Tag: Loupe

Nog net geen lente, maar al wel een nieuw geluid van Loupe waar je positieve kriebels van krijgt.

Forest Of Memories is indiepop op haar puurst met typische Loupe elementen als een tot swingen dwingende ritmesectie, een tropisch gekleurd gitaargeluid en overtuigende zang van ‘nieuwkomer Nina, die inmiddels binnen de band past als een hand in een handschoen. Dit alles weer verpakt in een elegante melodie. In april gaa de vrouwen op tournee in Duitsland. Op het tourschema staan maar liefst acht shows. Op 3 mei is Loupe weer terug in Amsterdam voor een optreden in Bitterzoet.

Het wordt een beetje saai, maar ook de nieuwe single van Loupe is weer uiterst fraai. Het is bewonderenswaardig hoe het de vier vrouwen telkens weer lukt om gitaarmuziek te maken die clichévrij is, maar toch toegankelijk en ongeforceerd.

It’s Getting Wild Getting Older heeft een speelse beat en een intrigerende tekst over ouder worden en misschien wel wijzer.

Het officiële debuutalbum van Julia, Jasmine Lana en Annemarie gaat ‘Do You Ever Wonder What Comes Next’ heten en op 16 juni (eindelijk) uitkomen. Het album is een productie van Arne van Petegem (Moss). De mix is uitbesteed aan Beau Sorensen ( Death Cab For Cutie). Het label is Excelsior.

 

Met My Hands laat Loupe horen niet alleen een van de allerbeste Nederlandse (indie) bands te zijn, maar ook dat ze in hun gelederen een zeer hoog begaafde gitarist herbergen.

Hoe Jasmine van der Waals haar instrument hier laat spreken, preken en smeken doen maar weinigen haar na, nationaal of internationaal. Haar bandmaten zijn zich bewust van de gitaargodin in hun midden en geven haar alle ruimte. My Hands is (waarschijnlijk) de laatste opwarmer voor de release van het debuutalbum van het Amsterdamse kwartet, Do You Ever Wonder What Comes Next dat op 16 juni wordt uitgebracht door Excelsior.

Op 24 april staat Loupe in een uitverkochte bovenzaal in Paradiso. Geef ze nog een jaartje en ze verkopen beneden ook uit.

Binnen het riante aanbod van Nederbands met een vrouw aan kop neemt Loupe een aparte plek in. Niet omdat de drie overige leden ook vrouw zijn, maar omdat Loupe helderde en herkenbare liedjes maakt met elastieke baspartijen en Afrikaans aandoend gitaarwerk. De nieuwe single gaat over de eeuwige zoektocht naar je zelf, in hun woorden (A Wild But) Lonely Dance.

Loupe staat op Noorderslag en Eurosonic en op 21 april in de Paradiso. Album is onderweg.

Echt rijk en beroemd gaat Loupe waarschijnlijk wel nooit worden. Daarvoor zijn hun droompopsongs te eerlijk en te fragiel, maar wat ze doen doen ze zo langzamerhand beter dan wie dan ook.

De Amsterdamse band bracht vorige week hun tweede EP uit, Spring ’19 met naast de eerder dit jaar verschenen singles ook een drietal nieuwe nummers waaronder het spooky, spannende en intrigerende ICFAT. Er wordt door Annemarie, Lana en Jasmine op een zeer hoog niveau gemusiceerd, maar het is vooral het fantasievolle arrangement dat de aandacht trekt. Dat en de zang van Julia die tegelijk breekbaar en stoer kan klinken. 

Dat Loupe live minstens zo weet te boeien als op plaat kan je zien/horen op de registratie die ze op initiatief van TivoliVredenburg maakten voor hun 48h concertserie. Je vindt hem hieronder.

De nieuwe single van Loupe komt met een verhaal, een vervelende ervaring van zangeres Julia met een niet bij naam genoemde veertiger -werkzaam in de muziekindustrie-, die zich op een de grens ruim overschrijdende manier aan haar opdrong. Toen ze duidelijk maken niet van hem en zijn manieren gediend te zijn probeerde hij haar later alsnog te paaien met een variatie op een van de oudste clichés uit de helaas nog steeds door mannen gedomineerde muziekindustrie, ‘ik kan een ster van je maken’. Dat de man maar snel tegen de lamp mogen lopen.

Het nare incident heeft Loupe geïnspireerd tot het maken van misschien wel hun beste nummer tot nu toe. 21 –de leeftijd van Julia waarop de aanranding plaatsvond en het verschil in leeftijd tussen haar en haar belager- begint beheerst met Afrikaans aandoende gitaren. Wat volgt is een afwisseling van verbazing, verdriet en woede. Dat Loupe komt er wel op eigen kracht.

Single voor single wint Loupe aan zeggingskracht. We hebben nu vijf nummers, die hoewel flink verschillend in mood en tempo toch duidelijk het signatuur van Loupe dragen; een in lichte galm gedrenkte gitaarsound, een elegante ritmesectie en een zangeres die kan verleiden en maar ook schrik aanjagen.

Too Soon is de eerste single van Loupe na hun overwinningsoptreden op ESNS begin dit jaar. Het voetlicht lijkt de jonge vrouwen zelfvertrouwen te hebben gegeven, want zo trefzeker als op deze toch best wel ingewikkelde track klonken ze nog niet eerder. Hopelijk kan Loupe, dat vlak voor de corona-pauze op gang kwam deze zomer lekker veel spelen, en dan in de herfst aan hun debuutalbum gaan werken. Dan wordt 2023 het jaar van de wolf.

Loupe zou je kunnen zien als vervolgt op Dakota, de Amsterdamse meidenband die helaas prematuur sneefde. De gitariste liep over naar EUT en de zangeres is de fotografie ingegaan.

Gelukkig bleef de motor van de band intact en vonden ze een andere gitariste, een die zich meten kan met de vorige en een nieuwe zangeres die de oude (bijna) doet vergeten.

Leave Me There laat een band horen die in een vergelijkbaar vaarwater opereert als Dakota, maar toch een eigen koers vaart. De debuutsingle van Loupe is een knap gitaarlied met een introvert begin en een net niet uitbundig einde. Een zeer veel veelbelovende doorstart.