Musica exotica op Pinguin Radio! Imarhan is een van de bekendere Toeareg desert rock bands. De leden zijn afkomstig uit de Algerijnse woestijnstad Tamanrasset. De bandnaam betekent ‘de mensen waar ik om geef’.
Op nieuwe single Achinkad (Gazelle) klinkt Imarhan wat authentieker/traditioneler dan nauw verwante acts als Bombino en Tinariwen. Tenminste in de zacht en meerstemmig gezongen eerste helft van het nummer. In het up tempo tweede deel is de zang zo goed als vervangen door een elektrische gitaar. Het slaken van de vreugdevolle kreetjes die je hoort heet in het Nederlands met een mooi woord ululeren. Het derde album van Imarhan komt eind januari uit.
Maart volgend jaar komt Imarhan naar Haarlem (Patronaat 19/3) en Den Haag (Paard 21/3).
Tuareg-kwintet Imarhan kondigt hun derde studioalbum, Aboogi, aan op 28 januari 2022 op City Slang, en presenteert vandaag de eerste single/video “Achinkad”. De diversiteit, schoonheid en strijd van het leven in Imarhans thuisstad Tamanrasset in Zuid-Algerije worden weerspiegeld in de nummers op Aboogi, het eerste album dat de band op hun geboortegrond opnam in een studio die ze zelf bouwden. Het bevat de Soedanese zangeres Sulafa Elyas en Gruff Rhys van Super Furry Animals, plus Abdallah Ag Alhousseyni van Tinariwen en de dichter Mohamed Ag Itlale (ook bekend als Japonais) uit de artistieke gemeenschap van Tamanrasset. Na het opzwepende Temet (2018, City Slang) is dit nieuwe album zo sereen en open als de woestijn waaruit het is voortgekomen.
Imarhan’s Aboogi Studio, genoemd naar de structuren die hun nomadische voorouders bouwden bij het vestigen van nederzettingen, is de eerste professionele opnamestudio in hun stad, bedoeld om de gemeenschap van muzikanten in de Sahara-regio te dienen, velen die nog nooit toegang hebben gehad tot high-end opnameapparatuur. . Het leek niet meer dan logisch om de resulterende verzameling liedjes ook Aboogi te noemen, een knipoog naar de nieuwe collectieve ruimte die ze hadden gecreëerd, evenals de veerkracht van hun cultuur en mensen. “Aboogi reflects the colors of Tamanrasset, what we experience in everyday life,” zegt bandleider Iyad Moussa Ben Abderahmane, beter bekend als Sadam. “We give space to the wind and the natural energies, to the sun and the sand. We want to express their colors through music.”
Er is ongelooflijke warmte ingebed in deze stabiele, zangerige ritmes en geduldig getokkelde akoestische gitaren, niet alleen afgeleid van de natuurlijke omgeving, maar ook van de gemeenschap die hen omringt.
De muzikale wereld van Imarhan is altijd al uitgestrekt geweest, gebaseerd op de traditionele klanken van de Toeareg-bevolking, maar fel individualistisch en omarmend de vele stijlen die ze tegenkomen. Op Aboogi ontpoppen ze zich als een werkelijk wereldwijde groep, verenigd met hun medewerkers in een geest van verzet en sociale verandering. Deze verbinding wordt gevoeld in de video “Achinkad” waarin de band muziek speelt rond een vuur en dansers schuifelend door een woestijn.
Over het lied zegt Sadam: “It’s a tribute to our people and to our land. The Tuaregs have been present since ancient times and they are still here, present to their land, faithful to their people, grateful to their ancestors, to their culture, and fully, heavily attached to their nature. They travel through the times and they are always here with this land part of their identity.”
De nummers op Aboogi zijn van het heden, overbruggen het verleden, verwijzen vaak naar voorouderlijke teksten en de toekomst. Ze behandelen veel actuele problemen die de gemeenschap van Imarhan betreffen, van onderdrukkende wetten tot grote economische ongelijkheden. “You must be in solidarity with your people at all costs, until the end,” zegt Sadam. De vederlichte, feestelijke muziek op Aboogi logenstraft het felle gevoel van overtuiging en rechtvaardigheid. Deze complexiteiten maken de muziek van Imarhan zo vooruitziend – schoonheid en rust vermengen zich met strijd en hartzeer, en creëren een dynamische kijk op het leven voor degenen die onderworpen zijn aan meer dan een eeuw van kolonialisme en scheve revoluties, maar gezegend met echte gemeenschap, kunst en cultuur.
Na de release volgt een album toer, waarbij Nederland niet wordt overgeslagen, zaterdag 19 maart Patronaat & maandag 21 maart ‘t Paard in de agenda!
Zo doen we het maanden zonder musica exotica, zo staan er plots twee tracks op onze playlist uit niet westerse oorden. Tinariwen speelde zich in de kijker met hulp van goede bekenden, Kurt Vile en Mark Lanagen. Imarhamdoet het op eigen kracht.
Imarhan komt uit dezelfde vijver als Tinariwen, of eigenlijk zelfde woestijn, de Sahara. Tinariwen komt uit Mali, Imarhan (de mensen waar ik om geef) uit Algerije, ietsje noordelijker dus. Beide bands bestaan uit muzikanten, die de gitaar hebben verkozen boven het geweer, een reëel dilemma voor jongen mannen uit de door burgeroorlogen geteisterde regio.
Waar Tinariwen graag mag uitweiden, zijn de songs van Imarhan veelal kort en krachtig. Edah Wa Dagh, afkomstig van het vers verschenen tweede album van de band is nog geen drie minuten lang. Met zijn Arabische zang en hard rockende gitaren biedt het nummer biedt het beste van twee werelden. De opwindende woestijnrock van Imarhan is uitermate geschikt voor de festivalweides. Het geval wil dat de band eind juli in Frankrijk speelt en eind augustus in Denemarken. Ze zijn dus beschikbaar het derde weekend van augustus en min of meer in de buurt. Dus….
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de nieuwe disco single Ehah Wa Dagh van Imarhan.
Imarhan wordt vaak omschreven als het broertje van Tinariwen. De bands delen dan ook een aantal leden en komen, net als Songhoy Blues trouwens, uit het noorden van Mali. Samen blazen deze bands de touareg-rock nieuw leven in. Het zit vol Afrikaanse funk- en jaren zeventig popinvloeden. Het titelloze debuutalbum werd geproduceerd door Tinariwen.
