Author: Flip van der Enden

Nusantara Beat – Layung

Nusantara Beat hoort bij de eerste pluk bands die de door ESNS organisatie is uitgenodigd om in Groningen te komen spelen begin volgend jaar. Wie de band wel eens live heeft gezien begrijpt waarom. Vorig jaar stonden ze er ook al zonder releases, dat zegt wel wat!

Nusantara Beat bestaat uit doorgewinterde muzikanten die elkaar gevonden hebben in hun Indonesische achtergrond. De meesten kennen elkaar van school, de popafdeling van het Amsterdamse conservatorium of anders wel van de bands waarin ze spelen naast Nusantara Beat. Bands als POM, EUT, Jungle By Night, The Mysterons en Altin Gün. Net als die laatste band speelt Nusantara Beat vooralsnog voornamelijk bestaand werk. In hun geval dus uit de Indonesische archipel. Als je eerdere versies opzoekt hoor je dat de band de traditionals compleet naar hun hand zet. Zo zijn bij Layung de traditionele instrumenten vervangen door een een vintage synth en een funky ritmesectie. De voertaal is wel authentiek en ook de zanglijnen zijn nog heerlijk oosters en exotisch. Album is onderweg.

Sprints – Shadow Of A Doubt

Stel je voor dat Karla Chubbs van Sprints ooit eens de ware tegen het lijf loopt en domweg gelukkig wordt. Dan zou ze nooit meer nummers schrijven als Up and Comer en Adore, Adore Adore of het nieuwe Shadow of A Doubt.

Met deze drie songs bereid de band uit Dublin de weg voor van de release van hun eerste langspeler begin januari. Angsten, trauma’s en depressies zijn telkens terugkerende thema’s in de teksten van de Sprints voorvrouw.  Gelukkig heeft ze haar muziek als uitlaatklep en zelfhulp therapie. Dat zij niet de enige die worstelt met het leven blijkt wel uit de snel groeiende aanhang van Sprints. Je hoeft overigens niet eens naar de tekstent te luisteren om te begrijpen dat Karla geen oppervlakkige liefdesliedjes zingt. De muziek weerspiegeld de pieken en dalen in haar hoofd.  Shadow Of A Doubt begint zo zacht dat je geneigd bent het volume wat op te schroeven, maar wees gewaarschuwd. Al snel springt de vlam in de pan en zet de band het op een beuken. Dat moest er duidelijk even uit.

Porno For Pyros – Agua

2023 is een goed jaar voor comebacks moet Perry Farrell hebben gedacht. Hij volgt het voorbeeld van o.a. The Stones, The Beatles en Blur en komt met zijn eerste nieuwe muziek sinds?

Ja dat hangt er vanaf. Solo liet hij in 2019 voor het laatst van zich horen. Met Jane’s Addiction was dat in 2011 en met Porno For Pyros was dat nog langer geleden, in 1996! Nu willen we Farrell solo of met een van zijn bands niet gelijkstellen met genoemde namen, maar we zijn blij dat hij weer eens iets van zich laat horen. Waarom Perry er voor koos om Porno weer leven in te blazen? Waarschijnlijk om waardig afscheid te nemen. Klaarblijkelijk is dat er 26 geleden niet van gekomen. De band gaat dan ook op ‘afscheidstournee’ in de oorspronkelijk bezetting. En hoe klinkt de comebacksingle? Ouderwets goed met het accent op ouderwets. Agua was dan ook oorspronkelijk bedoeld voor het 2e Porno album, Good God’s Urge. Volgend komt er ook nog een nieuwe EP.

En Perry zou Perry niet zijn als hij de tour niet zou koppelen aan een nobel doel. Dat doel heet Surfrider Foundation. Dat is een organisatie die zich inzet voor het schoon en leefbaar houden van de Pacific Ocean.

Divorce – Sex & The Milennium Bridge

Een echt geweldig popjaar was 2023 niet. Wel staken er een aantal zeer veel belovende nieuwe bands de kop op met voorop het Britse Divorce.

Het gemengde kwartet heeft pas hun eerste EP ten doop gehouden, een half dozijn eigenwijze nummers die net zozeer verhaaltjes zijn als liedjes. Muziek voor de podcastgeneratie! Sex & The Milennium, het openingsnummer van hun Heady Metal EP is Divorce ten voeten uit; een verhalende tekst, gedubbelde leadzang en als kers op de taart een felle gitaarsolo waarin nog iets doorklinkt van hun grunge verleden. Wat de songs van Divorce een eigen signatuur geeft is de afwisselende leadzang van Felix Mackenzie-Barro en Tiger Cohen-Towell. Die dubbele namen duiden op een huwelijkse staat, maar Felix en Tiger kunnen ook van goede komaf zijn. De bandnaam suggereert nog een derde mogelijkheid, ze zijn gescheiden. De band werd wel met Big Thief vergeleken, maar inmiddels is dat alweer een gepasseerd station. Van Divorce gaan we in 2024 nog wel meer horen.

 

NewDad – Nightmares

De nieuwe singles van NewDad volgen elkaar in rap tempo op. Terwijl Let Go nog actief is in de Graadmeter dient liedje drie van het nieuwe album van de Ierse band zich alweer aan.

Nightmares is een donkere song met een verraderlijk lichte toets. Met een quasi onschuldige meisjesstemmetje zingt frontvrouw Julie Dawson een serieuze tekst over verlangen en beminnen tegen beter weten in. Debuutalbum Madra, Iers voor hond volgt eind januari.

J Mascis – Can’t Believe We’re Here

Het verschil tussen solo en Dinosaur jr opnamen is niet altijd even duidelijk, maar zolang meneer Mascis maar regelmatig nieuwe muziek uitbrengt hoor je ons niet klagen.

Can’t Believe We’re Here is direct herkenbaar als een J Mascis liedje, aan zijn geknepen zang, maar ook aan zijn weelderige gitaarspel, waar hij hier gelukkig lekker scheutig mee is. De nieuwe single komt van het zoveelste soloalbum van de oude rot.

What We Do Now staat voor begin volgend jaar. In een interview legt J uit dat er wat hem betreft wel degelijk een verschil is tussen zijn solo en de bandalbums. Voor Dinosaur Jr schrijft hij met zijn bandmaten in het achterhoofd. Zijn eigen nummers schrijft hij op akoestische gitaar met de bedoeling ze ook zo te kunnen uitvoeren. De kampvuurtest zeg maar. Waarom hij ze vervolgens dan toch met band opneemt weet hij zelf ook niet precies.

FIEP – RU Reading?!

FIEP heeft zich afgelopen jaar drie slagen in de rondte gespeeld. Dat betaalt zich nu uit met een nieuwe single waarop Veerle ‘FIEP‘ Driessen welbewust en trefzeker overkomt. Zo van niemand maakt we wat.

Die schijt aan de buren mentaliteit spoort met de boodschap van het samen met Willem ‘Personal Trainer’ geschreven RU Reading?! Daarin rekent ze af met stigma’s en door dyslexie gevoede onzekerheid. RU Reading ?! is eens straf postpunkerig nummer vol spanning en energie. Knap gemaakt ook met al die percussieve geluidjes. Op naar EP 2 en een nieuwe tournee.

MOOON – Rainbow Flowers

Nieuwe muziek van de mannen van MOOON. Of misschien kunnen we beter spreken van een nieuwe single, want het genre dat het Brabantse trio beoefent is ouder dan de muzikanten zelf.

Rainbow Flowers is psychedelische (flower power) garagepop zoals geconcipieerd in de latere jaren zestig door bands als The Pink Floyd, The Byrds en The Move. MOOON dat dit jaar zijn 2e lustrum viert, komt in februari volgend jaar met een nieuw album, hun derde dat dan ook gewoon III heet.

Lala Lala – Armida

Lala Lala is de artiestennaam van Leslie West die we al een paar keer eerder zijn tegenkomen in onze contreien o.a. een keer als duetpartner van Porridge Radio.

Lala’s nieuwe single is een subtiele, traag stromende electroballade met schitterend gestapelde zang van La Leslie. Ze schreef Armida na het stuk lopen van een relatie. Dat die breuk haar veel pijn heeft gedaan is wel duidelijk. Toch is de sfeer van Armida eerder troostend en berustend dan down en out. Ze is verdrietig maar niet boos.

LA LOM – Llorar

Deze is gewoon even voor de leuk en afwisseling en de benodigde vitamine D. LA LOM is een trio uit L.A. dat instrumentale gitaarmuziek maakt, een mix van Colombiaanse cumbia, boleros surf en soul.

De naam is een afkorting van The Los Angeles League of Musicians. Het zou niet verbazen als het sessiemuzikanten zijn, want er wordt op hoog niveau gemusiceerd. De nieuwe single van de band is een cover van Llorar een Mexicaanse kraker uit begin jaren zestig van van Los Socios Del Ritmo. Caramba!