Slothrust – Pony

Je moet als rockact maar durven om een r&b hit te coveren, zeker zo’n monumentaal nummer als Pony van Ginuwine, een wereldwijde superhit in 1996.

L.A. duo Slothrust komt er niet alleen mee weg, maar eigent zich het nummer volledige toe. Zozeer zelfs dat je in eerste instantie je oren niet gelooft. Hé? Dit nummer ken ik, neeee. Ja dus. De Pony van Slothrust is net zo hitsig als het baanbrekende origineel van Ginuwine en zijn producer Timbaland, maar met zijn verleidelijke vrouwenstem, loodzware gitaren en roffelende drums misschien net even subversiever.  Het is hoe dan ook een schoolbeeld van een goede cover. Mocht je de dikke vier minuten van de single versie van Slothrust‘s Pony te kort vinden dan ligt er ook nog een veertien minuten uitvoering op je te wachten.

Slothrust – Once More For The Ocean

Once More For The Ocean is een cadeautje van de oceaan, de Atlantische aan Leah Wellbaum, de zangeres, gitariste en songschrijver van Slothrust. Leah zat niet zo lang geleden of haar favoriete plekje aan de kust van New Hampshire in Massachusetts naar de zee te staren toen het nummer haar vrij letterlijk kwam aan waaien, eerst de baspartij, daarna de melodie en zo goed als tegelijkertijd de tekst. De gitaarsolo’s heeft ze er later bij verzonnen. Hoezo inspiratie?

De uitvoering van Once More For The Ocean weerspiegelt het gemak waarmee het nummer is ontstaan. Er is helemaal niets gekunsteld aan de opwindende drieënhalve minuut durende powerpopsong die aanvangt en eindigt met een gesmeerde gitaarsolo. Er zullen vast wel mensen zijn die moeite hebben met het effect op Leah’s stem, maar dat is gewoon even wennen.

Slothrust schuurt al vijf albums tegen een definitieve doorbraak aan. Het zou mooi zijn en verdiend als Once More For The Ocean voor laatste duwtje zorgt. Album 6, Parallel Time komt op 26 juli uit.

Slothrust – Cranium 

Qua klank niet echt een aantrekkelijke naam dat Slothtrust. Vertalen helpt niet echt, sloth betekent luiaard en rust roest. Nu doet een luiaard heel veel of heel weinig eigenlijk maar roesten doet het beest niet. Wel bewegen sommige soorten zo traag dat er mos groeit in hun vacht. Maar genoeg taalkunde en biologie, terug naar de muziek.

Slothrust is niet nieuw, de band bestaat al een jaar of tien en heeft vier albums op voorraad. In 2018 hebben we Double Down van ze gedraaid, een nummer van het nog steeds laatste album van het trio uit Boston. Slothrust is zo’n band die eigenlijk geen band is, maar een verkapt soloproject. Baas van het stel is Leah Wellbaum. Zij schrijft, zingt en speelt gitaar. De carrière van Slothrust zit in de lift, hun meest recente album deed het aanmerkelijk beter dan de voorgangers. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ze drie jaar aan de opvolger hebben gewerkt. Dat en corona. Veel bekend over het nieuwe album is er nog niet, maar er is een nieuwe single. Dat houdt meestal in dat een nieuw album niet zo lang meer op zich zal laten wachten.

Leah’s Slothrust is een gitaarband van vrij klassieke signatuur, beetje grungy en niet zuinig met solo’s. Het sierlijk rockende Cranium – (kaakloze)schedel betekent dat- duurt een kleine vijf minuten, de eerste helft zingt Leah, in de tweede laat ze haar gitaar spreken. En hoe!

Slothrust – Double Down

Slothrust is een Amerikaans powertrio, dat we om onduidelijke reden nog niet eerder hebben opgemerkt. Of in ieder geval niet op juiste waarde hebben geschat. 

De band uit Boston heeft al drie albums uit en een paar EP’s, waarop heel wat van onze gading te vinden is; songs die overlopen van gitaar en naar een hoger plan worden getild door de overtuigende zang van miss Leah Wellbaum. Als er al iets aan te merken zou zijn op Slothrust (behalve de in het Nederlands onaantrekkelijk klinkende naam) is dat de band wat ouderwets klinkt met hun blues based rocksongs.

Double Down breekt een beetje met dat patroon. De riffs en solo’s zijn weliswaar bluesy, maar de song is speels en spannend en heeft een refrein dat niet wordt gezongen maar soort van gefloten. Double Down staat niet op een van de vier albums, wat zou kunnen duiden op de komst van een nieuwe langspeler, die we deze keer niet zullen missen.