IDLES – Gift Horse

Na een dansuitstapje en een gevoelige ballad keert IDLES op de derde single van het TANGK album terug op hun postpunknest.

Gift Horse is een energieke bundel van lompe drums, horkerige bas en krassende gitaren. Daarover heen spuwt Joe Talbot zijn tekst en eenregelig refrein; Look At Him Go.  Het gezamenlijke doel; de meute in beweging krijgen wordt makkelijk bereikt. Mosh pit verzekerd. Het nieuwe album komt op 16 feb. uit. Op 8 maart staat IDLES in de Afas.

IDLES – Grace

Grace is een woord met meerdere betekenissen. Het kan gracieus en elegant betekenen, maar ook gunst en genade. Op de nieuwe single van IDLES lijken alle betekenissen van toepassing.

Het is een zeker voor IDLES gracieus nummer, een zacht gezongen ballad met een hoog U2-achtige gehalte. En aangezien IDLES Iers is en dus katholieke opgevoed kan het niet anders dan dat de band zich bewust is van de religieuze connotaties van het woord Grace. God wordt ook genoemd in de tekst die zich laat lezen en interpreteren als een gebed. (saying grace is bidden in het Engels). Begon vorige single Dancer met een citaat, de vioolpartij van James Brown’s It’s A Man’s Man’s World, Grace eindigt met een verwijzing naar een klassieke track, het kakofonische slot van A Day In The Life van The Beatles. IDLES kent zijn klassiekers en heeft met Grace er mogelijk zelf een afgeleverd.

IDLES – Dancer feat. LCD Soundsystem

Als je als postpunkband een dansnummer hebt geschreven wie kan je dan beter vragen bij de uitwerking daarvan dan James Murphy en zijn befaamde LCD Soundsystem? Wat je noemt een transatlantische samenwerking.

Dancer is geen gewone dancetrack net zomin als IDLES een gewone postpunkband is of LCD een doorsnee dance-act. Het nummer begint met een vioolintro dat zo veel lijkt op dat van It’s A Man’s World van James Brown dat het niet anders dan een ode kan zijn aan mister dynamite.  Het is de start van een track die stuitert als een kangoeroe op een skippybal. Zanger Joe Talbot spoort de dansers aan met kreten als  ‘cheek to cheek and hip to hip’ daarbij gesteund door een koor dat niet geheel nuchter lijkt.

Dancer komt op het nieuwe, vijfde album van IDLES, TANGK, een co-productie van de band’s Mark Bowen, Nigel Goodrich van Radiohead en hip hop producer Kenny Beats. Releasedatum 16/2/24.

IDLES, LCD Soundsystem – Dancer

Als je als postpunkband een dansnummer hebt geschreven wie kan je dan beter vragen bij de uitwerking daarvan dan James Murphy en zijn befaamde LCD Soundsystem? De transatlantische samenwerking mag als zeer geslaagd worden beschouwd.

Uiteraard is Dancer geen gewone dancetrack net zomin als IDLES een gewone postpunkband is of LCD een doorsnee dance-act. Het nummer begint met een vioolintro dat zo veel lijkt op dat van It’s A Man’s World van James Brown dat het niet anders dan een ode kan zijn aan mister dynamite.  Het is de start van een track die stuitert als een kangoeroe op een skippybal. Zanger Joe Talbot spoort de dansers aan met kreten als  ‘cheek to cheek and hip to hip’ daarbij gesteund door een koor dat niet geheel nuchter lijkt.

Dancer komt op het nieuwe, vijfde album van IDLES, TANGK, een co-productie van de band’s Mark Bowen, Nigel Goodrich en Kenny Beats. Releasedatum 16/2/24.

IDLES – Crawl!

IDLES lijkt alsmaar beter te worden. Dat lukt de band door te doen waar ze goed in zijn, vetarme rock produceren. Vaak gaan succesvolle bands in de fout door het extra opnamebudget te besteden aan violen en andere branchevreemde opsmuk. IDLES niet, die houden hun muziek zo basic als camping toilet.

De ontwikkeling zit hem in de teksten. Die gaan op hun nieuwe, vierde langspeler CRAWLER over volwassen worden en andere zaken die een dertiger tegenkomt op zijn pad. Zelfs of misschien wel juist als je in een band zit.

Muzikaal is Crawl! gevoed door de avonturen van Nick Cave & zijn Birth Day Party tig jaar geleden. Crawl! Is de ideale track voor een eenpersoonsfeestje, liefst als de buren even niet thuis zijn.

Idles – The Beachland Ballroom

Op nieuwe single The Beachland Ballroom gooit Idles het over een onverwachte boeg. De nieuwe single van de Britse (post)punks is een zich traag voortslepende ballad. Zanger Joe Talbot breekt af en toe de huisvrede met schorre uithalen, maar de band laat zich niet van hun a propos brengen en walst met een weloverwogen slakkengang naar de uitgang.

Talbot noemt The Beachland Ballroom een soulsong, en inderdaad zit zijn hele ziel en zaligheid in het nummer. Het is even wennen, maar herhaaldelijke blootstelling helpt. De ballroom van de titel bevindt zich in Cleveland. Wat zich daar precies heeft afgespeeld is onduidelijk, maar het heeft indruk gemaakt op Talbot.

Idles is druk met de laatste lootjes van hun nieuwe, vierde album. Dat gaat Crawling heten en moet op 12 november uitkomen. Hip hop producer Kenny Beats produceerde de plaat met hulp van Idles gitarist Mark Bowen.

IDLES – Grounds

Zeggen dat Grounds van IDLES er in hakt is een understatement. Niet dat het nummer extreem hard is, maar de gitarist heeft of een nieuwe standje op zijn versterker gevonden of een nieuwe combi van pedalen waardoor zijn gitaar nu klinkt als een kruising tussen een opgevoerde motorfiets en een kettingzaag.

Zijn collega van De Staat zal groen aanlopen van jaloezie. Daar doet de nieuwe single van IDLES nog het meest aandenken aan De Staat. In een strenge bui. En met een andere zanger, want niemand zal de grofkorellige stem van Joe Talbot verwarren met die van iemand anders. De man heeft zo’n power dat zelfs als hij een gedichtje uit het poesiealbum van zijn nichtje zou voorlezen je nog een stapje terug zou doen. De rest van de band kan hem nu eindelijk aardig bijbenen.

Met Grounds en het eerder verschenen Mr Motivator maakt de band uit Bristol de grond bouwrijp voor de release van hun derde album. IDLES loopt een paar platen voor op de directe concurrentie, Fontaines DC, Murder Capital en Shame en dreigde door de nieuwkomers te worden ingehaald. Dat gevaar lijkt geweken. De twee singles wijzen er op dat IDLES met het in september te verschijnen Ultra Mono album een nieuwe standaard gaat neerzetten in het eigentijdse postpunk landschap.

Idles – Never fight a man with a perm

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag een nieuwe videoclip van de punkers Idles uit Bristol. Never Fight A Man With A Perm was vorig jaar september al als single uitgebracht maar heeft nu ook een opvallende video gekregen. Nou, videospelletje, want de clip is een nieuwe variant op de jaren ’90 videogame Street Fighter.

Idles is te zien op Lowlands!