POM legde de lat meteen heel hoog met ijzersterke debuutsingle, Down The Rabbit Hole. Helaas haalde de band dat niveau niet nog een keer met de twee daaropvolgende singles. Niet dat Eat Me, I’m Sad en Two slecht waren, ze staken alleen wat bleekjes af bij het geweldige openingssalvo.
Gelukkig herpakt de Amsterdams band zich met single nummer 4, Kim. Wie Kim is weten we niet maar zij(?) weet te inspireren. Kim heeft pit, fantasie en flair.
Nederland heeft geen gebrek aan lekker gekke indie-bands met een meid aan kop. Je moet dus van goede huize komen wil je positief opvallen. Maar dat doet POM dus met Kim. Alles klopt, de song, de productie, de sfeer, maar bovenal de assertieve zang van cynical girl Liza.