Author: Flip van der Enden

Ty Segall – Fantastic Tomb

Ty Segall lijkt zich te hebben laten inspireren voor Fantastic Tomb door de wat avontuurlijkere singer-gitaristen uit de jaren 70.

Vooral een pre-Eagles Joe Walsh lijkt een bron voor ideeën te zijn geweest voor de eerste single van Ty’s 17e! album. Niet alleen de sound en solo’s doen seventies achtig aan. Ook de lengte van dik vijf minuten is heerlijk ouderwets. De tekst van Fantastic Tomb is een hervertelling van een verhaal van Edgar Allen Poe, The Cask of The Armadillo. Het bijbehorende album verschijnt in mei en heet Possesion.

Jacob Alon – Don’t Fall Asleep

Jacob Alon is een Schotse regenboogzanger die zich kan meten met de grootste vocalisten der pophistorie.

Het bijzondere en ook goede aan Alon is dat hij daar niet mee te koop loopt. Ook Don’t Fall Asleep zingt hen uiterst beheerst. Heel af en toe is er een suggestie van een dieper liggende kracht en vocale lenigheid, maar nergens probeert hen te imponeren. Dat zou ook afleiden van de intieme sfeer van het breekbare -val niet in slaapliedje- dat dienst doet als het vierde voorproefje van Jacob’s door Dan Carey geproduceerde debuutalbum. (In Limerence 30/5).

Car Seat Headrest – Gethsemane

Een live album als goedmakertje voor het lange wachten daargelaten is het toch zeker vijf jaar jaar geleden dat Car Seat Headrest iets nieuws uitbracht.

Dat gemis maken ze in 1x goed door met een single van ruim 10 minuten te komen. Het woord single is ontoereikend om Gethsemane te omschrijven. Het is meer een medley van verschillende stukken, maar wel met een logische opbouw en een climax. Een minirockopera noemt projectmanager Will Toledo zelf de nieuwe single van zijn band. Car Seat Headrest klinkt hongerig en urgent, blij dat ze weer mogen. Het instrumentarium is breed, van geprogrammeerde drums tot vervormde gitaren. De tekst van Gethsemane is net zo ambitieus als de muziek. De titel komt van de tuin aan de voet van de Olijfberg in Jerusalem waar Jezus zou hebben gepredikt op de avond voor zijn kruisiging. Een mini Mattheus Passion? Niet echt. De tekst zit weliswaar vol bijbelse referenties, maar gaat over een medicijnen studente die in haar queeste om te leren pijn te verlichten allerlei beproevingen moet doorstaan. Zware kost dus, maar je mag de tekst best overslaan en gewoon genieten van een herboren klinkende Car Seat Headrest.

Nieuw album: The Scholars 2 mei.

Etienne De Crécy, Damon Albarn – Rising Soul

De dansers onder ons kennen Etienne De Crécy vast nog wel van zijn Super Discount album uit 1998. Het dubby Prix Choc is een gecertificeerde dance classic.

Erg actief is de Franse producer nooit geweest, zes albums in 37 jaar is ‘pas beaucoup’. Maar hij is er weer. Qua formule wijkt het WARM UP album niet af van zijn voorgangers. De Crécy heeft weer voor elk nummer een gastvocalist gecharterd. Daar zitten een paar opvallende namen bij waaronder Caroline Rose, Master Peace en …Damon Albarn. Damon Albarn + een dansproducer = een Gorillaz achtige track. Niet dus. Rising Soul is een typisch Damon Albarn nummer: een beetje weemoedig en mooi georchestreerd. Je kunt er wel op dansen maar alleen close, real close.

The Hook – Smile Baby Smile

The Hook uit Utrecht heeft een geslaagd toertje als support act van het herrezen Daryll-Ann.

Een paar weken geleden bracht de band haar debuut EP uit, die als het aan ons ligt best wel wat meer aandacht mag krijgen. Bij deze dus. Het is niet makkelijk kiezen, want elk nummer heeft wel wat, maar uiteindelijk hebben wij track twee er uitgepikt. Omdat Smile Bay Smile een uiterst geslaagde poging is om het wat verwaarloosde garage-rock genre nieuw leven in te blazen. En vanwege zijn lekkere … inderdaad.

Volbeat – By a Monster’s Hand

Een gloednieuwe single van Volbeat! Wat wil een fan nog meer? Een nieuw album? Een tour?

U wordt op uw wenken bediend. De Deense metalmannen pakken breed uit in 2025. In juni komt het 9e Volbeat album uit, God Of Angels Trust (G.o.a.t) geheten en in dezelfde maand begint in Vancouver en wereldtournee die de lawaaipapegaaien op 23 in Amsterdamse Ziggo Dome laat landen. Vooruitgestuurde single By a Monster’s Hand genereert al  heel wat voorpret. Doorspekt met heavy hooks dendert de song voor als een bergafwaarts rijdende goederentrein. In Volbeat We Trust!

The Moonlandingz, Nadine Shah – Roustabout

Fat White Family is waarschijnlijk met sabbatical, want diverse bandleden zijn momenteel druk met andere dingen. Een paar weken geleden maakten we kennis met offshoot Y.

Deze week is er een uitstekende nieuwe single van een al wat ouder side project The Moonlandingz, met gastzang van Nadine Shah. Roustabout is een sfeervolle retro-ballad, smaakvol aangekleed met een elektrische klavecimbel, mistige blazers en een spacy sopraan, zo’n hoge vrouwenstem die je ook wel hoort in oude SF films. Roustabout komt in april op het langverwachte tweede album van The Moonlandingz. No Rock Required verschijnt 7 jaar na Interplanetary Class Classics en telt naast Nadine Shah ook bijdragen van Iggy Pop en de Schotse acteur Ewwen Bremner.

Dutch Interior – Fourth Street

Zoals bij meer bands die proberen platgetreden paden te vermijden hebben de songs van Dutch Interior even de tijd nodig om in te dalen en aan te slaan.

Dat gold voor oud-IJsbreker Ecigs, dat gold voor opvolger Sandcastle Molds en dat geldt misschien nog wel het meest voor Fourth Street. Dutch Interior heeft een countryrockverleden. Dat is op Fourth Street beter te horen dan op de twee voorgangers. Vooral de gitaarinjecties hebben een lekkere landelijke en luie twang. Om het allemaal niet te gezellig te maken is er een einde dat eerst wat chaotisch overkomt, maar  na een korte gewenningsperiode perfect op zijn plaats valt. Ecig  staat niet, maar Sandcastle Molds en Fourth Street staan wel op het eerste album van Dutch Interior voor Fat Possum (The Weather Station/Youth Lagoon).

Moneyball is een productie van Phil Ek, die we kennen van zijn werk met o.a. Modest Mouse en Fleet Foxes.

Pivots – She Wears It Well

Pivots is een nieuw Frans/Brits trio dat de afgelopen tien maanden in Parijse achterbuurt hard heeft gewerkt aan hun stijl en hun sound.

Dit om de opname van hun debuut EP zo vlekkeloos mogeijk te laten verlopen. Het eerste tipje van de sluier, She Wears It Well is ondanks zijn geringe lengte -krap 2 minuten maar- zeer veelbelovend.  Vorig jaar zijn er ook al twee singles van Pivots verschenen, maar die zijn duidelijk minder. Wel kun je al horen dat Emmanuel, Nicolas en Roman uitblinken in het schrijven van slimme rocksongs en dat een van de drie ook een opvallend goede zanger is met een eigen, onderscheidend geluid. Ofwel, zoals de Engelsen zeggen, ‘one to watch’.

Odd Couple – Allein In Berlin

Een van de redenen dat Odd Couple onze nieuwe favoriete Duitse band is, is omdat het duo lijkt op op onze oude favoriete band uit Duitsland, neue welle helden Trio. Je weet wel van Da Da Da en andere prachtliederen als Kummer en Sabine.

Allein in Berlin is de titeltrack van het nieuwe album van Jascha en Tamo. De overeenkomst van Odd Couple met Trio hier is de primitieve beat, de eveneens rudimentaire elektronische begeleiding en de monotone Duitstalige zang. Op papier klinkt dat misschien niet zo aantrekkelijk, maar op plaat veroorzaakt het zelfs enige opwinding. Odd Couple is al eens in ons land gesignaleerd. Misschien wordt het tijd voor een nieuw bezoek.