Tag: Dummy

Dummy – Soonish

De band Dummy uit L.A.maakt heerlijk ongrijpbare muziek. Geen enkel nummer op hun tweede album, Free Energy klinkt het zelfde.

Zelfs binnen één song wil de band nog wel eens van kleur verschieten. Voor dit zalige zooitje is de term avant-pop bedacht. Ook wel prog-pop genoemd. Als de band de boel wel binnen de perken houdt, horen we ongebruikelijke combinaties van instrumenten als banjo’s en synthsizers. Een goed voorbeeld van de bonte stijl van Dummy is het nummer Foolish. Boven een bed van dikke gitaren en genoemde synth en banjo horen we een onverstoorbare Emma Maatman een melodie zingen die wel wat weg heeft van die van Tomorrow Never Knows. Ook de baspartij doet denken aan het vroege psychedelische meesterwerkje van The Beatles. Je merkt het al we zijn enthousiast. En wie enthousiast is wil zieltjes winnen , dus is Soonish van Dummy onze nieuwe IJsbreker!

En weet je wat nou het leukste is? Ze komen spelen!

31/10 Mezz/Breda.

1/11 Ekko/Utrecht.

2/11 Vera/Groningen.

 

Dummy – Daffodils

Los Angeles band Dummy weigert het rustig aan te doen. Na het uitbrengen van twee cassette-EP’s in 2020 (op Popwig en Born Yesterday), arriveert Dummy’s volledige debuutalbum via Chicago’s Trouble in Mind Records. Gebruikmakend van dreunende gitaren en een hemelse sfeer in één adem, vouwt de band een groot aantal referentiepunten in hun drone-pop-origami van een stijl. Invloed van melodicisme uit de jaren 60 en UK noise pop uit de jaren 90 is verweven met inspiratie uit spirituele jazz, Japanse new age en Italiaans minimalisme.

Dummy ontwijkt de broeierige, donkere, dramatische stijlfiguren van hedendaagse ‘artistieke’ muziek die vaak te vinden is in punk, experimenteel en elektronisch, in plaats daarvan dringt de band aan op vrolijke en euforische sonische paletten. Nummers als “Daffodils” en “Fissured Ceramics” bevatten meedogenloze doordrijvende energie en veel psychedelische ruis. Elders compenseert Dummy de agressie met meditatieve synthscapes gericht op geluidsontwerp en studio-experimenten, zoals op “X-Static Blanket”. Deze twee polen smelten samen op album-evenaar “H.V.A.C.” en slotnummer “Atonal Poem”, welke de avontuurlijkste reizen door onbekend geluidsgebied bieden.

In tegenstelling tot de zalige instrumentatie, onderzoekt Dummy’s sardonische lyriek “the burden of modern life, consumerism, environmental collapse, alienation, and other anxieties born out of living in this absurd moment in history”. Interieurontwerp, zeevervuiling, de psychologie van commerciële architectuur en kernproeven zijn allemaal onderwerpen die aan bod komen. Dummy’s rusteloze creativiteit zorgt ervoor dat ze altijd vooruit gaan, zichzelf voortdurend uitdagen en hun geluid naar opwindende en opwindende plaatsen duwen. Dit is – zoals de albumtitel suggereert – “Mandatory Enjoyment”.