Live Foto Review: The Breeders @ Melkweg, Amsterdam
23 oktober 2017
Foto’s Willem Schalekamp
The Breeders speelden zondagavond in Amsterdam. De band stond in 2008 voor het laatst in de Melkweg en speelde voor het eerst weer nieuw werk en legendarische oude nummers. Cannonball!
Wolf Alice breekt de tent af. Dat is hoe ik Theo Ellis en Ellie Roswell de vorige keer aantrof en achterliet op Best Kept Secret. Dit jaar staan ze daar niet. “Zonde, wat een geweldig festival was dat. Dit jaar even helemaal geen festivals”, zegt Theo. Maar met een nieuw album – Visions of Life – onder de arm hebben we geen enkel tekort aan Wolf Alice.
Tekst Martje Schoemaker
We spreken Theo als de nieuwe single net is verschenen en het album nog veilig in de kluis van de platenmaatschappij ligt. De eerste single Yuk Foo is een mooie verbastering voor wat er duidelijk uit het nummer schreeuwt: Fuck You! Een anthem als eerste single, daarmee is de toon van een toch nieuw Wolf Alice goed gezet. “Een instant anthem ja?! Dat was niet het idee, maar dat is toch wat je altijd wil; een liedje schrijven wat meteen zo inslaat.” Er zit geen idee achter zegt Ellie “Verschillende dingen, maar het maakt niet uit wat wat míj zo over de zeik kreeg toen ik het schreef, het gaat erom wat jíj erin hoort. Het is dus altijd toepasbaar, voor iedere situatie, voor iedereen die over de zeik is, die zich gekwetst voelt, kwaad is aangedaan, het maakt niet uit.” En dat maakt een anthem.
Het album is een nieuwe ervaring en manier van werken en schrijven voor Wolf Alice. “We hadden nu echt de tijd om alles op te nemen. Daarbij natuurlijk ook de ervaringen die we hebben opgedaan met het vorige album opnemen en het touren.” Twee jaar zijn ze op pad geweest met My Love is Cool. Nieuwe uitersten hebben ze in zichzelf ontdekt, meer extremen stelt Theo: “We hebben meer zelfvertrouwen gekregen als muzikanten en zijn dapperder geworden als mensen. Zo hebben we stilistisch veel gedurfde keuzes gemaakt, als we iets in een bepaalde stijl wilde, dan duwden en trokken we dat door tot het uiterste. Gewoon omdat we nu die ervaring van dat eerste album met ons meedragen.”
Het touren heeft ze meer gebracht dan dat ze van te voren gedacht en gehoopt hadden. “Onze hele tour is bijzonder geweest. We hebben zoveel gespeeld, gezien en geleerd. It was amazing.” Dat ze met die ervaring zijn ze weer de studio ingedoken om muziek te maken, vooral op een persoonlijk niveau. Ellie: “Alle teksten zijn persoonlijk, je schrijft altijd vanuit, voor jezelf. Het is gewoon dat je ook altijd ‘de anderen’ in gedachte moet houden. Andere zullen die teksten gaan horen, ze gaan naar je luisteren. Je moet dus je heel bewust zijn van hoe je je boodschap overbrengt, hoe je duidelijk maakt waar het (voor jou) over gaat. En vooral, hoe ze er het meest van kunnen genieten.” Het is geen compris wat ze sluiten, voor zichzelf muziek maken of voor ons. Het gaat om de beste verpakking vinden en alles samenbrengen.
Dat geldt ook voor beide albums, waar oud en nieuw elkaar zullen treffen op het podium. Hoe ziet die set eruit? “Dat weten we nog niet! De setlist moeten we nog maken. Maar het wordt leuk, want we hebben ondertussen alweer zo’n tijd die nummers niet meer gespeeld. We zijn heel benieuwd om ze opnieuw te ontdekken en er nieuwe aspecten in aan te brengen. Het zijn natuurlijk wel onze liedjes nog steeds.” Met Yuk Foo hebben ze al een anthem in handen, maar op het vorige album was de absolute afsluiter voor Theo Giant Peach. Heeft Visions of a Life nog een anthem op de tent mee af te breken? “Jazeker! De titeltrack is een perfecte afsluiter. Nog een instant anthem!”
LIVEDATA 28/10 Botanique, Brussel 03/11 Melkweg, Amsterdam
Vorige Interviews
Interview Wolf Alice 2015!
BSK – Mixcloud interview Wolf Alice!
Deze geografisch misleidende band komt, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, niet uit Manchester en zelfs niet uit Engeland. De uit de Verenigde Staten afkomstige formatie is echter niet voor niets vernoemd naar de Noord-Engelse industriestad die bands als The Smiths, Joy Division en Oasis voortbracht.
Manchester Orchestra beweegt zich tussen stevige rocksongs à la The Stone Roses en Oasis en intense (semi-)akoestische liedjes die doen denken aan bands als Frightened Rabbit, Stereophonics en Brand New.
SUPPORT
Support is in handen van de blues-inspired grungeband Slothrust, niet te verwarren met jazzmuzikanten die rock proberen te spelen, maar catchy rock-‘n-roll van dit New Yorkse trio.
LIVEDATA 01/11 VK, Brussel (BE) 02/11 Melkweg, Amsterdam
Welk nummer van Manchester Orchestra staat er in de Graadmeter? Mail je antwoord naar prijsvraag@pinguinradio.com en vergeet je naam niet vermelden!
Voor het zevende jaar op rij slaan IDFA en Melkweg tussen 15 en 26 november de handen ineen voor een spectaculair programma met de beste muziekdocumentaires en livemuziek, over onder andere Iggy Pop en Josh Homme, Betty Davis, Eric Clapton, Charles Bradley en Sleaford Mods.
De kaartverkoop voor de liveprogramma’s start 19 oktober via IDFA.nl, van de reguliere vertoningen op 6 november.
IDFA en Melkweg hebben dit jaar weer een gevarieerd aanbod nieuwe muziekdocumentaires geselecteerd, met films over muzikale iconen als Iggy Pop en Josh Homme, Eric Clapton, Betty Davis, Ryuichi Sakamoto, platenbons Clive Davis en Daptone Records met Charles Bradley en Sharon Jones, over de jaren 80-queerpunkscene met onder anderen Kathleen Hanna, Kim Gordon en Peaches, over undergroundartiesten als Sleaford Mods en Silvana Imam, over artiesten uit Ethiopië, Mexico, Iran en Tunesië met bijzondere verhalen, en een unieke geïmproviseerde performancefilm over Braziliaanse rituelen.
Tijdens de voorstellingen in de Rabozaal worden de films traditiegetrouw weer gecombineerd met bijzondere liveoptredens en Q&A’s. De precieze dagen en tijden van de films en bijbehorende optredens worden binnenkort bekendgemaakt. Tickets zijn te koop via de website van IDFA.
Live Foto Review: Declan McKenna @ Melkweg, Amsterdam
11 oktober 2017
Foto’s Sharon & Maureen Photography
Declan MecKenna was op Eurosonic 2017 een absolute favoriet en in februari verraste hij het publiek van Blossoms als supportact in de Melkweg. De songwriter schrijft politiek beladen nummers, die hij omvormt tot lichtvoetige indiepopliedjes. 11 oktober stond hij in de Melkweg. Bekijk de foto’s hieronder. Ook die van het voorprogramma Beaux, de prima indiepopband uit Utrecht (foto 1).
De Melkweg opent in samenwerking met cateringbureau The Food Line-up een tijdelijk restaurant: The Food Stage. Het restaurant moet een podium worden voor het beste street food van Nederland. The Food Stage opent op 18 oktober, tijdens het Amsterdam Dance Event, en blijft minimaal drie maanden lang geopend.
Naast muzikanten zal De Melkweg de komende drie maanden ook chefs programmeren. The Food Stage is een restaurant annex street food bar waar elke middag en avond drie tot vier chefs tegelijk hun street food-specialiteiten zullen bereiden. Samen zorgen zij voor een wisselend menu van zo’n twaalf gerechten, van elk rond de 8,50 euro. De gerechten worden niet alleen in de keuken, maar ook ‘live’ aan werkstations in het restaurant klaargemaakt.
Diversiteit
Het idee achter The Food Stage komt voort uit het brede aanbod van De Melkweg. Geert van Itallie, algemeen & artistiek directeur van De Melkweg: “Bijna iedere dag hebben we optredens van artiesten in uiteenlopende genres en daarmee trekken we een zeer divers publiek. Die diversiteit streven we ook na in ons horeca-aanbod. Zo kwamen we samen met The Food Line-up op het idee om met verschillende chefs tegelijkertijd te werken en hen te presenteren als artiesten. Een Food Stage dus.”
Ultieme snack
Lotte Wouters van The Food Line-Up: “Een avond stappen is tegenwoordig niet meer compleet zonder goed eten. Maar uitgebreid dineren lukt niet altijd als je naar een concert gaat, en dan is street food de beste optie. Wij brengen het beste wat Nederland op dat gebied te bieden heeft op één plek en in één menu samen in hartje Amsterdam. Ik roep al jaren dat eten het nieuwe uitgaan is. The Food Stage wordt daar het ultieme voorbeeld van.”
Van burgers tot sterrensnack
Op thefoodstage.nl wordt wekelijks bekend gemaakt welke chefs er die week geprogrammeerd zijn. Een kleine greep uit het aanbod: Simon Parrott van The Beef Chief zal burgers en frieten ‘kamikaze stijl’ bereiden. Coen van Dijk van Sla-gerei maakt zoete aardappel wafels met gekonfijte eend. Janet Yuen van Glacier Fou maakt ter plekke ijs met miso en beurre noisette en worstmakers Brandt & Levie gaan culinaire hotdogs bereiden. Maar er zullen ook chefs van gerenommeerde restaurants met een voorliefde voor street food worden geprogrammeerd. Zo maken de Rotterdamse chefs en restaurateurs Marnix Benschop en Alexander Wong Chinees street food. Ook voor cocktails zijn specialisten aangetrokken: Tess Posthumus en Timo Janse, de twee beste bartenders van Nederland, creëren speciaal voor The Food Stage signatuur cocktails.
Praktische informatie
The Food Stage is gevestigd in het Melkweg Café en is bereikbaar via een eigen ingang aan de Marnixstraat 409 en via de centrale hal van De Melkweg. Het restaurant is er dus niet alleen voor bezoekers en artiesten van het poppodium, maar voor iedereen die uitgaat rond het Leidseplein. The Food Stage is geopend op vrijdag en zaterdag van 11:30 – 01:00 uur. De keuken sluit om 22.00 uur. Tijdens het Amsterdam Dance Event en andere grote evenementen zijn de openingstijden ruimer. Check www.thefoodstage.nl voor actuele openingstijden.
The Breeders zijn terug met een nieuwe muziek en livedata! De eerste single van The Breeders is getiteld Wait In The Car en 20 oktober staan ze in de Melkweg Max te Amsterdam.
Wait In The Car is het eerste nummer van The Breeders sinds 2009. Deze single is de eerste uitgave van in totaal drie singles die in verschillende kleuren 7” vinyl worden uitgebracht met een oplage van 1500 stuks.
In 2013 kwamen Kim & Kelley Deal, Josephine Wiggs en Jim Macpherson samen voor de 20ste verjaardag van Last Splash, naar aanleiding van dit jubileum en de heruitgave van Last Splash was het Kim of toch Kelly, die The Breeders weer nieuw leven in blies. Zo geschiedde, van daaruit verder, en dan is het nu tijd voor nieuwe muziek en live-optredens van The Breeders.
LIVEDATUM 20/10 Melkweg, Amsterdam 23/10 Trix, Antwerpen
Deze geografisch misleidende band komt, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, niet uit Manchester en zelfs niet uit Engeland. De uit de Verenigde Staten afkomstige band is echter niet voor niets vernoemd naar de Noord Engelse industriestad die bands als The Smiths, Joy Division en Oasis voortbracht.
Manchester Orchestra beweegt zich tussen stevige rocksongs à la The Stone Roses en Oasis en intense (semi-)akoestische liedjes die doen denken aan bands als Frightened Rabbit, Stereophonics en Brand New.
SUPPORT
Support is in handen van de blues-inspired grunge band Slothrust, niet te verwarren met jazzmuzikanten die rock proberen te spelen, maar catchy rock-‘n-roll van dit New Yorkse trio.
LIVEDATA 01/11 VK, Brussel (BE) 02/11 Melkweg, Amsterdam
De vierkoppige alternatieve rockband Wolf Alice uit Londen werd gevormd in 2010 als een akoestische act door de leadzangeres en gitarist. Al snel werd besloten elektrische elementen toe te voegen aan de sound van de band en werd de formatie compleet met een drummer en bassist.
Na de release van enkele EP’s, meerdere singles, het spelen van uitverkochte shows in Amerika en Engeland en het touren met Alt-J in Europa, bracht Wolf Alice in juni 2015 haar debuutalbum My Love Is Cool uit; een album vol diversiteit; van grootse gitaren tot aan melancholische schoonheid, waarmee ze een Mercury Award en twee NME Awards wonnen.
29 september brengt het Britse viertal hun tweede album Visions Of A Life uit. Visions Of A Life is een stuk persoonlijker, maar staat opnieuw vol met een combinatie van vuige indierock met zachte zanglijnen en aanstekelijke melodieën.
LIVEDATA 28/10 Botanique, Brussel (BE) 03/11 Melkweg, Amsterdam
Mail ons de naam van de zangeres! Doe dit naar prijsvraag@pinguinradio.com en dan rock jij binnenkort lekker mee met Wolf Alice.
Wolf Alice – Visions Of A Life (Dirty Hit)
Over bands gesproken die sprongen hebben gemaakt na hun eerste album. Wolf Alice! En dan geen lullige sprongen. Nee, sprongen met zevenmijlslaarzen. ‘De altijd lastige tweede’ – het is een adagium dat in geen geval van toepassing is op het Engelse kwartet.
Debuutalbum My Love Is Cool, dat in 2015 verscheen, was al een bijzonder prettige kennismaking met de band en nu is er dus de in Los Angeles opgenomen plaat nummer twee: Visions Of A Life. Waarop de grilligheid die het debuut zo kenmerkte nog eens wordt uitgediept. Er wordt opnieuw gelaveerd tussen indiepop, shoegaze, punkrock en daarnaast worden zelfs de jaren 60 verkend (de verrukkelijke popsingle Beautifully Unconventional.
Wolf Alice heeft producer Mike Crossey (The 1975, Nothing But Thieves, Razorlight) ingeruild voor producersduo Justin Meldal-Johnsen (Beck, Nine Inch Nails) en Tom Elmhirst (David Bowie, Arcade Fire, Adele). Dat is een meesterzet geweest, naast het feit dat er op Visions Of A Life domweg sterker songmateriaal te vinden is. De shoegazy opener Heavenward lijkt nog een afvaller van My Love Is Cool, maar daarna gaat het los. Alle registers worden opengetrokken. Blikvangster Ellie Rowsell klinkt heerlijk als ze boos is en dat is ze tijdens de furieuze punkrocktrack Yuk Foo. “Am I a bitch to not like you anymore? Punch me in my face, I wouldn’t even fight you no more”, zingt de Londense, om daaraan toe te voegen: “Cause you bore me. You bore me to death. Well, deplore me. No, I don’t give a shit.”
Geen dame om ruzie mee te krijgen, denk je dan, terwijl het een nummer later opeens feest op de dansvloer is, met het eerder genoemde Beautifully Unconventional. Als Rowsell op haar liefst klinkt, terwijl ze een soort van ode brengt aan vrienden, die steevast buiten de geëffende paden wandelen. “Een feest van de individualiteit en de avonturen die ermee worden omarmd”, duidt ze de song. Ook het stukken ingetogener en veel minder poppie Planet Hunter is van een ongelooflijke schoonheid. Ontroerend bovendien, want dat kan Rowsell ook.
Fluisterend zingen doet ze onder andere in Sky Musings en dan hoor je plots een wulpse Rowsell, die de grilligheid van Visions Of A Life maar weer eens onderstreept, om tijdens het ook niet van shoegaze gespeende Formidable Cool woest te zijn, als fluisterende zang en gedoseerde agressie elkaar vinden in een innige omhelzing. Visions Of A Life is een twaalf tracks tellend kunststuk dat veel kenmerken heeft van een meesterwerk. Tekst Pieter Visscher
LIVEDATA 28/10 Le Botanique, Brussel 03/11 Melkweg, Amsterdam
