Sinds 1990 vervaagt het Duitse The Notwist de grenzen van verschillende genres om zo album na album steeds te blijven verrassen. De band start met een aantal redelijk rechttoe rechtaan alternatieve rock albums die al snel wel vrij opzichtig flirten met elektronica. Het zijn schoten voor de boeg voor voltreffer Neon Golden waarmee The Notwist een internationale doorbraak forceert. De plaat groeit uit tot een moderne klassieker waarmee de band zich in de harten sluit van de meer experimentele en avontuurlijk ingestelde muziekfans wereldwijd.
The Notwist blijft onverschrokken albums uitbrengen, wars van trends, eigenzinnig en autonoom om bijna twintig jaar na het verschijnen van hun eerste klassieker iedereen te verrassen met een nieuw meesterwerk dat Neon Golden haast naar de kroon steekt, Het gaat hier om het in 2021 verschenen Vertigo Days, hun eerste plaat in zes jaar. Nieuwsgierigheid en openheid zijn altijd drijvende krachten geweest achter de muziek van The Notwist, maar zelden is dat zo duidelijk geweest als op Vertigo Days. Muzikaal komt die openheid tot uiting in het amalgaam van melancholische pop en sprankelende elektronica, hypnotiserende Krautrock en zwevende ballades.
“Vertigo Days staat qua schoonheid ter hoogte van Neon Golden (2002). Dat is erg hoog.” schrijft Menno Pot in zijn vijf-sterren recensie in De Volkskrant destijds en wij zijn het met elk woord eens. Een schitterende band op het podium in Enschede op 8 oktober. Bindend advies: gaan!