Author: Flip van der Enden

Surfbort – Lucky

Surfbort is een rock ‘n’ roll band met punk attitude uit Brooklyn, New York. Echt succesvol zijn ze nog niet, maar het geld dat ze binnenharken lijken ze te besteden bij de lokale tattoo shop.

Surfbort grasduint in 60 jaar pophistorie, vooral in de eerste, zeg dertig jaar vinden ze veel van hun gading. Denk aan genres als rockabilly, garage en glamrock. Hun mix presenteren ze met een lekker ranzig randje. Bandbazin Dani Miller schreef Lucky om de spoken in haar hoofd te verjagen. Hopelijk helpt het nummer ook anderen om uit hun dip te komen. Lucky is het eerste liedje van het nieuwe album van Surfbort. De plaat gaat Reality Star heten en komt op 6 maart uit. Het is niet uit te sluiten dat de band naar Europa komt voor een tour. Dat zou namelijk niet de eerste keer zijn.

Marlon Magnée, La Femme – Nuage Gris

Het is niet helemaal helder of Marlon Magnée nu solo is of dat hij nog met een been in La Femme zit.

Beiden namen staan vermeld als uitvoerende van Nuage Gris (grijze wolk). Het zal een marketingtool zijn. Iedereen kent La Femme, misschien weet niet iedereen hoe de motor van die band heet. Marlon Magnée dus. Nieuwe single Nuage Gris is een rockabilly track, maar dan a la Française. Heel veel meer valt er niet over te zeggen. Behalve dan dat het een lokkertje is voor Marlon’s debuut als solist. Albumtitel noch releasedatum zijn bekend. De naam van de producer wel. Die heet Renaud Letang en zou je kunnen kennen van zijn bemoeienissen met o.a. Feist, Peaches et Manu Chao.

mercury – Heaven

Mercury hebben we overgenomen van Pinguin On The Rocks. Voor ons zware broertje is de band van Maddie Kerr een beetje te soft geworden.

Voor Indie is de balans tussen vorm en volume nu vrij perfect. Zoals vaker blijkt de hardrockperiode van Maddie een fase te zijn geweest, iets waar ze even door heen moest. Nu heeft de boosheid plaatsgemaakt voor reflectie en een gevoel van melancholie. Het gaat echter te ver om te beweren dat mercury is bekeerd tot de softrock. Nieuwe single Heaven heeft de hard/zacht dynamiek van klassieke grunge gecombineerd met de zoetgevooisde vrouwenzang van dreampop. In de verte is ook een lichte country-klank te horen. Niet onlogisch als je weet dat de band uit Nashville komt. Maar het kan ook de inbreng zijn van producer Alex Farrar, die we kennen van zijn werk met o.a. MJ Lenderman, de band Wednesday en Merce Lemon.

Queen’s Pleasure – The Drop

Met de release van hun derde album binnenkort viert Queen’s Pleasure haar eerste lustrum. Het is inderdaad alweer 5 jaar geleden dat de band debuteerde met Big Boys Loan.

Wat is er veranderd in die periode? Best wel veel eigenlijk. Nog steeds is energie een belangrijk wapen in het arsenaal van de Amsterdammers, maar nieuwe single The Drop, van het aanstaande derde album Stunt Double is eerder dynamisch dan onstuimig, meer een compositie dan een liedje. Uit de drie nieuwe singles komt QP ook naar voren als een serieuze band. Niet meer dat stel jonge honden dat met zijn allen achter de bal aanholt, maar een club met discipline en overmacht op het repertoire. Dat wil niet zeggen dat er zich in de zalen geen wilde taferelen meer zullen afspelen. The Drop, een begrip in de danswereld zal live zeker inslaan als een bom. Maar pas wanneer de band dat wil. Dat is het verschil.

Tourdata vind je hier.

Archive – Wake Up Strange

De dames en heren van Archive zijn zich er van bewust dat Wake Up Strange een vreemde eend is binnen een oeuvre, dat toch al uitblinkt door variatie en diversiteit.

De opvolger van Graadmeter numero uno hit ‘Look At Us’ heeft de elektronische basis van een 80’s new wave song. De bovenlaag is een panorama van meerstemmige mannenzang en vrouwelijke ad-libs. Er borrelen fraaie geluidjes op uit de machines, maar de instrumentatie krijgt nooit de bovenhand. Solo’s ontbreken. Wake Up Strange verleidt met een subtiele spanning. De nieuwe single van Archive is een schoolvoorbeeld van hoe smakelijk verandering van spijs wel niet kan zijn.

Album: Glass Minds 27 februari. Concert: 30 maart.

Dirty Sound Magnet – The Power Of This Song

Als je weet dat Dirty Sound Magnet uit Zwitserland hoor je het meteen: ze spelen met de precisie van een Rolex.

Verder klinkt de band vooral Amerikaans. Als Jack White die een nummer van The Black Keys doet. Of vice versa. Dat is misschien wat zwart-wit gesteld, maar klopt wel en is ook bedoeld als compliment. The Power Of This Song is een eigentijdse bluessong met een riff waar zowel Jack als Dan jaloers op zullen zijn en solo’s waar beide heren een puntje aan kunnen zuigen. Dirty Sound Magnet heeft het nummer opgedragen aan de Texaanse blueslegende Blind Willie Johnson. The Power Of This song is uitstekende reclame voor het nieuwe album van Marco, Maxime & Stravos dat begin volgend jaar uitkomt.

Spinvis – Bang Dat Ik Spring

Een nieuwe herfst, een nieuwe Spinvis.

Erik de Jong heeft zijn band opgedoekt. Spinvis is dus geen collectief meer, maar voortaan alleen nog maar de artiestennaam van Erik de Jong. Aangezien zijn bandleden toch altijd op de achtergrond bleven is de verandering vooral semantisch. Voor de luisteraar thuis verandert er weinig. Maar wel iets. De Jong toert momenteel langs de theaters samen met de Vlaamse zangeres Saartje van Camp, producent/technicus Niels Jonker en multi-instrumentalist Hans Dagelet. De act heet Neveldieren, de voorstelling MOM. Een van de songs uit de show, Bang Dat Ik Spring is nu uit. Daarop horen we naast het vertrouwde stemgeluid van de Jong ook Saartje zingen. De single is verschenen onder de naam Spinvis. Saartje’s naam staat niet bij de credits hoewel ze wel op de affiche staat als medebedenker en schrijver van MOM. Ingewikkeld allemaal. Het belangrijkst is dat Bang Dat Ik Spring mede door Saartje’s zang een mooi liedje is geworden, de perfecte soundtrack voor deze periode van gure winden, striemende regen en vallende bladeren.

Man/Woman/Chainsaw – Only Girl 

Graag stellen we je voor aan Man/Woman/Chainsaw, een zeskoppige art-rockband uit Londen.

Dat klinkt misschien een beetje hoogdravend, art-rockband, maar in de praktijk valt dat reuze mee. De nieuwe single van Man/Woman/Chainsaw, dat uit vier vrouwen en twee mannen bestaat, is een uitbundig meezingliedje vol positieve energie en een vrolijke viool. Een band met een viool die niet uit Ierland komt en geen folk speelt? Dat hebben we sinds de jaren zeventig niet meer gehoord!

De eerlijkheid gebied te zeggen dat Only Girls niet helemaal representatief is voor wat de band doorgaans doet, of eigenlijk helemaal niet, maar een kniesoor etc. Een one-hit-wonder lijkt Man/Woman/Chainsaw ook niet te worden. De band is net getekend door Fiction Records dat met paradepaardjes als The Cure, St Vincent en The Horrors wel een naam heeft om op te houden. Een opbeurend nummer van een potentieel interessante band. Precies wat de dokter voorschrijft om het regenseizoen ongeschonden door te komen.

Requin Chagrin – Parachute

Requin Chagrin (verdrietige haai) komt uit Parijs en staat onder aangevoering van mademoiselle Marion Brunetto. Van haar hand is het aanstekelijke Parachute.

Requin Chagrin is (nog) geen echt grote naam in Frankrijk, maar na 3 albums is de band ook zeker meer inconnu. Marion zingt weliswaar in het Frans, haar muziek opvallend Engels georiënteerd. Nog meer dan in ouder werk sijpelt in Parachute bewondering door voor het werk van The Cure. Een ander hoorbaar verschil met eerdere producties is de heldere klank. Requin Chagrin was van de lo, maar speelt nu zonder kwaliteitsverlies. Dat en de wat weemoedige ondertoon maken van Parachute een chanson met internationale allure.

Sword II – Sentry

Op opvolger van Halogen van Sword II is …. anders. En dat is altijd goed. Nou ja altijd? Vaak wel in ieder geval.

Veel bands kennen maar één trucje, maar Sword II is dus niet voor een gat te vangen. Het grootste verschil is dat de leadzang niet van Travis is met een bijrol voor de dames, maar dat Certain dit keer het voortouw neemt met warme achtergrondzang van haar partners. Dat we toch te maken hebben met Sword II hoor je aan de gitaren en aan het kronkelige verloop van de compositie. Sword II laat zich moeilijk in een hokje plaatsten en ook dat is altijd goed. Nou ja, vaak wel.

Album: Electric Hour. Concert: 11 mei Rotown, Rotterdam.