niet. Net als AC/DC, Status Quo en ZZ Top houdt FIDLAR zich bij zijn leest en doet wat het altijd gedaan heeft. Wordt daar ook steeds beter in. FIDLAR is net zozeer een band als een functie, en die functie is rocken tot ze droppen. En zover is het nog lang niet.

The Murder Capital – Ethel

The Murder Capital is hard bezig zich los te zingen van hun postpunk achtergrond. Alleen de weerbarstige zang van James McGovern herinnert nog aan het recente verleden van de Ierse band. Song en sound van de gitaren doen op Ethel zelfs wel wat aan U2 denken, dat technisch gezien ook een postpunk band is, maar goed.

Net als A Thousand Live is Ethel een soort van liefdeslied en net als de eerste single van het Gigi’s Recovery album moet ook Ethel het meer van dynamiek hebben dan van een conventioneel compositorische opbouw. Dat suggereert dat de songs van nieuwe album zijn geschreven met de bühne in het achterhoofd, wat dan wel weer postpunk is.

Khruangbin & Vieux Farka Toure – Ali

Khruangbin & Vieux Farka Toure – Ali (Dead Oceans)

Laten we het een van de muzikaalste albums die de laatste tijd zijn verschenen noemen. Hoewel, dat is gekkigheid natuurlijk. Want er zijn zoveel meer bijzonder muzikale platen verschenen de laatste tijd. Maar tóch.

Want Ali, van Khruangbin & Vieux Farka Touré is een heerlijk muzikaal album geworden. Niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Malinees Vieux Farka Touré, afkomstig uit het West-Afrikaanse land waar verschillende islamitische en nationalistische rebellengroeperingen elkaar al jaren de tent uit vechten. Het tuig zou eens naar het hartverwarmende Ali van Khruangbin & Vieux Farka Touré moeten luisteren, om tot inkeer te komen. Om te kalmeren. Even lekker zen. Waar zijn we nou mee bezig? Die vraag zou het tuig zichzelf moeten stellen.

Want och, wat is het contrast toch groot tussen het krapuul en het imponerende spel van de Texaanse band Khruangbin en Vieux Farka Touré. Met Ali wordt een eerbetoon gebracht aan Ali Farka Touré, Vieux’ vader, die bekendstaat als de John Lee Hooker van de Sahara. Het gitaarspel van zijn zoon, die de nóg mooiere bijnaam Jimi Hendrix van de Sahara heeft, doet er nauwelijks voor onder. Qua klasse houden ze zelfs gelijke tred.

Op Ali vinden dub en funk elkaar en is de blues bovendien een voornaam ingrediënt. Tel daar een vleugje hiphop en een snuf reggae bij op en je weet ongeveer in welke hoek je het moet zoeken.
Vieux Farka Touré zingt in een traditionele taal, maar je hebt geen kennis van de teksten nodig om je in vervoering te laten brengen door de synthese tussen tekst/zang en muziek. Verwacht louter schoonheid en laaf je zo’n 37 minuten lang aan alle pracht die oorlogstuig in moordend tempo de mond zou moeten snoeren. Pieter Visscher

Smudged – Stupid

Uit het Rotterdamse komt Smudged, een band die hoort tot de familie der punk-achtigen. Mentaal dan, muzikaal is Smudged van de electro, en tekstueel van de humor.

De tekst van Stupid is een lange litanie van zaken waar de zanger van moet huilen. Zo te horen gaat hij jankend door het leven, want de lijst is vrij uitputtend. Stom he? Ondertussen kan er gewoon worden gedanst, maar dan dus wel a la Ultravox, met tranen in de ogen.

Stupid staat op de naar de band genoemde (of titelloze) debuut EP van Smudged

Loupe – Lonely Dance

Binnen het riante aanbod van Nederbands met een vrouw aan kop neemt Loupe een aparte plek in. Niet omdat de drie overige leden ook vrouw zijn, maar omdat Loupe helderde en herkenbare liedjes maakt met elastieke baspartijen en Afrikaans aandoend gitaarwerk. De nieuwe single gaat over de eeuwige zoektocht naar je zelf, in hun woorden (A Wild But) Lonely Dance.

Loupe staat op Noorderslag en Eurosonic en op 21 april in de Paradiso. Album is onderweg.

DIRK. – Half-Life

De tweede single van het derde album van DIRK. hoort tot het beste wat de band uit Gent tot nu toe heeft doen verschijnen. Sound, sfeer, zang en tempo alles klopt. Half-Life klinkt zo lekker en organisch dat het lijkt alsof het nummer altijd al bestaan heeft en de DIRK. het alleen maar uit de ether hoefde te plukken en aan een opnameapparaat toe te vertrouwen. 2 minuut 45 is misschien wat aan de korte kant, maar verder niets dan lof en liefde.

3 maart is de dag waarop de band het Idiot Paradise album loslaat.