Author: Flip van der Enden

HighSchool – 149

149 is een song over een best wel saaie vakantie die een onverwachte wending krijgt wanneer er een vakantieliefde opbloeit, een zoete herinnering voor het leven.

HighSchool komt uit Melbourne maar zetelt momenteel in Londen. Daar wordt hard gewerkt aan een debuutalbum. HighSchool begon als duo, maar inmiddels hebben Rory Trobbiani en Luke Scott versterking gekregen van Rory’s zus Lily. Wat stijl betreft zit 149 ergens tussen postpunk en shoegaze in. Dat is een beetje een pleonasme want genretechnisch gezien is shoegaze een vorm van postpunk, maar je begrijpt wat we bedoelen. De zang zit begraven onder een dikke laag gitaren, maar het tempo ligt hoger dan in de shoegaze gebruikelijk. Wanneer dat album moet gaan uitkomen vermeldt het verhaal niet, maar waarschijnlijk nog wel dit jaar.

Pebbledash – Asha’s Waltz

Shoegaze uit Ierland, uit Cork om precies te zijn. Pebbledash is ongeveer een jaartje oud, maar hard op weg om een speler van belang te worden.

Asha’s Waltz is precies wat de titel belooft, een wals gezongen door Asha, Asha McCutcheon om volledig te zijn, voorvrouw van viertal. Pebbledash wijkt niet heel erg af van het shoegaze concept, behalve dat walstempo dan. Je hoort Asha zacht zingen in een woud van galmende gitaren. Subtiel is de Ierse draai die het nummer krijgt door in het outro nog even een accordeon te introduceren. Een band om in de gaten te houden.

Sunsick Daisy – Yonder, Young Wonder

Sunsick Daisy is een jonge band uit Adelaide. Het kwartet bracht onlangs een tweede EP uit waarmee ze Australië prominent op de internationale shoegaze kaart zet.

Het is altijd subjectief natuurlijk en de kwaliteit van alle songs is hoog, maar onze voorkeur gaat uit naar Yonder, Young Wonder. Dat nummer straalt een majestueuze rust uit terwijl er toch heftig aan de snaren wordt getrokken. Ook zeer geslaagd zijn de ingehouden zang (M/V) en de subtiele manier waarop naar de climax wordt toegewerkt. Zelden klonk introverte muziek zo uitbundig.

Pip Blom – Someday

Even dachten we dat Pip Blom de disco had omarmt. Dat zou geen onlogische ontwikkeling zijn geweest omdat de band goeddeels is overgeschakeld van snaar naar elektronische instrumenten. Maar dat valt dus mee (of tegen afhankelijk van je insteek). Het trio heeft haar sound niet verengt maar juist verbreed. Op nieuwe EP Grip staan vijf songs in evenzovele smaken. Het lekkerst vinden wij het langste liedje. Someday is een bruisende mix van gruizige indie en elektronische psychedelica van ruim zes rijk gevulde minuten. En ja je kunt er op dansen.

Tamara van Esch – Space

We laten ons niet zo vaak in met singer-songwriters. Niet omdat we hun edele ambacht niet waarderen, maar omdat onze voorkeur uitgaat naar muziek met een randje. En een ‘an edge’ zoals Engelstaligen zeggen is juist iets wat vertolkers van luisterliedjes proberen te vermijden.

Maar niet Tamara van Es. Mevrouw Tamara is sowieso niet voor een gat te vangen. Ze maakt meisje met gitaar en of pianosongs, maar beoefent ook een stijl die barokpop wordt genoemd met violen en zo en ze maakt muziek waarop geen enkel etiket blijkt kleven. Zoals Space dat kalm en beheerst begint maar allengs evolueert tot een buitencategorie popsong met een solerende synth, gescandeerde achtergrondzang en een steeds opzwepender tempo. Space is net als Until en Things Were Good afkomstig van een nog te verschijnen (2e) album waarop Tamara kruipt in de huid van haar 200 jaar oude alter-ego. Die heet Grace, leeft in 2025 en blikt terug en vooruit. We zeiden toch dat Tamara van Es geen gewone singer-songwriter is?

YUNGBLUD – Lovesick Lullaby

YUNGBLUD is een polyamoreuze sprokkelrocker uit Engeland met uitslaand succes in vier van de vijf werelddelen. Maar als hij zijn zinnen erop zet gaat Afrika ook nog wel eens voor de bijl. De man is namelijk onweerstaanbaar charmant en aanstekelijk energiek. Zijn stijl is een mix van pop, punk, hip hop, metal, EDM ETC. Als de UK YUNGBLUD zou afvaardigen naar het Eurovisie Songfestival zou hij gegarandeerd winnen.

Dominic Richard Harrison – zoals hij heet volgens de burgerlijke stand- heeft de gevaarlijke leeftijd van 27 jaar. Op zijn nieuwe album Idols doet hij het gelukkiger wat kalmer aan dus de 30 gaat hij wel halen. Lovesick Lullaby is van dat album en niet echt een slaapliedje zoals de titel suggereert, maar een midtempo rocksong door Dom in lekker plat Engels gezongen/gerapt. Stel je een fusie voor van Red Hot Chili Peppers en Duran Duran. De productie is state of the art. Volgende maand begin een tour YUNGBLUD  hem tot eind van het jaar van straat zal houden. In The Netherlands is hij te zien, horen en voelen op 4 oktober. Scene of The Crime is de AFAS te Amsterdam. 

Water From Your Eyes – Life Signs

Het New Yorkse Water From Your Eyes liet twee jaar geleden het publiek op Lowlands in verwarring achter. De dienstdoende scribent van 3v12 schreef dat hij al snel de kluts was kwijtgeraakt. Die van Oor dat hij getuige was van een geniaal optreden.

Toen was Water From Your Eyes nog een duo. Tegenwoordig zijn ze met zijn vieren en kunnen ze dus nog meer herrie maken. Maar met de personeelsuitbreiding lijkt er ook meer lijn in hun muziek te zijn gekomen. Tenminste al nieuwe single Life Signs een indicatie is voor wat we van het nieuwe album mogen verwachten. It’s A Beautiful Place wordt trouwens hun vijfde, zesde of zelfs negende album. De telling is afhankelijk van je definitie van album. Het gros van de releases van Water From Your Eyes bestaat uit vormeloze noise experimenten die soms wel een kwartier duren. Pas op het vorige album begonnen zich de eerste contouren af te tekenen van wat je als echte songs zou kunnen beschouwen. We chargeren een beetje, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Ook Life Signs is geen recht toe recht aan popliedje, maar op zijn eigen manier wel dansbaar en qua sound een op zijn minst interessante hybride van wat stevigere rock en experimentele postpunk. Niet iedereen zal er voor warm lopen, maar niemand zal ontkennen dat we hier een band aan het werk horen die er niet op uit is om te behagen, maar wel om te boeien. Wat ons betreft is dat dus gelukt, want Life Signs van Water From My Eyes is de nieuwe IJsbreker!

Shame – Cutthroat

Een cutthroat is een wat archaïsch Engels woord voor moordenaar. Letterlijk betekent het iemand die kelen doorsnijd. En Cutthroat is de titel van de nieuwe single van Shame. 

De song doet de titel alle eer aan. Het is een killer van een postpunktune met messcherpe gitaren en ‘wie doet me wat’ zang van Charlie Sheen. Voor de tekst liet Sheen zich inspireren door een uitspraak van Oscar Wilde, ‘life is too important to be taken seriously’.  Het lijkt het nieuwe motto van Shame te zijn geworden dat misschien hun naam moet veranderen in Shameless ;).

Cutthroat, The Album staat voor 5 september, maar voor die tijd zullen er nog wel meer singles worden losgelaten.

Brògeal – Vicar Street Days

In de nogal ambitieuze bio op Spotify vergelijkt Brògeal zich met een hele serie illustere voorgangers, vaak van Keltische origine.

Eén naam ontbreekt en dat is die van The Boss. Terwijl zijn naam als eerste te binnen schiet als je Vicar Street Days hoort. En niet alleen vanwege de titel. De band speelt dus E-Street-achtige rock, maar dan met een zwaar Schots accent. Tenminste op hun nieuwe single. Ouder werk is wat folkier met een accordeon en zo. Vicar Street Days gaat over vroeger toen de bandleden hun dagen vulden met drank & drugs en pizza hangend in hun stamkroeg in Falkirk, hun hometown. Als begin twintigers zijn de boys van Brògeal misschien nog wat jong om met weemoed terug te denken aan ‘the good old days’, maar dat zal hun Keltische bloed zijn.

Cliffords – My Favourite Monster

Cliffords is een nieuwe Ierse band geformeerd rond zangeres Iona Lynch.

Miss Lynch is een performer type natuurkracht. Ze kan fluisteren als een briesje en uithalen als een orkaan. Maar ze is heel spaarzaam met haar super power en mede daarin schuilt haar kracht. Maar als ze los gaat sleept ze alles en iedereen mee. Een ander talent is – daarbij geholpen door de rest van de band – haar vermogen sterke songs te schrijven met aansprekende teksten. Case in point is nieuwe single My Favourite Monster. De nieuwe single van Cliffords staat op de Salt Of The Lee EP, hun 3e. Cliffords viel al op in het woud van bands op ESNS begin dit jaar en gaat binnenkort de show stelen op Best Kept Secret.