Op basis van de kwaliteit van hun songs zou The KVB veel bekender moeten zijn dan nu het geval is. Het duo uit London gaat alweer hun twaalfde jaar van bestaan in. The KVB wordt aan de m/v gebracht als een audio-visuele act, maar door noodgedwongen gebrek aan liveshows is het accent verschoven van beeld naar geluid.
Hadden ze misschien eerder moeten doen, denk je als je de nieuwe nummers hoort. Hun post-corona songs glinsteren nog feller dan de oude. Debet daaraan is de grotere rol die Kat Day zich heeft toebedeeld. Behalve het betasten der toetsen zingt ze nu ook, op Unbound unisono met de tot voor kort dominante Nicholas Wood.
Unbound, de titeltrack van het nieuwe album van The KVB maakt indruk met zijn dromerige zang, enerverende electronica en goed geplaatste gitaaruitbarstingen. De tweede helft is zelfs helemaal voor de gitaar. Zoals dat gaat bij echt goede nummers vliegen de drie en halve minuut die Unbound duurt voorbij.