Vorige maand bracht Jess Williamson haar vierde album uit. Het zou dan ook verstandig zijn als haar nieuwe single daarvan afkomstig zou zijn. Qua promotie enzo. Maar wie zoekt zal Pictures of Flowers niet vinden op het Sorceres album.
Jess schreef Pictures Of Flowers een paar weken geleden. ‘If It’s The End Of Los Angeles, Guess I’m Not Gonna Be A Star. If It’s The End Of Traveling, Where We Gonna Sing And Play Guitar?‘ luiden de openingsregels.
Een Lockdown liedje dus. Als je het nummer hoort begrijp waarom Jess het stante pede heeft uitgebracht. Sinds de hoogtijdagen van Mazzy Star heeft eenzaamheid niet meer zo mooi geklonken.
Jess is een singer-songwriter met een country snik. Doorgaans zijn haar songs beter geschikt voor Pinguin Pluche dan Pinguin Indie. Maar mede dankzij de tweede stem van Hand Habits (bekend van de Pinguin-hit Placeholder) heeft Pictures Of Flowers een genre-overschrijdende schoonheid, die we je niet wilden onthouden.
De Amerikaanse folk artiest Jess Williamson brengt op 15 mei haar nieuwe, vierde studioalbum Sorceress uit via Mexican Summer. Sorceress werd in Los Angeles geschreven, opgenomen in Gary’s Electric in Brooklyn, New York en vervolgens afgemaakt bij Dandy Sounds in Dripping Springs, Texas. De eerste single Wind on Tin is nu uit.
Jess Williamson groeide op in Dallas, Texas, maar woont sinds een paar jaar in LA. Deze move resulteert ook in een iets andere sound ten opzichte van haar vorige album Cosmic Wink wat in 2018 verscheen. Ze blijft trouw aan haar country roots, maar de muziek ik met haar ambities meegegroeid. Williamsons stem is zowel sterk als kwetsbaar en de muziek doet denken aan ’70s cinema, ‘90s country muziek en ‘breezy West Coast psychedelia’.
We zitten midden in een occulte wederopstanding, voornamelijk omdat mensen op zoek zijn naar betekenis. De interesse in Tarot, astrologie, kristallen en zelfs online yoga groeit. De esoterisch geleerde Erik Davis schreef: “We turn to psychedelics, the occult, meditation, not just as another form of ideology, but because they reflect something true about the situation we’re in.” Magie leeft op in chaos, en het zijn chaotische tijden. Op Sorceress verweefd Williamson liefdes brieven met het verwarrende heden en de onzekere toekomst. Zo bezingt ze reflecties op vrouwelijkheid, het (na)streven van perfectie, het ‘New Age’ geloof, kritiek op kapitalisme en social media. Maar ook intieme verhalen over het leven en de dood van naasten. Het is een album over het verlies van onschuld en de mogelijkheid om zelfkritisch, zelfbewust en vol bezinning te zijn.
De eerste single afkomstig van Sorceress is Wind on Tin. Jess Williamson zegt hierover: “Wind on Tin is a song about my experience of traveling to the remote desert town of Marfa, Texas to attend a memorial service for a friend who passed away. Grief has a way of making the veil between worlds very thin. Prior to the memorial service, I was sitting on a porch passing around a guitar and drinking beers with a few very dear people in my life who I look up to greatly and who were very close to the person who had passed. We heard an unexplainable sound in the wind that made us all pause. Like a flute, but more angelic. It kept going. We tried, unsuccessfully, to record it. The sound was indescribably beautiful and heavenly. “Was it the angels singing just for us, or is that what the wind out here does on tin?””
Amper een week na de eerste lichting namen voor de oktober-editie van London Calling volgt een nieuwe lading namen. Ook The Garden, The Chats, Honey Harper, Jess Williamson, ViVii, Crumb en A Giant Dog staan op vrijdag 26 en zaterdag 27 oktober in Paradiso. Weekendkaarten zijn verkrijgbaar in de vorm van Indiestadpassen.
THE GARDEN
Naar eigen zeggen heeft de Californische tweeling met The Garden hun eigen muziekgenre uitgevonden genaamd ‘Vada Vada’. Zou je het in bestaande genres moeten omschrijven dan neigen de nummers van het duo meer naar lo-fi garagepunk. Fletcher and Wyatt Shears zijn twee opvallende broers: soms gehuld in vrouwenkleren en make-up, soms gehuld in leren jacks en gescheurde jeans. Ze maken korte nummers met voornamelijk enkel drum en bas die er keihard op knallen. Afgelopen maart kwam het knotsgekke album Mirror Might Steal Your Charm uit en daarmee zetten ze al een ijzersterke show in Bitterzoet neer.
THE CHATS
“I’M ON SMOKO! SO LEAVE ME ALONE!” Het is dit nummer met de daarbij horende videoclip die The Chats in thuisland Australië direct een cultstatus geeft. Drie jongens die nog maar net droog achter de oren zijn maken onvervalste pubrock en hebben net hun tweede EP Get This In Ya op de wereld losgelaten. Na een uitverkochte tournee met de legendes van Cosmic Psychos weet iedereen ‘Down Under’ wie The Chats zijn. En nu komen ze voor het eerst naar Europa en gelukkig ook naar Nederland.
CRUMB
Het uit New York afkomstige Crumb bestaat uit Lila Ramani (gitaar), Brian Aronow (synths, sax), Jesse Brotter (bas) en Jonathan Gilad (drums). De eerste EP bestond uit nummers die Ramani in haar eentje had geschreven, maar bij de tweede EP Locket (2017) werd collectief geschreven. De band wordt geïnspireerd door psychedelische rock uit de jaren ’60, dream pop en jazz fusion, maar is naar eigen zeggen nog continu op zoek naar de eigen muzikale identiteit. Eerder dit jaar behoorde Crumb volgens alle muziekblogs tot een van de hoogtepunten van het SXSW Festival.
HONEY HARPER
William Fussel is een singer-songwriter uit Atlanta die tegenwoordig vanuit Londen opereert. In 2010 vormt hij een synthpop-groep genaamd Mood Rings, vorig jaar kwam hij onder de noemer Promise Keeper met avant-garde pop en met zijn laatste project Honey Harper laat hij zijn liefde voor klassieke country horen. Zijn liedjes zijn eerlijk, zuiver en universeel. Het geluid is licht, maar het gevoel is zwaar. Zelf omschrijft hij het als “Cosmic American Music”.
A GIANT DOG
A Giant Dog maakt garagerock. Na een korte carrière als coverband werd de band van de vriendengroep uit Austin in 2008 omgedoopt tot A Giant Dog en gingen ze aan de slag met eigen muziek. Classics als The Coasters, The Stooges and Velvet Underground zijn van grote invloed op het geluid van de Amerikanen, die er een moderne twist aan geven. Inmiddels is de band toe aan de vierde plaat Toy, waarop ze strakker dan ooit klinken. Het is het resultaat van eindeloos touren in de dezelfde samenstelling; Andrew Cashen en Andy Bauer op gitaar, Graham Low op bas, Daniel Blanchard op drums en de rauwe, uitdagende vocalen van zangeres Sabrina Ellis.
VIVII
Het leven van het Zweedse koppel Emil en Caroline Jonsson is een waar liefdessprookje. Ze leerden elkaar als kind kennen op een zomerkamp in Gothenburg, om tijdens hun tienerjaren verliefd te worden en vroeg in hun twintiger jaren al te trouwen en kinderen te krijgen. Het is pas op dat moment dat Emil zijn carrière als model aan de wilgen hangt en besluit om met zijn vrouw muziek te gaan maken. Daarvoor grijpt het duo terug naar alle muziek uit hun jeugd: oldies van vader en moeder’s platen, indiepop, klassieke muziek en gospel. Het resultaat is lome indiepop vol synthesizers en harmonieuze zang, die doet denk aan de muziek van landgenoot Lykke Li. De eerste single ‘Siv (You and I)’ (2018) is inmiddels al meer dan een half miljoen keer beluisterd.
JESS WILLIAMSON
Jess Williamson is in drie platen uitgegroeid van een voorzichtige folkzangeres op haar debuutalbum Native State (2014) tot een volwaardige singer-songwriter. Dat hoorde je al op het gewaagde tweede album ‘Heart Song’ en wordt nog eens bevestigd op het derde album ‘Cosmic Wink’. De liedjes van de Texaanse hebben een prettig vroegere-Neil Young-gevoel en zijn subtiel, melodieus en tekstueel gezien duister en diep.
Eerder werden al Ancient Shapes, Hookworms, Jo Passed, LAPS, Sink Ya Teeth en The Parlotones bevestigd voor London Calling.
