Tag: FUR

Zou dit hem zijn? FUR hikt al een tijdje tegen een doorbraak aan. Niet dat ze geen succes hebben. De Britse traditionalisten hebben één flinke hit op hun conto, en een handvol redelijk succesvolle singles. Vreemd genoeg zit in aanhang vooral in Indonesië. Thuis in de UK en in de Europese regio stelt de FUR nog niet heel veel voor. En dat is jammer en ook onterecht.

FUR laat zich inspireren door vervlogen tijden, de jaren vijftig, zestig en zeventig toen liedjes maken nog een ambacht, een kunst en een kunde, teamwork ook. Nu is het vaak een eenling met een laptop.  

Het Beatle-esque (Oasis-esque) When You Walk Away, Pt 1 is het zoveelste geslaagde voorbeeld van de ‘klassieke’ kop-staart songs die FUR produceert, liedjes waarin de zanglijn er eerder was dan de beat. Wat When You Walk Away, Pt 1 nog extra sjeu geeft is het opwindende gitaarduel aan het eind dat je naar je luchtgitaar doet grijpen.

 

waarmee de song eindigt.  

FUR is een band om in de gaten te houden. Dat doen we dan ook al een tijdje. If Only is niet het eerste nummer dat we van de Britten draaien en zal ook niet het laatste zijn.

FUR ambieert om solide songs te schrijven die zich kunnen meten met de kwaliteit van de klassieke popsongs uit de jaren zestig en ouder. Met If Only komt de band een eind in de goede richting. Dat het nummer aan Oasis doet denken komt vooral omdat de gebroeders Gallaghers het in de zelfde hoek zochten als FUR. Daarnaast zingt zanger Will Murray op If Only ook wel een beetje als Liam in zijn glorietijd, nasaal en slepend.

If Only zag het daglicht als b-kant van ‘The Fine Line Of A Quiet Life’, maar is eigenlijk veel leuker. FUR heeft al wel een mixtape en bijna een dozijn singles uit, het wachten is op een officieel debuutalbum. Haast lijkt de band daar niet mee te maken, en gelijk hebben. Eerst even een eigen draai vinden. Met songs als If Only komen ze daar steeds dichter bij in de buurt.