Live Foto Review: Stella Donnelly @ Paradiso, Amsterdam
08 november 2018
Foto’s Willem Schalekamp
Stella Donnelly‘s muziek mag met recht en reden ‘hauntingly beautiful’ worden genoemd. Haar onopgesmukte gitaarliedjes zijn prachtig, de teksten nogal krachtig. ‘I need to be alone, you’ve been at my throat’, zingt ze in ‘Mechanical Bull’. Met de beeldspraak zit het ook wel snor, die mechanische stier is ze namelijk zelf: ‘I’m gonna throw you all off me, like a mechanical bull and you’ll be sorry.’
Laat duidelijk zijn dat Donnelly recht voor haar raap is, slechts bewapend met stem en gitaar. Een liedje mag de generieke titel ‘Talking’ hebben, het betreft toevallig wel gepraat waaraan de persoon tot wie Donnelly zich richt zich doodergert: ‘I know you want me dead, my talking killing you’.
Bij het beluisteren van het debuutalbum val je meteen in de warme tonen van de Egyptische roots van 
‘Wie verre reizen maakt, mag graag in een behouden haven zijn.’ Een eeuwenoud gezegde dat goed past bij 
Dan Mangan – More Or Less (City Slang/Konkurrent)
d
