Tag: Godspeed You! Black Emperor

Live Review: Godspeed You! Black Emperor @ Paard, Den Haag

Live Review: Godspeed You! Black Emperor @ Paard, Den Haag
17 maart 2025
Tekst: Willem Kamps

Het Canadese gezelschap Godspeed You! Black Emperor was afgelopen maandag voor één concert in Nederland, alvorens door te reizen naar Kopenhagen en later nog verder Noordwaarts. Een band kun je deze acht post-rockers eigenlijk niet noemen, eerder een ensemble. Het is met drie gitaristen, twee slagwerkers, twee bassisten en een violiste immers niet bepaald de traditionele bandbezetting.

Het rockensemble trapte klokslag 21 uur af met Hope Drone. Het is alsof je de drone monotoon hoort zoemen, terwijl de muzikanten één voor één opkomen en hun instrument oppakken: eerst de bassist op contrabas, dan de violiste en zo verder. Zo wordt ook het stuk gespeeld, telkens een instrument erbij waarbij langzamerhand de eerste muur van geluid wordt opgebouwd. Gestaalde hoop als afweer tegen dat vreselijke oorlogsattribuut.

Godspeed You! Black Emperor – post-rock? Waarom niet neoklassiek? – maakt volgens een van de oprichters, gitarist en zelfbenoemd anarchist Efrim Menuck, noise met een politieke lading. Dat laatste onderstreept door de achtergrondprojecties. Een ongeoefende luisteraar, een niets vermoedende passant, zou het als lawaai kunnen omschrijven, maar er gebeurt zo ontzettend veel moois in elk stuk. Hoogtepunt vond ik Babys in a Thundercloud, een van de vier stukken die zij speelden van het laatste, met een prachtig aan Morricone denkend thema.

De soundscapes zijn als een coulisselandschap, waarbij steeds een onderdeel wordt uitgelicht. Dan weer de viool, dan de bas of de gitaren die in de mix naar voren komen, terwijl alles, als bij minimal music, wordt herhaald maar voortdurend ook iets verschuift, lichtjes wijzigt. Het zoemt, het zwelt aan, het zindert. Je kan er op sommige momenten bijna tegenaan hangen, of beter, volledig in opgaan door het geweldige zaalgeluid met veel reverb. Geen piep, geen kraak niks en, ongekend, een muisstil publiek.

Daarom heel jammer dat bij Fire at Static Alley een malloot uit de zaal de muzikanten lastigvalt. De security is snel ter plaatse om die mafkees af te voeren, maar even lijkt de magie gebroken. De Canadezen laten zich echter niet verstoren en pakken de draad op alsof er niets is gebeurd. Zo spelen ze in totaal bijna één uur en drie kwartier, tot aan het bloedstollende slot. Vervolgens verlaten één voor één de muzikanten het podium onderwijl de muziek minutenlang door echoot in een loop. Zo komt er een uitgesteld eind aan een verbluffend mooi concert.

Godspeed You! Black Emperor kondigt nieuw album G_d’s Pee AT STATE’S END! aan

De Canadese postrockband heeft sinds vijf dagen een cryptische “aankondigings-video” op vimeo staan, waar al aardig op los gegokt is, met succes…

GY!BE keert opnieuw terug met een soundtrack voor onze tijd, zoals alleen dit onnavolgbare en eerbiedwaardige ensemble kan smeden. Zoals de ketterse anarcho-punkgeest van de titel al aangeeft, gebruikt Godspeed wat bijzonder rauwe kracht, speeksel en gruis over twee meeslepende 20 minuten durende sporen van met lawaai doordrenkte breedbeeld post-rock: onverbiddelijke puff bloeit in uitgeblazen twang, terwijl enkele van de meest stijgende, verschroeiende melodieën van de band weerkaatsen en samenkomen te midden van contrapunt van viool en baslijn. Veldopnames en kolkende semi-geïmproviseerde passages omlijsten deze vurige heldendichten, en twee kortere, op zichzelf staande stukken van 6 minuten vinden de band op zijn meest verwoestend mooie, beklijvende en elegische. Aangrijpende atmosferen, met lawaai doordrenkte orkestratie, drone, hypnotiserende swingtime crescendo’s, onverbiddelijk gelaagde torens van vervormd klaroengeluid: STATE’S END omvat elk geliefd facet van de band.

Godspeed You! Black Emperor – Luciferian Towers

godspeedGodspeed You! Black Emperor – Luciferian Towers (Constellation)

Heerlijk mysterieus gezelschap blijft het toch, dat Godspeed You! Black Emperor. Fascinerend bovendien. Luciferian Towers is het zesde studioalbum van de Canadese postrockformatie, die in 1994 ‘debuteerde’ met All Lights Fucked On The Hairy Amp Drooling, dat in een oplage van 33 cassettebandjes verscheen en de toekomstige experimenteerdrift van de band al enigszins verraadt. Opnames ervan zijn te vinden op YouTube, maar je wordt er, zeker geluidstechnisch, niet al te vrolijk van.

Dat geldt wel voor Luciferian Towers, met zijn vier tracks. De band zegt er het volgende over: “Deze plaat hebben we in de gemeenschappelijke puinhoop van het opvoeden van honden en kinderen gemaakt. Gevuld met vreselijke vreugde. We richten ons op verkeerde noten die ontploffen, een stille muterende, versterkte hemel. We hebben het allemaal in een brandende motorboot opgenomen.” Het blijven muzikanten die het liefst zo veel mogelijk vraagtekens oproepen en dat is ze nu ook weer gelukt.

Luciferian Towers zou de soundtrack kunnen zijn van een bloedstollende western. Meer dan ooit leent het postrockgeluid van de band zich daarvoor. Het meest fascinerende is dat je maar geen grip krijgt op de zangloze geluidstekeningen die Godspeed You! Black Emperor op het doek kladt. Klankschilderijen, ingekleurd met veel gitaar, veel percussie, viool, alsook trompet, saxofoon en fluit. Songs met een, meestal, epische opbouw. Anthem For No State spant de kroon en zuigt je naar binnen. Een song met licht aan het eind van de tunnel. Je hoort de wolken wegtrekken.

Dat Godspeed You! Black Emperor nog immer politiek geëngageerd is, alsook maatschappijkritisch, blijkt uit songtitels als datzelfde Anthem For No State, Undoing A Luciferian Towers en Bosses Hang. Bandleden hebben naar verluidt anarchistische sympathieën, en wie goed luistert, hoort dat terug op Luciferian Towers. Terwijl er ook op dit ongrijpbare werkstuk genoeg structuur hoorbaar is om de aandacht er zo’n drie kwartier bij te houden. Tekst Pieter Visscher

LIVEDATA 01/11 Forest National, Brussel 02/11 Paradiso, Amsterdam 21/04 013, Tilburg