Hotline TNT – Julia’s War

Hotline TNT is een New Yorkse gitaarband die twee jaar geleden IJsbreker scoorde met het shoegazerige Protocol.

Julia’s War is meer fuzzy powerpop. Beide nummers verhalen van de avonturen op het amoureuze pad van bandleider Will Anderson. Spoiler: veel succes heeft hij niet. In beide songs draait het ook om de gitaren. Die kunnen uitdrukken waar Will vocaal niet bij kan. Op vorige releases was Hotline TNT alleen in naam een band. Het nieuwe album nam Will wel op met begeleiders en dat geeft toch een dikkere sound. Dat nieuwe album heet Raspberry Moon en komt 20 juni uit op Third Man Rcords, het label van Jack White.

Concerten: 5 november Vera, Groningen / 6 november Toekomstmuziek, Amsterdam

Hotline TNT – I Thought You’d Change

Heet op de hielen van Oud IJsbreker Protocol volgt I Thought You’d Change. Wederom een gitaar overgoten liefdeslied in indiegaze stijl uit de koker van William Anderson A(lso) K(nown) A(s) Hotline TNT.

Het is niet moeilijk te horen wat Jack White deed besluiten om Hotline TNT te paaien met een contract voor zijn Third Man label. Waarschijnlijk kunnen Will en Jack ook uren lang ouwehoeren over versterkers, effectpedalen en wat nou het beste bouwjaar was van de Gibson Les Paul. Net als Protocol komt ook I Thought You’d Change op Cartwheel, het debuutalbum van Hotline TNT voor Third Man en hun tweede album in totaal.

Hotline TNT – Protocol

Jack White wordt nog eens een echte platenbaas. Zijn Third Man Records is allang geen collector’s label meer met unieke vinyl uitgaven van kopstukken als Willie Nelson en Miles Davis, Pearl Jam en Syd Barret.  Tegenwoordig heeft Third  vestigingen in Nashville, Detroit en Londen en een snel uitdijende stal eigentijdse acts. Snooper bijvoorbeeld en Island of love en Mdou Moctar.

Een van Jacks’ recentste signings is Hotline TNT, een shoegazerige band uit New York onder aanvoering van de Canadese expat Will Anderson. Protocol, hun debuutsingle voor Third Man zit propvol gitaren, akoestische, maar vooral van het soort dat je moet inpluggen. Net boven het gitaargeweld uit hoor je Will verslag doen van zijn avonturen op amoureus gebied. Het slepende tempo en het vervormde slot maken duidelijk dat Anderson-zeg maar- geen Don Juan is.

Anderson is al even bezig en ook zeker niet zonder succes, maar met de backing van Jack moet het lukken het grotere publiek te bereiken dat hij al lang verdient.