Slow Fiction – End Of The Night

Met uw welnemen gaan we nog even door met het pluggen van Slow Fiction. De jonge New Yorkse band wist on eerder te paaien met songs als Apollo (ex- Ijsbreker) January en Monday.

End Of The Night is net als haar voorgangers een mix van vrouwenpowerpop met een postpunk randje aangelengd met typisch New Yorkse bravoure. Soort van Blondie meets Sonic Youth. End Of The Night staat net als eerder genoemde titels op debuut EP Crunch. Slow Fiction stond onlangs op ontdekkingsfestival  The Great Escape in Bristol. Daar verzorgden ze  hun eerste, maar hopelijk niet laatste Europese optreden.

Slow Fiction – Monday

Monday, nieuwe single van het New Yorkse Slow Fiction is een up tempo, post-punky rocktrack met surfgitaar en opgewonden zang.

Kortom een sterke opvolger van ex-IJsbreker Apollo. Heel anders ook en zo horen we het graag. Verandering van spijs doet nou eenmaal rocken. Voor een album is het nog wat vroeg. Slow Fiction zit nog volop in de ontwikkelingsfase, maar die gaat wel hard getuige de twee sterke tracks in korte tijd. Op 5 mei komen de girl en boys met een nieuwe EP, Crush die online, maar ook op vinyl uitkomt.

Slow Fiction – Apollo

Slow Fiction had slechtere voorbeelden kunnen kiezen dan Chrissie Hynde, Debbie Harry en vooral Patti Smith.

De band is dus van de stevige gitaarmuziek en heeft een sterke vrouw aan het roer.  Ze heet Julia Vassalo en woont net als de twee gitaristen en de ritmesectie van Slow Fiction in New York City. De score van een kleine vijf jaar gezamenlijk optrekken is twee singles en een EP. Maak daar dus maar drie singles van. Je hoeft geen kenner te zijn om te horen dat Slow Fiction nog niet eerder zo goed en overtuigend klonk als op Apollo. De band lijkt daarmee klaar voor de overstap van het New Yorkse indie-circuit naar de mondiale rockwereld.

Dat Apollo, de eeuwig jonge Griekse god voor Licht hen gunstig gezind moge zijn.