Recensies Archieven - Page 320 of 370

Album van de Dag: Cage The Elephant – Unpeeled

Cage The Elephant – Unpeeled (RCA)

Cage The Elephant is een band van uitersten. Vergelijk vuige tracks als Indy Kidz en Sell Yourself maar eens met bloedmooie pareltjes als Trouble en Cigarette Daydreams. Alsof hel en hemel samenkomen. Twee jaar na het zelfverzekerde, eclectische Tell Me I’m Pretty is de Amerikaanse band rondom de energieke zanger Matt Shultz terug met een liveplaat: Unpeeled.

Het album bevat een kleine tachtig minuten en liefst 21 nummers aan materiaal. De eigen nummers zijn voorzien van een net jasje dat af en toe ouderwets kreukelt, zoals we van Cage The Elephant morgen verwachten. Een band in topvorm. De solo op Back Against The Wall, het emotionele Rubber Ball, het meezingende publiek gedurende Cigarette Daydreams, de zwierende Schultz, het achtergrondkoortje, een strijkorkest.

Alles lijkt te kloppen. Inclusief drie sprankelende covers, waarvan Eric Wreckless’ Whole Wide eindeloos swingt. Eind januari al ijzersterk in Paradiso. Op deze live-editie echter nóg een niveautje hoger. Tekst Mania | Jelle Teitsma

Album van de Dag: Sevdaliza – Ison

Sevdaliza – Ison (Twisted Elegance)

Sevdaliza is geboren in Teheran, Iran, in 1987, de jaren van de heerschappij van Ayatollah Khomeini. Hoewel zij in haar kindertijd, met haar familie, al naar Nederland kwam, is zij zich meer dan bewust van haar Iraanse roots. Niet voor niets kwam zij eerder dit jaar met haar eerste in het Perzisch gezongen protestsong tegen het inreisverbod voor Iraniërs in Trumps USA.

Die staat helaas niet op het Engelstalige Ison. Sevdaliza’s reputatie is tot nu toe gebaseerd op haar visuele uitingen, korte films op youtube, die echter ook altijd al voorzien waren van de nodige geluidscollages. Haar minimalistische, elektronische aanpak, voorzien van haar zachte, melancholische stemgeluid lijkt ook op Ison gemaakt voor de combinatie met sterke visuele beelden.

Als we dan al ergens mee moeten vergelijken, komt het vroege Portishead in gedachten, maar bovenal is dit een ook op zichzelf staand onderdeel van een totaalkunstenaar. Tekst Mania Jurgen Vreugdenhil

Album van de Dag: Lana Del Rey – Lust For Life

Lana Del Rey – Lust For Life (Polydor/Universal)

Met haar vijfde album, Lust For Life, gaat Elizabeth Woolridge Grant, beter bekend als Lana Del Rey, verder op het ingeslagen pad dat ze onder leiding van Dan Auerbach op Ultraviolence gevonden had.

Na het grote succes van Video Games en het tegenvallende album Born To Die is de hype rondom Lana Del Rey wat gaan liggen en heeft ze een album kunnen maken dat niet gebukt gaat onder grote druk van een platenmaatschappij.

Veel gastrollen deze keer: The Weeknd op de titeltrack, Sean Lennon op Tomorrow Never Came en Stevie Nicks op het fraaie Beautiful People, Beautiful Problems. Tekst Mania | Bert Dijkman

Live Foto Review: Welcome To The Village 2017

Live Foto Review: Welcome To The Village 2017 @ De Groene Ster, Leeuwarden
21+22+23 juli 2017
Foto’s Sharon & Maureen Vreeburg

Welcome to The Village is drie dagen lang het mooiste kleine dorp van Nederland. Een dorp dat we samen maken, en waar we een goed muziekprogramma van internationaal talent, lekker en logisch eten en design belangrijk vinden. Het festival wordt georganiseerd door een grote groep jonge freelancers, een heleboel vrienden en meer dan vijfhonderd vrijwilligers.

Laat ons weten wat je van WTTV17 vond en win kaarten voor volgend jaar!
Maar eerst: dat wazm dus. Hoe voel je je? En kom je volgend jaar weer? Laat het ons en je favo festivalvrienden hier weten.

Maar dus
We willen graag van je weten wat je van het festival vond. Kost je 4 minuten de tijd (max hoor. max), en je kunt er zelfs tickets mee winnen voor volgend jaar. Op twee manieren: we verloten 2×2 weekendtickets onder alle responses. Die is makkelijk, iets moeilijker is deze: als je een paar keer mee wilt praten over de organisatie, dan nodigen we je natuurlijk ook uit. Vul daarvoor de aller-alleronderste vraag eventjes in. Ready? Klik dan hier!

Black Honey

Paceshifters

Hooton Tennis Club

Cody Chesnut

Welcome To The Village 2017

Sangy

Kuò

Dona B

Blaudzun

Larry Gus

Club Guy & Roni

Mr Wallace

Welcome To The Village 2017

Glints

Vintage Caravan

Broken Brass Ensemble

Welcome To The Village 2017

Golden Dawn Arkestra

Welcome To The Village 2017

DMA’s

Welcome To The Village 2017

Skip & Die

The Other Shi

Welcome To The Village 2017

Franz Ferdinand

The Wanton Bishops

Spinvis

Woodie Smalls

Twin Peaks

Rat Boy

Welcome To The Village 2017

Spidergawd

Rico & Sticks

Album van de Dag: Dasher – Sodium

Dasher – Sodium (Jagjaguwar/Konkurrent)

Hoewel het artwork van een album over het algemeen weinig zegt over de inhoud of de kwaliteit van de plaat zelf, hebben we met Dasher geluk: de hoes is een pareltje, en de muziek van het album Sodium overtreft alle verwachtingen.
Het debuutalbum van deze Amerikaanse postpunkband, aangevoerd door leadzangeres/drummer Kylee Kimbrough, staat als een huis en laat het stucwerk van de muren knallen. Vuige gitaarmuziek met een smerig rauw randje, gecombineerd met een ongekende lading adrenaline en power.

Vanaf albumopener We Know So tot aan afsluiter Get So Low vliegt het trio uit Atlanta van links naar rechts, en raggen ze er flink op los. Op Soviet laten ze zich van een psychedelische kant horen, terwijl Sodium een heavymetaltintje heeft. Met Trespass, Slugg en No Guilt bewijst Dasher een band te zijn met genoeg potentie, iets wat ze een paar maanden geleden ook al bewezen als voorprogramma van Japandroids tijdens hun tournee door Nederland en België.
Mevrouw Kimbrough levert met haar band een puik album af, waarbij de trommelvliezen op de proef worden gesteld, en de stukadoor na het intensief draaien van deze schijf toch echt even moet gaan langskomen.

Tekst Muzine | Roel Schillings

Live Foto Review: Zwarte Cross 2017

Live Foto Review: Zwarte Cross 2017 @ Lichtenvoorde
14+15+16 juli 2017
Foto’s Sharon & Maureen Vreeburg

Ooit begonnen als regionaal feest is Zwarte Cross inmiddels uitgegroeid tot een van de best bezochte en meest spraakmakende festivals van Nederland en omstreken. Geen festijn is zo relaxed als het vierdaagse jaarfeest in Gelderland. Als de geest van Woodstock nog ergens ronddoolt dan is het zeker en vast op de velden van De Schans in Lichtenvoorde. Op De Zwarte Cross kan je gewoon je zelf zijn, of je ongewone zelf zijn. Je kunt er zorgeloos genieten van muziek en mensen, luisteren en lachen, dansen en sjansen, een biertje drinken (of twee) en nieuwe vrienden maken.

En dan de acts, een bonter gezelschap is niet denkbaar. Uit alle hoeken van de wereld komen ze op 13-14-15-16 juli naar de Achterhoek; herriemakers & volkszangers, dj’s & cabaretiers, acrobaten & dichters, wereldverbeteraars, & levensgenieters, weldoeners & niksnutten, goochelaars & tovenaars en ga zo nog maar even door. En niet te vergeten snelheidsduivels, stuntrijders en moddercrossers, want De Zwarte Cross zou de Zwarte Cross niet zijn zonder gemotoriseerd spektakel.

==> Lees hier onze review van Zwarte Cross 2017.

Zwarte Cross

Son Mieux

Altin Gün

Zwarte Cross

Pinguin Radio @ Zwarte Cross

Zwarte Cross

The Talks

Zwarte Cross

The Kendolls

Vant

Donnerwetter

Zwarte Cross

Rocco & Rocco DJ set

Zwarte Cross

Louis Berry

Zwarte Cross

Sue The Night

Zwarte Cross

Roots Rising

Darrel Higham

Circa Waves

Zwarte Cross

Pierce Brothers

Vintage Trouble

Zwarte Cross

Dokter Watjes

Zwarte Cross

The Dawn Brothers

Zwarte Cross

The Sore Losers

Wolfmother

Zwarte Cross

Thijs Boontjes

All Them Witches

Zwarte Cross

The Sunvizors

Zwarte Cross

Mr. Polska

Zwarte Cross

Rico & Sticks

Zwarte Cross

Chef’Special

Zwarte Cross

Album van de Dag: Kenny Wayne Shepherd Band – Lay It On Down

Kenny Wayne Shepherd Band – Lay It On Down (Concord)

In bluesrockland regeert Joe Bonamassa. Hij domineert daar trouwens door zo veel mogelijk zijpaden in te slaan en zo het genre telkens opnieuw uit te vinden. Labelgenoot (Provogue) Kenny Wayne Shepherd is ook geen kleine jongen, maar hij was de laatste tijd vooral in de weer met The Rides, een verrassend sterke gelegenheidsband van Stephen Stills.

Met Lay It On Down meldt Kenny Wayne Shepherd zich met zijn band weer onder zijn eigen naam aan het front. Al snel is te merken dat er veel werk is gemaakt van deze plaat. Veel variatie, degelijk (niet zo spectaculair) gitaarwerk, aandacht opeisende songteksten die een (meestal droevig) verhaal vertellen. Een beetje Toto, Robert Cray en inderdaad Bonamassa. Klinkt lekker allemaal en in interviews stelt Kenny Wayne Shepherd dat hij voor deze plaat het experiment heeft gezocht. Zo te horen valt dat allemaal wel mee. Tekst Mania | Wim Koevoet

Live Foto Review: Young Art Festival 2017

Live Foto Review: Young Art Festival @ Park Westerhout, Beverwijk
22 juli 2017
Foto’s Peter van Heun

Young Art Festival vindt elke zomer plaats in Park Westerhout in Beverwijk. Een onvergetelijk weekend en een muzikale ontdekkingsreis waar ook theater, film, beeldende kunst, tekst en goed eten niet ontbreken. Maar het is meer! Young Art Festival is een belevenis, een plek voor inspirerende ontmoetingen met een nieuwe generatie artiesten en kunstenaars. Vele acts, die sinds 2004 bij Young Art Festival hebben opgetreden, vonden hun weg naar het grote publiek.

45ACIDBABIES

COLOR BONES

Fresku

Marc O’Reilly

PACESHIFTERS

Pedestrians

Pip Blom

Surf Aid-Kit

The Mauskovic Dance Band

The Wanton Bishops

Album van de Dag: Chris Robinson Brotherhood – Barefoot In the Head

Chris Robinson Brotherhood – Barefoot In the Head (Silver Arrow Records)

Met enige voorzichtigheid kan worden vastgesteld dat het meer voordelen dan nadelen heeft dat The Black Crowes voor onbepaalde tijd niet meer actief zijn. Met hun projecten los van het zwart gevederde gezelschap leveren de broers Chris en Rich Robinson immers aan de lopende band en per saldo méér muziek van een zeer hoog niveau af. Rich deed dat onlangs nog met zijn Magpie Salute en met het even raak als poëtisch getitelde Barefoot In The Head is het nu weer de beurt aan Chris Robinson Brotherhood (CRB) om te verbijsteren.

Deze beeldschone plaat lijkt compleet losgezongen van conventies, verwachtingen, stijlen, trends, richtingen en bronnen. Toch klinken de tien nummers zoals veel andere CRB-muziek klinkt. Het verschil is dat de band zich van nóg meer harnassen heeft ontdaan en blootvoets door het eigen muzikale universum dartelt. Omdat recenseren nu eenmaal neerkomt op in een hokje duwen toch even dit: eclectische, soms bespiegelende, soms opbeurende en voortdurend betoverende blues, zoals op High Is Not The Top en op afsluiter Good To Know.

Hoewel dat eclectische juist weer op het prachtige Glow opduikt met een bijdrage van sarodist Alam Khan. En voor het psychedelische element, moet de luisteraar vooral bij Blonde Light Of Morning zijn. Schoenen uit en hard draaien deze plaat en telkens nieuwe ontdekkingen doen. Tekst Mania | Wim Koevoet

Album van de Dag: Stanton Moore – With You In Mind

Stanton Moore – With You In Mind (Cool Green Recordings)

De in New Orleans geboren en getogen funk-, jazz- en rockdummer Stanton Moore is een nogal bezige bij, die soloprojecten afwisselt met studiowerk voor derden, tv-werkzaamheden heeft en drumles geeft. Daarnaast drumt hij in Galactic, een formatie die rock, funk, brassband, blues, jazz, hiphop, elektronica en wereldmuziek combineert. Moore maakt ook nog eens muziek onder eigen naam, in een trio met David Torkanowsky (toetsen) en bassist James Singleton.

With You In Mind is daar een product van. Een album met nummers van Allen Toussaint, waarvan Moore groot fan is. Toussaint was producer en arrangeur, zanger en pianist. Hij liet een imposant oeuvre na, toen hij in november 2015 plotseling overleed in Madrid, na een optreden. Toussaint werkte met nogal wat groten der aarde, waaronder The Band en Elvis Costello.

With You In Mind was er nooit geweest, als Toussaint ons niet was ontvallen. Het album is namelijk spontaan ontstaan, nadat hij overleed, terwijl een ander album van Moore cum suis al hoegenaamd klaar was voor release. Wat in het vat zit, verzuurt niet, moet hij hebben gedacht.

Albumopener Here Come The Girls schreef Toussaint in 1970 en werd een hit in de versie van Ernie K. Doe. Voor de heerlijk swingende versie op With You In Mind werd Cyril Neville van de Neville Brothers aangetrokken. Zo worden er op With You In Mind meer grootheden van stal gehaald. Zoals jazztrompettist Nicholas Payton, die werkte met onder anderen Daniel Lanois, Dr. John én Allen Toussaint.

Omdat muziek die uit New Orleans afkomstig is geen genregrenzen herkent, is With You In Mind een album dat moeiteloos switcht van funk naar jazz en weer terug. Een van de hoogtepunten op de plaat is Everything I Do Gone Be Funky, met een glansrol voor jazzsaxofonist Maceo Parker, die we onder meer kennen van zijn hand- en spandiensten voor James Brown, George Clinton en Prince.

With You In Mind, net zo ingetogen als uitbundig, is een formidabele ode aan Allen Toussaint, die volgens Stanton Moore de “soundtrack van New Orleans schreef”. Probeer daar maar eens een speld tussen te krijgen. Pieter Visscher