Damon Albarn, Fatouma Diawara – Nsara

Als het aan Damon Albarn ligt wordt Fatouma Diawara een internationale ster, dus niet alleen in Global Music kringen, maar ook bij zijn eigen publiek.

Dus heeft hij samen met de Malinese zangeres een nummer geschreven. Als zelfs maar 1 procent van de Gorillaz fans de moeite neemt om naar het Nsara te luisteren dan levert dat Fatouma miljoenen nieuwe luisteraars op.

Nsara staat niet eens zover af van de smeltkroespop die Damon met zijn cartooncollega’s maakt. De Afrikaanse beat wordt versterkt door een prettig brommende synth. Het refrein kan je fonetisch meezingen. Damon’s zangpartij niet ver voor de fade geeft Nsara een licht melancholisch tintje.  Goed werk weer van mister D.

White Reaper – Pages

De nieuwe single van White Reaper klinkt weer zo lekker dat we het gewoon nog een keer gaan proberen. Een paar jaar geleden hebben we hun Might Be Right tot IJsbreker gebombardeerd, maar dat was niet echt een succes. Het nummer liep al snel vast in de Graadmeter.

Welk lot Pages beschoren is zal de toekomst uitwijzen. White Reaper is een Amerikaanse powerpopband die -eerlijk is eerlijk- klinkt als of het nog steeds 1980 is, de periode dat bands als Paul Collin’s Beat, The Romantics en vooral Cheap Trick de dienst uitmaakten. Pages heeft de bekende kenmerken, dikke gitaren,  meerstemmige zang en een Beatle-eske songstructuur. Noem het ouderwets, wij roepen tijdloos.

You Me At Six – heartLESS

You Me At Six toont zich zijn gevoelige kant op nieuwe single heartLESS. Gevoelig betekent in dit geval niet sentimenteel, want ook al gaat de vierde voorloper van de achtste langspeler van de Britse band over een stukgelopen relatie, zanger-tekstschrijver Josh Franceschi laat zijn hoofd niet hangen, maar geeft vooral uiting aan zijn frustratie.

Truth Decay zo heet het nieuwe album van de band uit Surrey die al sinds 2004 garant staat voor metal van het melodieuze en intelligente soort.

Wodan Boys – Bells

Op de valreep van 2022 komt Wodan Boys nog even met een nieuwe single op de proppen. Bells is een organische rocksong, stevig maar niet hard, poppy maar niet plat en met een refrein dat doet denken aan spreekkoren op een voetbaltribune.

In dit geval die van FC Den Haag, want dat is de hometown van Wodan Boys. Origineel is het niet aanstekelijk zeer zeker. Bells lijkt de opmaat naar een derde EP van Wodan Boys of misschien wel een eerste album. De Boys staan op Noorderslag 2023.

Gaz Coombes – Long Live The Strange

Gaz Coombes verbaast vriend en vijand en misschien wel zichzelf door met een serie singles te komen die beter zijn dan wat hij tot dusver solo heeft gepresteerd en misschien wel het niveau halen van zijn oude band, Supergrass.

Ondanks verwoede pogingen -hij is al toe aan zijn vierde solo-album- is Gaz’ post Supergrass carrière nooit echt van de grond gekomen. Hij heeft een deel van zijn oude fans meegenomen, maar verder nauwelijks nieuwe gemaakt, lijkt het. Dat zou nu zo maar eens wel kunnen gaan gebeuren. Met vorige single, Don’t Say It Over was helemaal niks mis. Opvolger, Long Live The Strange is niks minder dan uitstekend! Je hoort zestig jaar Britpop in het nummer, van The Beatles via T. Rex tot de klassieke Britpop waar Gaz zelf ook een steentje aan heeft bijgedragen. Wie weet is het voor Gaz Coombes 4 x scheepsrecht.

Zijn nieuwe album heet Turn The Car Around (13/1). Op 2 maart staat Gaz in de Tolhuistuin in Amsterdam.

Prima Queen – Eclipse

Via een overigens uitstekende nieuwe single van Prima Queen kwamen we bij een ouder nummer terecht. Eclipse is ons inziens een betere introductie tot het werk en bestaan van Kristin McFadden en Louise Macphail dan Butterknife. Dat nummer is half gesproken. Je zou daarom het idee kunnen krijgen dat Prima Queen weer zo’n postpunkpraatbandje is en dat zou onterecht zijn.  

Eclipse laat goed horen waar de kracht van Kristin en Louise zit, hun samenzang, hun vermogen pakkende (gitaar) melodieën te bedenken en niet op de laatste plaats in hun oprechte teksten. Het unisono gezongen en door hun vriendinnen van The Big Moon geproduceerde Eclipse gaat over de angst een nieuwe relatie aan te gaan terwijl je nog natrilt van de manier waarop de vorige stuk is gelopen. Het uit volle borst gezongen refrein luidt, ‘You don’t know that I’m fucked up’. Geen onherkenbare situatie.

Nog even iets over de dames. Kirstin komt uit Chicago, Louise uit Londen. Ze kennen elkaar van een cursus. Het klikte, ze begonnen een band en via shows in het voorprogramma van o.a. The Big Moon en Wet Leg, en een serie sterke singles heeft Prima Queen nu het punt bereikt dat ze op de radar verschenen van een klein maar fijn radiostation in The Netherlands.  

CVC – Sophie

CVC staat voor Church Village Collective. Denk echter niet dat we hier te maken hebben met een kerkkoor met popambities. De band is genoemd  naar het dorpje in Zuid Oost Wales waar ze vandaan komen, Church Village. De eigen talige naam voor Church Village is Pentre’r Eglwys. Ze hadden zich dus ook zo kunnen noemen, maar dat zou commercieel gezien niet erg verstandig zijn. En met commercie moeten ze zeker rekening houden, want nieuwe single Sophie is beslist hitgevoelig.

De vierde single die het zeskoppige collectief dit jaar uitbrengt is een pure op Amerikaanse leest geschoeide popsong met een klassieke gitaarsolo en lekker lang outro dat roept om uit volle borst te worden meegebruld. Sophie is een ode aan de vriendin van de keyboardsspeler. Volgens hem kan ze heel goed zingen, maar ze weigert dat te doen waar de band bij is. Haar bijdrage aan Sophie is een aanstekelijke giechel aan het begin van het nummer.

Het debuutalbum van CVC is Get Real gedoopt en mag je 13 januari verwachten.

Vox Rea – Julia

De Canadese Kate en Lauren Kurdyak begonnen in 2017 als The Katherines. Hun debuutalbum was nog maar net uit toen ze zusjes besloten hun naam te veranderen in Vox Rea.

Deze Latijns aandoende naam is vager en derhalve een betere vlag voor hun genre en gender overschrijdende muziek. Zusjes zijnde zingen Kate en Lauren samen op een manier die is voorbehouden aan naaste bloedverwanten: het zogenaamde Everlys of Bee Gees effect.

Die zang is een krachtig wapen, maar vlak ook hun songs niet uit. Met zijn sterke gitaarintro, plakrefrein en dwingende tempo komt Julia akelig dicht in de buurt van de perfecte popsong. De zusjes schreven Julia samen met twee steeds vastere compagnons, Kaitlyn Hansen-Boucher en Mitchell Schaumberg. Julia staat overigens niet op het eerder dit jaar verschenen album van Vox Rea.

Funfact: Er is ook een connectie met Nederland. De merchandise van Vox Rea is mede ontworpen door Maud van Baar de Knegt. 

Jadu Heart – Freedom

Jadu Heart volgt ex-IJsbreker I Shimmer op met het heerlijk old waverige Freedom. Dit keer is het de mannelijke helft van het duo, Alex Headford die het leeuwendeel van de leadvocals voor zijn rekening neemt. Zijn partner Diva-Sacha Jeffrey horen we vooral in de refreinen.

Freedom gaat over de wens te ontsnappen aan de dictatuur van de technologie die steeds meer aspecten van ons leven bepaald. De nieuwe single is net als I Shimmer afkomstig van het 3e album van het Britse duo Derealised dat 20 januari moet gaan uitkomen. 

Zaho de Sagazan – La déraison

Iemand met een schone naam als Zaho de Sagazan moet wel mooie muziek maken. En dat doet ze!

Zaho is een 22 jaar jonge chanteuse-componiste uit het departement Hauts-De-Seine, dat ligt iets ten westen van Parijs. Ze is de dochter van Olivier de Sagazan, een vermaard beeldend en performance kunstenaar die actief is in de film, mode en muziekwereld.

Zaho’s oeuvre omvat nu drie singles die alle drie dit jaar zijn verschenen. La déraison – de onredelijkheid- is de eerste en voor onze doeleinden de beste. De overige twee gaan meer richting Stromae. Sterke songs, maar meer Pinguin pop dan indie. La déraison stond al langer op de nomination om meegenomen te worden op onze playlist, maar omdat het een typisch winternummer is hebben we even gewacht op betere meteorologische omstandigheden.

Zaho zingt met het soort melancholie in haar stem dat lijkt voorbehouden aan Franse chansonniers, maar het mooist zijn de synths. Zelden klonken koele apparaten zo warm en weemoedig als de synths op La déraison.  Zo komen we de winter wel door.