Category: Recensies

Teeth Machine – Gumball

Wat opvalt aan Teen Machine is dat de band, die nog maar twee liedjes uitheeft nu al fans heeft in Rotterdam en Amsterdam. De haven en hoofdstad staan respectievelijk op nummer 2 en 3 van de lijst met steden waar de band volgens Spotify de meeste luisteraars heeft. Op 1 staat Londen, logisch want daar komen de twee dames en drie heren vandaan.

Teeth Machine wordt wel op de postpunk hoop gegooid, maar dat doet geen recht aan hun gevoel voor melodie en compositie, twee zaken waar het nog wel eens aan wil ontbreken in de postpunkscene. Daarnaast is Gumball eerder poppy dan punky. Het woord spannend is hier ook op zijn plaats.  

Een verklaring van de early Nederlandse adopters zou kunnen zijn dat de band hadden gecheckt ter voorbereiding op het ‘Left Of the Dial’ festival waar Teeth Machine vorig weekend te zien was. Als ze live net zo goed zijn als op hun nieuwe single gaan we ze zeker terugzien in de festivalzomer van 2023.

Wunderhorse – Girl Behind The Glass

Het debuutalbum van Wunderhorse is een feit. De plaat heet Cub en is in alle gangbare formats te verkrijgen. Wij pikken na Leader Of The Pack en Butterflies nog een 3e liedje op om aan te geven dat wij het nieuwe project van Jacob Slater (ex Dead Pretties) een zeer warm hart toedragen.

Zoals onze vrienden van De Dansende Beren schrijven is het album van Wunderhorse ‘een hele mooie puinhoop’. Slater vliegt alle kanten op, maar nooit de verkeerde. Het weemoedige met kopstem gezongen Girl Behind The Glass komt akelig dicht in de buurt komt van de perfecte popsong. Je hoort Beatles, Beach Boys en zelfs een citaat van uit Smells Like Teen Spirit. Sprokkelpop op zijn best! Kopen/streamen dat album!

Krooked Kings – Lying Through Their Teeth

Krooked Kings komt uit Salt Lake City in Utah. De kans is dus groot dat we hier te maken hebben met Mormonen of zoals ze liever zelf zeggen leden van de kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Het moet maar. Als we Amerikaanse muzikanten gaan screenen op potentieel foute religieuze of politieke opvattingen houden we bijna niks meer over. En er wordt al genoeg gecanceld.

En te horen is het niet. Lying Through Their Teeth is een universeel liefdesliedje dat voor een beetje lucht biedt in onze doorgaans toch wat zwaarmoedige songselectie. Wat het nummer extra cachet geeft is de opgeschroefde bas, die vooral in de breaks op de voorgrond treedt.

Hoorbare invloeden zijn The Strokes, Arctic Monkeys, Phoenix etc. Het betere popwerk dus. De oogst vaneen kleine vijf jaar samenspelen is een single of tien en een vorig jaar uitgegeven debuutalbum. Opvallend is dat één van de singles Amsterdam heet. Of de band bij ons op coffeeshop bezoek is geweest of als missionaris – jonge Mormonen zijn verplicht om een paar jaar zieltjes te winnen in een buitenland- hebben we niet kunnen achterhalen. Gelukkig maar.

FIDLAR – Sand On The Beach

Met Sand On The Beach, niet te verwarren met sex on the beach laat FIDLAR horen nog steeds niet te zijn uitgeraasd. Het ‘wham bam thank you mam poppunk’ liedje heeft alles wat de songs van band uit L.A. onbeperkt houdbaar maakt; bluf, branie, een goed getimede break en een tekst over zuipen. (en een leuke video;)

Naar verluid komt Sand On The Beach op een nieuwe EP te staan van het garage-surf-skate-punktrio die nog dit jaar zou moeten uitkomen. Op een echte opvolger van het driejaar oude Almost Free album is het dus nog even wachten. 

King Gizzard & The Lizard Wizard – Hate Dancin’

Er moet zo langzamerhand een accountantskantoor aan te pas komen om alle releases van King Gizzard bij te houden. Maar als we ons niet vergissen is Hate Dancin’ de eerste single van het negende (?!) album waarmee King Gizzard & The Lizard Wizard dit jaar komt aanzetten.

Vergeef ons als we één (of twee) albums zijn vergeten. Maar volgens onze administratie wordt  Changes (28/10)  de opvolger van ‘Laminated `Denim’, dat twee weken terug uitkwam. Een week daarvoor verscheen het ‘Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava‘ album, de plaat na het in april losgelaten ‘Omnium Gatherum‘. Daaraan vooraf ging eveneens in april de release van ‘Kepler 22-B’ en in maart van de albums ‘Magenta Mountains’, ‘Satanic Slumber Party en‘Made In Timeland’. En laten we ook niet vergeten het remixalbum Butterfly 3001 te noemen. 

Negen albums in één jaar! Daarmee verbreekt de band hun eigen record van vier langspelers binnen één kalenderjaar (2017). En hadden we al vermeld dat je op de site van de Lizards een vrachtlading aan live-opnamen kan downloaden van zo’n beetje elk concert van de band ever?` King Gizzard ervan beschuldigen dat ze in herhaling vallen of een formule uitmelken kan je ook niet, want de albums hebben allemaal een andere smaak. 

Op Hate Dancin’ treffen we de band op standje pop. Het nummer opent met een pianointro uit het Supertramp songbook, maar daarna kan er geen misverstand over bestaan wie we hier horen. Stu McKenzie dacht altijd dat hij niet van dansen houdt en wilde daar een nummer over schrijven, maar al doende ontdekte hij dat hij eigenlijk best wel van dansen houdt. Alleen niet zozeer in een club, maar op het podium.

Over podium gesproken. Uiteraard gaat King Gizzard weer op tournee. We verwachten het circus op 3 maart in de Gashouder in Amsterdam en een dag later in de 013 te Tilburg. 

HighSchool – Only A Dream

Met al die imitatie/eerbetoon bands en regelrechte Cure klonen moet ‘the real thing’ zelf wel met een wereldplaat op de proppen komen om niet van hun voetstuk te vallen. 43 jaar na hun debuutalbum is The Cure een van de invloedrijkste bands van dit tijdsbestek!

Ook Only A Dream van HighSchool had niet kunnen bestaan zonder het voorwerk van Smith & co. De synth is misschien niet puur des Cure’s, maar past wel in het tijdsbeeld.

Het label waarop de nieuwe single van het trio uit Melbourne is verschenen, is Speedy Wunderground. Dat betekent bijna automatisch dat Dan Carey* aan de knoppen zat en dat Only A Dream in slechts één dag is opgenomen en gemixt, want dat is de M.O. (mode of operation) van de superproducer.  

*we kennen Dan van o.a. Wet Leg, Fontaines DC, Black Midi en in een verder verleden ook Franz Ferdinand, Bloc Party en Django Django.

The Beths – Expert In A Dying Field

Het gaat goed met The Beths. Per album wint de band aan aandacht en aangezien hun nieuwe derde langspeler hun sterkste is tot nu toe lijkt niets meer in de weg te staan van een definitieve doorbraak. Nou ja niets. Op een uurtje of 30 vliegen na dan.

The Beths resideren in Auckland, Nieuw Zeeland. Een eind weg dus. Desondanks heeft de band al een keer in de Tolhuistuin gestaan dus we weten dat ze ook live overtuigen. Wie dat nog even wil controleren kan even het ‘Live In Auckland 2020’ album aanklikken.

Voor de oningewijden hebben we Expert In A Dying Field op de playlist gezet, het titelnummer van dat nieuwe derde album. Het is overigens het derde nummer dat we van de band draaien. Expert is Beths op haar best: begeesterde gitaarrock die is opgetrokken rond de stem en teksten van aanvoerder en naamgever ElizaBETH Stokes. 

TVAM – Semantics

Met Double Lucifer wist TVAM, alias Joseph Oxley de top 10 van de Graadmeter te penetreren. Het zou niet verbazen als hij dit huzarenstuk nog eens dunnetjes overdoet met zijn nieuwe single.

Semantics is een breedbeeld gitaarnummer met geheimzinnige zang en hypnotische keyboards. Exacte invloeden of dekkende vergelijkingen zijn niet makkelijk aan te wijzen, maar bij ons roept Semantics associaties op met zowel The Jesus & Marcy Chain als Gary Numan.

Semantics is de derde en waarschijnlijk laatste single voorafgaand aan de release van het tweede album van TVAM, High Art Lite op 28 oktober.

Black Lips – Lost Angel

Van de oorspronkelijke Black Lips die in 1999 het licht zagen, zijn er na tien albums nog maar twee over. Nadeel ervaart de band niet van het grillige personeelsverloop. Nog steeds staan de Lips hoog in de rangorde van historisch bewuste psychrockbands.

Voor Lost Angel lijken de Lips ten rade zijn gegaan bij The Cramps en Ennio Morricone. Het is een gemene ballad met verwaaide wild-west gitaren en ongeregelde achtergrondgeluiden. Het zou niet verbazen als het door Zumi Rosow gezongen nummer is opgenomen in een spookhuis.

Lost Angel staat samen met twaalf andere recalcitrante rocksongs op het begin deze maand verschenen Apocalypse Lover album.

The Bug Club – Going Down

Je kunt je kont niet keren of er is alweer een nieuwe single van The Bug Club! Niet dat dat erg is. Integendeel. Zeker niet als de liedjes zo lekker en leuk zijn als Going Down.

Misschien is leuk niet de beste omschrijving van een nummer dat gaat over ten onder gaan, maar The Bug Club is gelukkig geen band die zich zelf al te serieus neemt. Going Down staat net als andere recente singles, waaronder It’s Art op het vers verschenen tweede album van de band uit Wales, Green Dream In F#. Het nummer heeft dezelfde ‘naïeve’, ongepolijste studentenrocksound als het oudere werk met de aantekening dat bassiste Tilly Harris dit keer Sam Willmett ook vocaal bijstaat.