Tag: Divorce

Divorce maakt songs waar je niet makkelijk je vinger achter krijgt. Hun composities zijn vrij complex in die zin dat ze zelden het geijkte patroon van couplet refrein couplet volgen.

De term kamerpop wordt wel gebruikt om hun folky luisterpop te omschrijven. Namen die worden genoemd ter vergelijking zijn die van The National en Adrianne Lenker, daar kan je Abba en The Mama’s & The Pappa’s en andere multi en meerstemmige bands aan toevoegen. Ondanks de titel is Antarctica een warme song met solo en samenzang van Felix Mackenzie-Barrow en Tiger Cohen-Towell. Een fiddle geeft het nummer een landelijk karakter. Het onderwerp van Antarctica is net zo ‘apart’ als de muziek. Het nummer gaat over de ontmoeting van de band met een pasgeboren kalf ‘s nachts in de auto op een verlaten weg. En over het einde van een relatie.

Op 7 maart volgt het debuutalbum van de band uit Nottingham, Drive to Goldenhammer.

De liedjes van Divorce klinken alsof ze uit een musical komen, of beter een popopera. Dat komt door de verhalende teksten en de gedubbelde vocalen.    Bassiste Tiger Cohen-Cowell heeft dit keer de hoofdrol, een van de heren zingt de tweede stem. My Room gaat over liefde, onvoorwaardelijke liefde om precies te zijn. Een aardige touch is het kinderkoortje dat -zoals Tiger oppert in een begeleidend schrijven- het nummer zowel iets lichts als iets ernstigs meegeeft.

Het handelsmerk van Divorce is de strakke unisono zang van Felix Mackenzie Barrow en Tiger Cohen-Towell.  Of die dubbele namen duiden op een huwelijkse staat of adelijke afkomst kunnen we je nog niet vertellen. Misschien wel allebei. Nieuwe single, Eat My Words gaat over over frustratie ten gevolge van miscommunicatie. De nieuwe single is wat trager van tempo dan Birds en Scratch Your Metal, maar niet minder apart. Aan de fraaie slide-gitaar is goed te horen dat Divorce tot voor kort naar de V.S. keek voor inspiratie.

Eat My Words is afkomstig van Heady Metal, de nog te verschijnen debuut EP van de band uit Nottingham.

Het Britse Divorce vond eerder dit jaar zijn draai met Birds, een intrigerend nummer dat in weinig lijkt op wat er verder gebeurt in indie-land.

Opvolger Scratch Your Metal is even ongrijpbaar en misschien wel even goed als Birds. Voor we een definitief oordeel kunnen vellen heeft Scratch Your Metal nog wel een paar draaibeurten nodig. Wat op zich natuurlijk al een aanbeveling is.

Scratch Your Metal is unisono gezongen (m/v) nummer waarin nogal veel gebeurt. Het verschil tussen couplet, brug en refrein is ook niet meteen duidelijk. De verschillende passages geven het nummer een verhalend karakter en ook wel iets musical-achtigs. Denk een indie Meatloaf, maar dan anders, heel anders.

Heartworms, bar italia, Sorry en nu Divorce, er is een nieuwe lichting bands in de UK die zich niks aan lijkt te trekken van huidige trends en stromingen. En ook niet van elkaar. Het zijn gitaarbands dat wel, maar het is zeker geen recht toe recht aan rock of indie wat ze maken. Ook hebben ze vaak meerdere vocalisten, man en vrouw. Maar daarmee zijn de overeenkomsten wel op.

Het uit Nottingham afkomstige Divorce bracht met Birds een vijfde single uit. Op de vorige vier was nog wel te horen dat de band uit de alt country/grunge hoek komt, maar met zijn gedeelde leadzang en barokke opbouw volgt Birds een heel ander spoor. Dat suggereert dat Divorce nog volop in ontwikkeling is, maar nu is al duidelijk dat welke richting Adam, Felix, Kasper en Tiger ook opgaan het zeker de moeite waard zal zijn om ze te volgen. Well done.