Author: Flip van der Enden

Foxlane – Coffee

Foxlane komt uit Nijmegen dat zich steeds meer profileert als broedplaats van eigenzinnig poptalent. Denk aan 4B2M, Oh Hazar en niet op de laatste plaats De Staat natuurlijk.

En dus ook Foxlane. Het dwarse denken van deze band die je met enige fantasie in de post punk klasse kan onderbrengen uit zich alleen al in de lengte van hun nieuwe single. Coffee duurt een dikke zeven minuten. Toch doet de band niet aan tijdverspilling. Ook is het niet zo dat Foxlane de tijd nodig heeft om op temperatuur te komen. Vanaf de eerste tonen staat er spanning op de track. Die wordt gaandeweg opgevoerd tot je na een minuut of zes denkt okay en dan nu de beuk er in. Maar dat gebeurt dus niet. Het slot is onverwacht romantisch, symfonisch bijna, maar toch bevredigend. Misschien tijd voor een album?

Slow Fiction – Monday

Monday, nieuwe single van het New Yorkse Slow Fiction is een up tempo, post-punky rocktrack met surfgitaar en opgewonden zang.

Kortom een sterke opvolger van ex-IJsbreker Apollo. Heel anders ook en zo horen we het graag. Verandering van spijs doet nou eenmaal rocken. Voor een album is het nog wat vroeg. Slow Fiction zit nog volop in de ontwikkelingsfase, maar die gaat wel hard getuige de twee sterke tracks in korte tijd. Op 5 mei komen de girl en boys met een nieuwe EP, Crush die online, maar ook op vinyl uitkomt.

Nick Cave & The Bad Seeds – Wild God

Dat er iets zat aan te komen was al bekend, maar plots is er dan toch echt een spiksplinternieuw single van Nick Cave & The Bad Seeds!

En hij valt niet tegen. Okay met zijn ultra dramatische opbouw, koorzang en episch einde neigt Wild God naar kitsch. Maar de emotie is echt en oprecht. Wild God is Nick zoals we hem kennen van zijn laatste paar albums, maar dan nog met een schepje er boven op. Hoe hij dit live gaat presenteren zonder groot koor en symfonieorkest moeten we nog zien, maar voorlopig knijpen we ons in onze handen want een van de grootste talenten van onze tijd is terug aan het front. Wild God is het titelnummer va net nieuwe album van Nick Cave & The Bad Seeds dat op 30 augustus gaat verschijnen.

Split Chain – Fade

Dreamo, die term kennen we nog niet. Het is vermoedelijk een samenvoeging van dreampop en emo. En hoe klinkt het ontluikende dreamo genre?

In handen van het Britse Split Chain eigenlijk snoeihard en prettig opgefokt. Dat dream horen we dus niet zo, tenzij nachtmerries ook mogen. Dat emo daarentegen wel, in de songs die ondanks het harde volume goed behapbaar zijn en in de lyrics over liefde (en liefdesverdriet). Split Chain heeft nog maar vijf liedjes online staan, op Fade na allemaal vorig jaar verschenen. Vanwege de prille leeftijd van de band is er nog niet veel over hen te vertellen, behalve dan dat ze gesignaleerd zijn.

Elbow – Balu

Elbow zat in een neerwaartse spiraal. Het heilige vuur doofde langzaam, de albumverkoop liep terug en bij de concerten kwam steeds vaker de automatische piloot om de hoek kijken. Er moest iets gebeuren, daar waren de mannen het wel over eens.

Maar wat? De oplossing bleek simpel. Terug naar de basis, naar het ambachtelijk muziek maken. Gewoon met zijn allen in dezelfde ruimte, elkaar in de ogen kijken en spelen. We schreven het al bij Lover’s Leap en we herhalen het bij Balu. Zo scherp, geïnspireerd en aanstekelijk hebben Guy en de guys lang niet geklonken. Bijzonder is ook dat de songs niet bepaald simpel zijn. Wat je misschien wel zou verwachten bij een ‘back to basics’ benadering. Net als single 1 is Balu dansbaar, maar ook een gelaagde en gerijpte compositie die zijn pracht niet meteen prijs geeft. Behalve de bekende band horen we ook blazers en een vrouwelijk koortje op Balu.

Elbow album 10, Audio Vertigo wordt op 22 maart vrijgegeven.

King Hannah, Sharon van Etten – Big Swimmer

Hoe het contact is gelegd weten we niet, maar King Hannah en Sharon van Etten zijn natuurlijk voor elkaar geboren.

Beide zijn beoefenaars van het epische, slepende, in de rijke Amerikaanse ballade-traditie gewortelde luisterlied. Dat ze elkaar gevonden hebben is dan ook geen wonder, de snelheid wel. Sharon van Etten is arrivé, een diva in indie-kringen. King Hannah is daarentegen nog niet heel veel meer dan een veelbelovende nieuwkomer. Om het in cijfers uit te drukken; miss van Etten trekt maandelijks zo’n anderhalf miljoen luisteraars op Spotify, King Hannah een krappe 75 k.  Maar Sharon is dus fan van het duo.

Big Swimmer laat horen waarom. De nieuwe single van King Hannah is een gedragen, zwaarmoedig Americana nummer, beetje folky, beetje country, beetje Bruce beetje Lou.  De speelduur is bijna vijfenhalve minuut. Het procedé is bekend. Eerst zingt Hannah Merrick een stuk waarna Crain Whittle inbreekt met zijn elektrische gitaar. Als je het niet zou weten, zou je niet horen dat Sharon in het complot zit. Haar rol is beperkt tot wat achtergrondzang. Maar  haar aanwezigheid zal deuren openen die tot nu toe gesloten waren voor het Britse duo. En daar gaat het om.

Catfish and the Bottlemen – Showtime

Nee maar, na vijf jaar niks horen we eindelijk weer eens iets van Catfish and the Bottlemen, toch wel een favorietje van het vorige decennium.

Het doet dan ook deugd om te kunnen melden dat Showtime beter is dan we durfden te hopen. De tijd staat tenslotte niet stil en Catfish zou de eerste band niet zijn die na drie albums droog komt te staan. Showtime is degelijk en avontuurlijk tegelijk. Er zitten een paar boeiende tempowisselingen in het nummer dat toch goed behapbaar blijft en spannend tot het eind. Doel van de release van Showtime lijkt tweeledig; laten weten dat ze er weer zijn en laten horen dat platgetreden paden worden vermeden. Welkom terug Catfish and the Bottlemen!

House & Home – Cellophane

Er zal vast een tijdschrift zijn dat House & Home heet en huiseigenaren adviseert welke gordijnen bij welke vloerbedekking past.  Maar de House & Home waar wij het even over willen hebben is een hard rockende band uit Richmond, Virginia die zich onderscheidt van de meute met fijne en strakke samenzang. Die meerstemmigheid geeft het toch al bepaald niet slappe Cellophane nog net even wat meer pit en body. Je vindt de nieuwe single op een EP, die luistert naar de titel Split en die de band deelt met een andere band, Suntitle die ook best okay is, maar niet zo overtuigend en enerverend als House & Home.

Ugly – Shepherd’s Carol

Het is en blijft een rare naam, Ugly (UK). Misschien wil de band de haters de wind uit de zeilen nemen door zelf al aan te geven dat je voor lieve en gezellige muziek bij hen aan het verkeerde adres bent. En haters zullen er zeker zijn; mensen die in de war raken van nummers als Shepherd’s Carol waarin meer gebeurt dan op een compleet album van zeg Harry Styles of Sam Smith.

Het kan dus niet worden ontkent dat de band uit Londen (via Cambridge) moeilijke muziek maakt, maar moeilijk is iets anders dan lelijk. Als je echter een beetje tijd investeert in Shepherd’s Carol levert dat een zeer bevredigend rendement op. Je zult bijvoorbeeld horen dat er wel degelijk lijn zit in de op het eerste gehoor chaotische compositie.  En dat er op hoog niveau wordt gemusiceerd en vooral ook gezongen. Het is sowieso lovenswaardig als een band het aandurft om van het platgetreden padje af te gaan.

Ugly (UK) lijkt niet echt op, maar kan je qua ambitie en ongrijpbaarheid wel vergelijken met als bands als als Black Country New Road, Squid en black midi. Het genre wat eigenlijk geen genre is wordt wel postrock genoemd. Het instrumentarium is des rock’s, maar de rest is vrij invulbaar. Van alle post rockers is Ugly (UK) het meest folky. En dan (uiteraard) niet in de traditionele Britse folkstijl, maar in die van hippiebands als Pentangle en Fairport Convention.

Shepherd’s Carol komt op de debuut EP van Ugly (UK). Die heet Twice Around The Sun komt in april uit.

Sababa 5, Yaara Shaulian – Dreams of Love

Toegegeven, de zang blijft maar net aan de goede kant van kitsch, maar de synth maakt veel zo niet alles goed.

Het heerlijk retro klinkende instrument blijft ook van begin tot eind in beeld. De taal waarin miss Yaara Shaulian zingt is Farsi ofwel Perzisch. Muzikaal, maar ook geografisch is Sababa 5 met miss Shaulian niet zo heel veel verwijderd van Altin Gün. Hoewel, je zal het stuk tussen Teheran en Turkije maar moeten lopen! Sababa 5 is een multi-etnische band uit Tel Aviv, die een mengvorm maakt van verschillende mediterrane genres; van flamenco tot rai en alles wat er tussen zit. De band is op 10 maart te beleven in de bovenzaal van Paradiso. Of Yaara ook van de partij is kunnen we niet beloven.