Tag: Weird Nightmare

Weird Nightmare – Weird Nightmare

Weird Nightmare – Weird Nightmare (SubPop)

“I wanted this record to reflect how much fun I was having”, zegt Alex Edkins, zanger-gitarist van noise/postpunkrockgroep METZ, over Weird Nightmare, de debuutplaat van de band die dezelfde naam draagt. Dat terwijl de eerste soloplaat van Edkins grotendeels ontstond tijdens de pandemie, met al zijn dystopische bijeffecten.

Weird Nightmare is een album waarin we zonder twijfel METZ herkennen, maar de songs ademen wat meer. We krijgen geregeld de tijd om een klein beetje op adem te komen, maar ook weer niet te veel. Wat dat betreft blijft Edkins toch vrij dicht bij het punkrockgeluid waar hij METZ groot mee heeft gemaakt. Weird Nightmare is een veel melodieuzere plaat. Dat sowieso. Waarmee Edkins toch voldoende afstand neemt van METZ om niet beticht te worden van ‘plagiaat’.

We horen op Weird Nightmare meer pakkende refreinen en opvallende hooks, hoewel ze vaak worden ondergedompeld in dikke lagen met feedback doordrenkt gitaargeluid. Edkins zadelde zichzelf niet op met een bepaald intrinsiek verwachtingspatroon of bepaalde kaders waarbinnen hij zou moeten werken. Niettemin komt hij nooit helemaal los van METZ en dat is misschien ook wel een zegen. Neem een song als Oh No, waarop wordt gefeatured door Chad VanGaalen, landgenoot van Canadees Edkins. We horen de drive en gejaagdheid die we kennen van METZ.

Het album laat zich het best samenvatten met wat quotes uit een interview dat Edkins gaf aaan Guitar World: “It’s funny: when I say that I made a pop record most people would think, ‘Listen, my friend, that is not a pop record,’ but to me it is! That was my intent.” De waarheid ligt allesbehalve in het midden. Luister en oordeel zelf. Pieter Visscher

 

Weird Nightmare – Searching for You

Weird Nightmare (Alex Edkins van METZ) toont een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting, met een rauwe, zoete explosie van distorted pop. Het nieuwe album vertoont alles wat je van zijn belangrijkste band kent, maar dan met een onverwachte doch volledig bevredigende zoetheid. Stel je The Amps voor die Big Star coveren, of de glorieuze, sissende, epic tracks van Guided by Voices in miniatuur die het bombast van Sugar Blue uit het Copper Blue-tijdperk. De rode draad blijft eigenlijk gewoon dat Weird Nightmare met het spannende type tunecraft komt dat je oren doet trillen zodra je het de speakers uitknalt.

Over de eerste single, “Searching For You”, deelt Edkins mee, “het is een leuk, no-nonsense rock-‘n-rollnummer. Het gaat over het zoeken naar betekenis en inspiratie overal om ons heen. In mijn gedachten verwijst de ‘jij’ in het refrein naar iets dat groter is dan kameraadschap of liefde, het is dat ongrijpbare waar we allemaal naar zoeken maar nooit vinden.” Geregisseerd door Ryan Thompson en geanimeerd door Jordan “Dr. Cool” Minkoff, is het tijd om een ​​wereld van ultieme gekte vol warme rock-‘n-roll-video-verrukking te betreden in de nieuwe video voor ‘Searching for You’.

De tien nummers op het album laten een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting zien, maar hoewel het grootste deel van Weird Nightmare werd opgenomen tijdens de COVID-19-pandemie, dateren sommige van de nummers terug tot 2013 in demovorm. “Hooks en melodie zijn altijd een groot deel van mijn schrijven geweest, maar deze keer werden ze echt de belangrijkste focus”, legt hij uit. “Het ging erom te doen wat natuurlijk voelde.”

Voor alle duidelijkheid: Weird Nightmare is geen ‘pandemisch album’, maar een album dat toevallig tijdens de pandemie werd opgenomen. “Ik was altijd van plan om deze nummers af te maken, maar het feit dat ik niet met METZ kon touren en gedwongen werd te stoppen, gaf me echt een duwtje.” Na een tijdje thuisonderwijs te hebben gegeven aan zijn zoon, reed Edkins naar de METZ-repetitieruimte en sleutelde hij diep in de nacht aan de bedrieglijk eenvoudige structuren van deze nummers en de rijke, met statische elektriciteit beladen texturen. “Het was een uitkomst voor mij”, zegt hij over het creatieve proces. “De uren vlogen voorbij en ik verdwaalde in de muziek en het opnemen. Het was een mooie ontsnapping.”

Een paar gasten doen mee aan Weird Nightmare: het Canadese alt-popgenie Chad VanGaalen voegt zijn onmiskenbare toets toe aan het steeds verder escalerende “Oh No”, terwijl Alicia Bognanno van Bully haar kenmerkende strot leent aan het dreunende “Wrecked”. “Ik had het bijna niet op het album gezet omdat ik dacht dat er iets ontbrak”, legt Edkins uit. “Ik heb het naar Alicia gestuurd en zij heeft het omhoog getild.”

En risico’s nemen en uit de comfortzone van Edkins treden, was the name of the game als het ging om het maken van Weird Nightmare. “Ik merkte dat ik nieuwe dingen deed waar ik voorheen niet het lef voor had, alles zelf opnam en op al mijn muzikale instincten vertrouwde”, zegt hij. “Ik denk dat wanneer muziek zich snel manifesteert, er automatisch een zekere mate van eerlijkheid mee gepaard gaat. Als het een puur instinctieve creatie is, is er geen mogelijkheid om de waarheid te verdoezelen.”