Durand Jones & The Indications – Private Space (Dead Oceans/Konkurrent)
“Aan het eind van de dag wil ik er gewoon voor zorgen dat mensen hun ogen dichtdoen en vergeten waar ze zijn. Net zoals een Stevie Wonder-album dat voor míj kan doen.” Was getekend: Durand Jones, die tezamen met zijn band The Indications een derde plaat heeft gemaakt. De fraaiste van het vijftal muzikanten uit New York City.
Durand Jones (vocalen), Aaron Frazer (drums/vocalen), Blake Rhein (gitaar), Steve Okonski (keyboards) en Mike Montgomery (bas) is zo’n kwintet uit duizenden. In alles proef je de oprechte liefde voor muziek en de liefde voor elkaar. Een vriendschap die er niet om liegt en die andermaal wordt omgezet in fantastische soulnummers. Waar funk en disco extra slingers zijn op een toch al feestelijk aangeklede partij.
De blijdschap, de spelvreugde en sublieme stem- en instrumentbeheersing maken van Private Space een vlekkeloze ode aan de liefde, die niet alleen muzikaal tot uiting komt. Titels als Love Will Work It Out, Sexy Thing en Sea Of Love spreken boekdelen.
Private Space is een sensueel album geworden, dat elke nacht sowieso laat zweten. Waarop bovendien vloervullers te vinden zijn, zoals de heerlijke ode aan de disco Witchoo (met die geweldige falset van Frazer) en het tijdloze The Way That I Do, dat stilzitten ook al zo verrekte lastig maakt. Private Space is retevet geproduceerd en gelijktijdig een album dat ook in de jaren 60 van de vorige eeuw gemaakt had kunnen worden. Een ode aan dat tijdperk is het sowieso. Briljante plaat! Pieter Visscher