Tag: Paradiso

Vanavond om 20:00 uur London Calling Radio #6

In juli 2017 bestaat London Calling officieel 25 jaar. Dit wordt op 27 en 28 oktober gevierd in Paradiso Amsterdam. Door de jaren heen stonden onder andere Tame Impala, The Libertines, Blur, Florence + The Machine, Franz Ferdinand, Mac DeMarco, Slowdive, Placebo, The Kooks, Kaiser Chiefs, White Lies en Two Door Cinema Club vroeg in hun carrière op London Calling.

De volgende London Calling in Paradiso is op vrijdag 27 en zaterdag 28 oktober 2017.

Het popfestival London Calling, dat twee keer per jaar plaatsvindt in Paradiso, begon in 1992 als showcasefestival voor de nieuwste beloftes uit Groot-Brittannië. Tegenwoordig biedt London Calling aan nieuwe, spraakmakende alternatieve bands uit het de hele wereld een podium, als springplank naar clubs en festivals. Op het festival hebben al heel wat namen gestaan die later doorbraken bij het grote publiek, zoals: Foster The People, Florence and the Machine, Bombay Bicycle Club, Friendly Fires, The XX, Blur, The Kooks, Editors, Bloc Party en The Libertines.

PLAYLIST London Calling Radio #6 – 26 oktober 2017

  1. Japanese Breakfast – Everbody Wants to Love You
  2. Royal Blood – Out Of The Black
  3. Hurray for the Riff Raff – Living In The City
  4. Marlon Williams – Hello Miss Lonesome
  5. Shame – Tasteless
  6. Big Thief – Paul
  7. Vagabon – The Embers
  8. Superorganism – Something for Your M.I.N.D.
  9. Matt Maltese – Studio 6
  10. Weaves – Tick
  11. (Sandy) Alex G – Proud
  12. Slaves – The Hunter
  13. Yak – Harbour The Feeling
  14. Alex Lahey – Every Day’s the Weekend
  15. Cabbage – Dinner Lady
  16. Travis – Side
  17. Harlea – Miss Me
  18. LIFE – Popular Music

Reggaesensatie The Dubbeez brengt debuutalbum uit bij label Bob Marley

Je debuutalbum opnemen in Bob Marleys Tuff Gong Studio in Kingston, Jamaica. Het is een droom die uitkwam voor de Amsterdams / Almeerse reggaeband The Dubbeez. 26 januari presenteren zij debuutalbum Peace, Love & Dub, dat verschijnt via V2 Records.

Een indrukwekkend album dat internationaal uitgebracht wordt via het legendarische reggaelabel Tuff Gong World Wide, waar onder meer artiesten als Ziggy Marley, Shaggy en Jimmy Cliff getekend zijn. Peace, Love & Dub, met daarop ook de single Feelings, is vanaf nu beschikbaar als pre-save op Spotify.

Nederlandse reggaesensatie brengt debuutalbum uit bij label Bob Marley

De jonge Amsterdams/Almeerse dubreggaeformatie The Dubbeez is het bewijs dat goede reggae tijdloos is. Met een stevige ritmesectie, heldere sound en een zak vol aanstekelijke songs geven ze de klassiek gestroomlijnde composities een eigentijdse touch en feel. Als winnaar van de World Reggae Contest in Polen in 2016 vloog de band naar Kingston, Jamaica, om hier samen met producers Stephen Stewart en Sam Clayton een prachtig debuutalbum op te nemen in de Anchor en Tuff Gong studio’s.

Na het afronden van de studio-opnamen keerde de band terug naar Nederland om zich te focussen op een Europese tournee. Zo was de band onder meer te zien op prestigieuze festivals als Reggae Geel in België en Noorderslag in Groningen. De registratie van het optreden op Ostróda Reggae Festival in Polen werd ruim anderhalf miljoen keer bekeken en creerde een buzz nog voordat er überhaupt een single of album uitgebracht was.

In augustus van dit jaar brachten The Dubbeez de eerste single van het album uit, getiteld Feelings. De single en bijbehorende videoclip werden gelanceerd via het internationale reggae platform Reggae Ville en werd binnen no time meer dan 50.000 keer bekeken. Op 26 januari verschijnt het debuutalbum Peace, Love & Dub via V2 Records / Tuff Gong World Wide. Dit najaar trekken The Dubbeez met hun clubtour langs diverse clubs in Nederland. De clubtour start op 2 november in Podium Victorie in Alkmaar en eindigt op 17 maart in Simplon Groningen.

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Radio’s Ska World.

LIVEDATA 02/11 Podium Victorie, Alkmaar 10/11 Altstadt Eindhoven, Eindhoven 18/11 Poppodium De Piek, Vlissingen 24/11 Mezz, Breda 01/12 Podium Grounds,
Rotterdam 02/12 P3, Purmerend 08/02 Paradiso, Amsterdam 10/02 Merleyn,
Nijmegen 16/02 De Helling, Utrecht 17/02 Simplon, Groningen 17/03 Het Bolwerk,
Sneek

Peter Hook & The Light zorgen voor heerlijke nostalgie in Paradiso

Live Review: Peter Hook & The Light @ Paradiso, Amsterdam 
24 oktober 2017

Tekst en foto’s Pieter Visscher

Peter Hook

Peter Hook heeft altijd wel gezongen. In Joy Division verzorgt hij met name de backingvocals, maar in New Order neemt hij onder andere in Dreams Never End de zang geheel voor zijn rekening. Het is het openingsnummer tijdens het concert van de Brit, met zijn begeleidingsband The Light. Er worden maar liefst 31 songs doorheen gejaagd in een vrijwel uitverkocht Paradiso.

Hook heeft wat ongemakkelijks over zich in zijn rol als blikvanger en dan werkt dat enigszins stramme lichaam natuurlijk ook niet mee. Als bassist van onder meer Joy Division en New Order stond hij altijd in de luwte op het podium, waar respectievelijk Ian Curtis en Bernard Sumner de kastanjes uit het vuur haalden. Hooks stem ligt grofweg in het midden van die twee. Nu is alles anders. Hook is de blikvanger. Hij kan het aan, zonder meer, maar het blijft wennen. Je proeft ‘t.

Peter Hook & The Light spelen nummers van de gelijkgetitelde verzamelalbums Substance, van zowel Joy Division als New Order, naast enkele andere tracks. Een succesformule natuurlijk, want het is een feest der herkenning. Neem zo’n verrukkelijk Blue Monday en wat te denken van True Faith, die in het eerste deel van de set worden gespeeld. Pure magie, al tijdens de eerste tonen van beide nummers. “In a world that’s so demanding!”, zingen zowel Hook als de zaal uit volle borst. Paradiso swingt, in de zaal en op de balkons. Het is een avond die bol staat van heerlijke nostalgie. Waar je, als je om je heen kijkt, mensen intens ziet genieten.

Er zit een opmerkelijk lange break in de show, van dik tien minuten. Die wordt opgevuld met muziek. Het blijkt dan ook een toegift vanjewelste te worden (15 nummers). Allemaal van Joy Division en het is ronduit smullen geblazen. Hook is zichtbaar onder de indruk van alle lof die hem wordt toebedeeld vanuit de zaal. Hij oogt zelfs wat beduusd. Zien we daar wat emotie?

Peter Hook

Er wordt door jong en oud wild gepogood op hits als Isolation en het onverwoestbare Transmission. “Dance, dance, dance, dance, dance, to the radio!”, brult de massa. Dichter bij Ian Curtis kun je niet komen, wanneer je je ogen even sluit en Hooks stem toch wel heel dicht bij die van zijn voormalige bandmaat in de buurt komt. Ruimte voor sentiment is er als Hook Atmosphere aankondigt: “This song is dedicated to Ian Curtis. Bless his soul.”

Peter Hook & The Light sluiten na zo’n tweeënhalf uur af met het onverslijtbare Love Will Tear Us Apart uit 1979, waarna Hook zijn T-shirt het publiek in werpt om zijn lichaam aan het publiek te tonen. Stoerdoenerij, maar dat mag na zo’n voortreffelijke rockshow. Zo te zien is er sprake van een abonnement op de sportschool in Manchester. Alsof Hook wil zeggen: ik ben dan wel 61, maar jullie zijn nog lang niet van me af. Daar is niemand rouwig om.

LIVEDATA 25/10 Maassilo, Rotterdam 26/10 013, Tilburg

Britse singer-songwriter River Matthews naar Paradiso en Statenhal

De Britse singer-songwriter River Matthews komt naar Zwolle en Amsterdam voor een show rondom zijn nieuwe album Human. Het optreden in Zwolle, door Hedon georganiseerd, vindt plaats in de intieme Statenzaal, midden in de historische binnenstad van Zwolle. In het voorprogramma staat de jonge songwriter Ruud Fieten uit Meppel.

Singer-songwriter River Matthews werd door Britt Award-winnaar Rag ‘n’ Bone Man mee op tournee genomen, waarna zijn eigen carrière ook een flinke impuls kreeg. De beroemde producer/muzikant Jamie Scott besloot River Matthews een platencontract aan te bieden en hielp hem met de productie van zijn meest recente album Sunshine.

LIVEDATA 02/11 Paradiso, Amsterdam 03/11 Statenzaal, Zwolle

Jim White met Waffles, Triangles & Jesus naar Paradiso

Jim White is een bezige bij. Niet alleen brengt hij immer goed ontvangen soloalbums uit, hij produceert ook platen voor anderen, maakt documentaires (de must-see Searching For The Wrong-Eyed Jesus), maakt visuele kunst die tentoongesteld wordt in zowel Amerika als Europa en schrijft ook nog eens fictie. Zijn zesde album, het bizar getitelde Waffles, Triangles & Jesus, is een met je brein spelende joyride met vele sonische invloeden en met medewerking van ervaren rootsmusici uit zijn thuisstad Athens, West Coast indie darlings Dead Rock West en rock-‘n-roll maverick Holly Golightly.

LIVEDATA 28/11 Kloveniersdoelen, Middelburg 29/11 Het Ravelijn, Heusden
03/12 TivoliVredenburg, Utrecht 04/12 Paradiso, Amsterdam 06/12 Luxor, Arnhem 09/12 Muziekpodium, Bakkeveen

Gary Numan laat de muziek spreken in Paradiso

Live Review: Gary Numan @ Paradiso, Amsterdam (The Savage Tour)
21 oktober 2017
Tekst en foto’s Pieter Visscher

Gary Numan

Dat is ook het mooie aan Paradiso; je staat als artiest dermate dicht bij je publiek dat je tijdens de nummers door eens wat handen kunt schudden met fans en dan is Gary Numan de beroerdste niet. Het is duidelijk dat hij her en der in de voorste rijen wat bekende gezichten ziet. Want Numan heeft een fanatieke aanhang in binnen- en buitenland.

Numans huidige wereldtournee, The Savage Tour, staat onder meer in het teken van zijn pas verschenen nieuwe album: Songs From A Broken World, een plaat waarop Numan (59) zijn zorgen over de huidige toestand in de wereld niet onder stoelen of banken steekt. “We live in a windswept hell, not even God remembers”, is hij op z’n somberst. Maar wie denkt dat het allemaal ellende is hetgeen de revue passeert in Paradiso, vergist zich. Oké, er worden serieuze noten gekraakt, maar Numans glimlach, die zich geregeld openbaart, blijft onbetaalbaar. Heel veel meer interactie zit er niet in. Geen obligate thankyous, geen verhalen tussen de nummers door. Numan laat de muziek spreken in het uitverkochte Paradiso en dat is meer dan genoeg.

Het optreden past uitstekend binnen het Amsterdam Dance Event, dat Amsterdam afgelopen weekeinde in zijn greep hield. Omdat de in Londen geboren Brit onmiskenbaar zijn stempel heeft gedrukt op de huidige dancewereld. Talloze elektronische acts zijn beïnvloed door Numan.

Tijdens het sterke My Name Is Ruin, van Songs From A Broken World, verschijnt Numans dochter Persia op het podium. Ze verzorgt de backingvocals op het album en mag ook live zo nu en dan meedoen. Ze is 11, net zo futuristisch gekleed als pa en de rest van de band en heeft ook witte schmink op het gelaat gesmeerd. Geen meisje dat nog met poppen speelt, zo te zien. Het is ontroerend hoe vader en dochter naast elkaar staan. Ze knuffelen en kleine Persia heeft zichtbaar geen enkele moeite met de stevige tekst van het nummer. Laat staan dat ze last heeft van podiumvrees.

“My name is ruin, my name is evil
My name’s a war song, I sing you a new one
My name is ruin, my name is broken
My name is shameless, I’ll tear you wide open”

Gary Numan

Numan en zijn band gaan het grote gebaar geenszins uit de weg. Noch muzikaal, noch tekstueel. En ook de podiumpresentatie is ouderwets extravert. De armgebaren zijn niet van de lucht. Er schuilt een kleine volksmenner in Numan. Maar wel een heel vrolijke, zeker wanneer die prachtige glimlach zich weer openbaart. Hij zingt, hangt geregeld een gitaar om z’n nek en bespeelt de synthesizer. Bijna 60, maar nog zo energiek als wat.

De afsluiter is het onvermijdelijke Are ‘Friends’ Electric?, uit 1979 (!). Een oorverdovende, retekrachtige versie, waarmee een intensiteit wordt bereikt waar nauwelijks aan valt te tippen. Ook niet door het door Numan beïnvloede Rammstein en dat wil wat zeggen. De song is bijna 40 jaar oud, maar nog zó urgent en tijdloos, dat het vorige week geschreven had kunnen zijn. Gary Numan was zijn tijd ver vooruit.

Indierockers Quiet Hollers onder meer naar Metropool, Paard en Paradiso

Quiet Hollers, afkomstig uit Louisville, Kentucky, was bedoeld als een eenmalig project. Eén show spelen ten behoeve van de release van zanger/gitarist Shadwick Wildes soloalbum Unforgivable Things (2010). De formule bleek succesvol en in 2013 bracht de band debuutalbum I Am The Morning uit, opgenomen in de Funeral Home studio van analoge goeroe Kevin Ratterman (Murder By Death, Andrew Bird, My Morning Jacket).

Het tweede album Quiet Hollers bracht onder meer de single Mont Blanc voort, waarmee de band een breder publiek aanspreekt en rootsmuziek combineert met indierock, alternative country en postpunk. De band komt naar Nederland voor maar liefst acht optredens. Voor liefhebbers van Band of Horses en The National, maar vergelijkingen met Tindersticks en My Morning Jacket zijn ook al gemaakt.

LIVEDATA 24/10 Luxor Live, Arnhem 26/10 Effenaar, Eindhoven 27/10 Metropool, Hengelo 29/10 Paard, Den Haag 30/10 Nieuwe Nor, Heerlen 03/11 Simplon, Groningen 04/11 Porgy & Bess, Terneuzen 12/11 Paradiso, Amsterdam

Vanavond om 20:00 uur London Calling Radio #5

In juli 2017 bestaat London Calling officieel 25 jaar. Dit wordt op 27 en 28 oktober gevierd in Paradiso Amsterdam. Door de jaren heen stonden onder andere Tame Impala, The Libertines, Blur, Florence + The Machine, Franz Ferdinand, Mac DeMarco, Slowdive, Placebo, The Kooks, Kaiser Chiefs, White Lies en Two Door Cinema Club vroeg in hun carrière op London Calling.

De volgende London Calling in Paradiso is op vrijdag 27 en zaterdag 28 oktober 2017.

Het popfestival London Calling, dat twee keer per jaar plaatsvindt in Paradiso, begon in 1992 als showcasefestival voor de nieuwste beloftes uit Groot-Brittannië. Tegenwoordig biedt London Calling aan nieuwe, spraakmakende alternatieve bands uit het de hele wereld een podium, als springplank naar clubs en festivals. Op het festival hebben al heel wat namen gestaan die later doorbraken bij het grote publiek, zoals: Foster The People, Florence and the Machine, Bombay Bicycle Club, Friendly Fires, The XX, Blur, The Kooks, Editors, Bloc Party en The Libertines.

PLAYLIST London Calling Radio #5 – 19 oktober 2017

  1. Japanese Breakfast – Everbody Wants to Love You
  2. Slow Dancer – It Goes On
  3. Foster the People – Houdini
  4. Hurray for the Riff Raff – Rican Beach
  5. Marlon Williams – Hello Miss Lonesome
  6. Shame – Tasteless
  7. Big Thief – Paul
  8. HAUS – Two Minds
  9. Superorganism – Something for Your M.I.N.D.
  10. Matt Maltese – Studio 6
  11. Weaves – Tick
  12. London Grammar – Wasting My Young Years
  13. Yak – Harbour The Feeling
  14. Pinegrove – New Friends
  15. Alex Lahey – Every Day’s the Weekend
  16. Cabbage – Dinner Lady
  17. Savages – She Will
  18. Harlea – Miss Me
  19. LIFE – Popular Music

Motorpsycho onder meer naar Paradiso en Hedon

De Noorse rockers van Motorpsycho komen naar Nederland en België! Of naja, rock… zo simpel is het niet te categoriseren. Als een vijfkruidenmix proef je namelijk bij de band ook een flinke vleug psychedelica, avant-garde, progrock en hier en daar zelfs metal en spacepop!

Sinds de oprichting in 1989 hebben vaste leden Bent Sæther (bas/zang), Hans Magnus ‘Snah’ Ryan (gitaar) geen moment stil gezeten. Ze hebben dan ook alweer twintig albums op de plank liggen, en dan tellen we de liveregistraties, EP’s en samenwerkingen niet eens mee!

Met volop ruimte voor improvisatie en experiment is elke plaat weer een ontdekkingstocht.

LIVEDATUM 25/10 Paradiso-Noord, Amsterdam 26/10 De Casino, Sint-Niklaas (BE) 27/10 013, Tilburg 28/10 Hedon, Zwolle 29/10 Botanique, Brussel (BE)

Klangstof – Everest

Het zijn spannende tijden voor Klangstof. Lukt het de band het internationale momentum vast te houden of gaan de grenzen weer op slot? Nederlandse dance-acts scoren wereldwijd, Nederlandse pop en rockbands komen meestal niet veel verder dan hun eigen territorium met -als ze mazzel hebben- een buurland erbij. Klangstof brak echter alle wetten en verwachtingen door met hun eerste singles en debuutalbum een internationaal publiek aan zich te binden. Met name in van oudsher onneembare bastions als de VS en de UK vielen Koen & co met de neus in de boter.

Helaas gaan logica en popmuziek gaan zelden samen, dus het is altijd maar afwachten hoe het verder gaat. Aan Everest zal het niet liggen. De nieuwe single van Klangstof sluit goed aan bij de sound, die de band dus wereldberoemd maakte, maar laat ook progressie horen. Everest is een luxe liedje met een relaxed tempo, dat net al de verzorgde zang wel aan midperiode Pink Floyd doet denken. Zelf noemt bandbaas Koen de Wardt de jaren tachtig als inspiratiebron.

Aan een Britse interviewer vertelde Koen onlangs dat hij na een jarenlange aversie ontdekte dat bands als Tears For Fears en Talk Talk toch eigenlijk best wel goed zijn. Het leek hem een zijn muzikale maten leuk om eens iets in die richting te proberen. Dat werd dus Everest. Wat begon als een soort stijloefening ontwikkelde zich tot een sfeervolle down tempo track, die zo goed uitpakte dat hij is bevorderd tot titeltrack van de nieuwe EP. Releasedatum 3 november.

LIVEDATA 16/11 Muziekgieterij, Maastricht 17/11 Paard Van Troje, Den Haag 18/11 Luxor Live, Arnhem 07/12 Vera, Groningen 08/12 013, Tilburg 30/12 Paradiso, Amsterdam