Author: Flip van der Enden

S.G. Goodman – All My Love Is Coming Back To Me

Op nieuwe single All My Love Is Coming Back To Me klinkt S.G. Goodman als het jonge zusje van Neil Young, een beetje beverig en omringd door gitaren. Dat is dus een compliment. We kennen S.G. Nog als de boerendochter uit Kentucky die een paar maanden in de Graadmeter verbleef met haar door Jim James van My Morning Jacket geproduceerde The Way I Talk.

All Ly Love Is Coming Back To Me volgt een vergelijkbaar patroon. In de eerste helft van de song zingt S.G. op haar onnavolgbare wijze, het slot is voor de gitaristen. Het tempo ligt wel wat hoger dit keer wat doet verlangen naar een live uitvoering.

S.G. Is niet ze zoveelste rockchick uit de VS. Ze komt uit een streng religieuze familie, die drie keer per week te kerke ging. Daar zong ze in het koor. Nu is ze lid van de blijkbaar blakende indie-scene van Kentucky en zingt ze liedjes over vrouwen die van vrouwen houden. Benieuwd hoe haar ouders daar over denken.

Moss – Salt

Marien en de andere Moss mannen hebben zich de zomer van 2021 in quarantaine doorgebracht in een klooster in zuidelijk Limburg. Het tot studio omgebouwde retraite-oord heet Hoogcruts, door Moss afgekort tot HX en geadopteerd als titel van het aldaar opgenomen album.

Daarvan is Salt de derde single (na Before It’s Gone en Not Today). Salt is weer typisch zo’n Moss nummer dat werkt op meerdere niveaus, mooi en melodieus als je het op de achtergrond hoort, indringend en ingenieus als je met aandacht (of oortjes) luistert. Wat Salt extra spaarpunten oplevert is het gemak waarmee Marien ook de hogere zangnoten pakt.

HX verschijnt op 29 april. Op de site van Excelsior Records kun je het album nu al vast bestellen op doorzichtig vinyl. De data van de clubtour van Moss vind je hier.

Tim Knol – Whole New Light

Na zijn blue grass avonturen en zijn muzikale boswandelingen pakt Tim Knol de draad weer op van zijn ‘gewone’ carrière. De single die hopelijk een voorpost is van een nieuw album is alvast zeer geslaagd.

Whole New Light heeft wel iets weg van Tom Petty, iets meer countryrock misschien met een geweldige gitaarsolo van Thijs Elzinga en een slot dat ongetwijfeld zal lijden tot uitzinnige situaties tijdens optredens. Whole New Light gaat over een leven met minder bier en meer beweging. Dat gezonde leven blijkt niet alleen goed voor Tim’s lijf, lever en leden, maar ook voor zijn muze. 

Loupe – 21

De nieuwe single van Loupe komt met een verhaal, een vervelende ervaring van zangeres Julia met een niet bij naam genoemde veertiger -werkzaam in de muziekindustrie-, die zich op een de grens ruim overschrijdende manier aan haar opdrong. Toen ze duidelijk maken niet van hem en zijn manieren gediend te zijn probeerde hij haar later alsnog te paaien met een variatie op een van de oudste clichés uit de helaas nog steeds door mannen gedomineerde muziekindustrie, ‘ik kan een ster van je maken’. Dat de man maar snel tegen de lamp mogen lopen.

Het nare incident heeft Loupe geïnspireerd tot het maken van misschien wel hun beste nummer tot nu toe. 21 –de leeftijd van Julia waarop de aanranding plaatsvond en het verschil in leeftijd tussen haar en haar belager- begint beheerst met Afrikaans aandoende gitaren. Wat volgt is een afwisseling van verbazing, verdriet en woede. Dat Loupe komt er wel op eigen kracht.

Interpol – Toni

Interpol attendeert ons op de komst van een nieuw album met niet één maar twee nieuwe nummers, Something Changed en Toni. Beiden zijn goed, erg goed zelfs, maar Toni is behalve erg goed ook bijzonder.

Het is eigenlijk alleen aan het karakteristieke stemgeluid van Paul Banks dat je in Toni Interpol herkent. Waar de meeste Interpol songs opgetuigd zijn voor uitvoering in stadions, concert-domes en mega festivaltenten is Toni bijna intiem te noemen, gelaagd en gedetailleerd. Het nummer heeft ook een ogenschijnlijk (orenschijnlijk?) onlogische opbouw, maar na herhaalde blootstelling  valt alles op zijn plek. Met zijn speelduur van vierenhalve minuut is Toni ook lekker lang.

Deze week zetten we alle ballen even op Toni, volgende week voegen we waarschijnlijk ook wel ‘Something Changed’ toe aan de playlist, want ook niet te versmaden. In ieder geval kunnen we nu al concluderen dat ‘The Other Side Of Make Believe’, de opvolger van het vier jaar oude Marauder album tot het beste gaat horen van wat de New Yorkers de laatste 20 jaar hebben uitgevroten.

Sea Power – Transmitter

Sea Power heette eerst British Sea Power. Blijkbaar vonden de bandleden die naam in het licht van de Brexit toch net even iets te beladen en imperialistisch.

Muzikaal is er niet heel veel veranderd sinds hun debuut uit 2003. De band uit Bristol maakt naar symfonische rock neigende wave. Je hoort Bowie terug in hun songs, maar ook invloeden van U2 en sporen Arcade Fire. Wat de band zelf inbrengt is naast het vermogen pakkende songs te schrijven iets wat je zou kunnen omschrijven als ‘storm und drang’.

Er zijn twee dingen die de leeftijd van de band verraden, de stem van de zanger is -zeg maar- gerijpt en Sea Power heeft meer dan ooit grip en overmacht op de materie. Transmitter is episch op een bescheiden manier, en zou hitpotentie gehad kunnen hebben als de flow niet was ondermijnt door een gitaarduel. Maar laten die gitaren nou net de reden zijn dat Transmitter op On The Rocks past!

 Transmitter komt van het vorige maand verschenen Everything Was Forever album.

Courting – Tennis

Courting heeft iets met sport. Eerder al bezong de band uit Liverpool het edele voetbalspel in Football, de paardensport in Grand National en Formule 1 races in Grand Prix. Hun nieuwe single gaat over tennis. Of beter heet Tennis.

Het leek de band wel leuk om in ieder geval qua titel aan te sluiten bij hun eerdere nummers over sport. Maar Tennis gaat dus niet over tennis, maar over liefde. Courting zou Courting niet zijn als de bezongen liefde romantisch en/of wederzijds was. Het is niet uit te sluiten dat de relatie van de dame en heer in kwestie een zakelijke is. Zeker is dat de minnaar die het woord is geen gentleman is.

Net als zijn collega’s van Yard Act, Fontaines D.C., Dry Cleaning etc. zingt chef Courting, de welbespraakte Sean Murphy-O’Neil zijn teksten niet, maar scandeert hij ze. Hoewel hij tegen het eind van Tennis wel een redelijk geslaagde poging tot zingen waagt. Dat de postpunkpraatzangstijl nog steeds niet verveelt, komt omdat a) de meesten die aan het woord zijn iets te vertellen hebben en b) dat  overtuigend en met bloemrijke taal doen. Dat ze daarbij ter zijde worden gestaan door onbehoorlijk rockende bands helpt en niet een klein beetje.

Moreton – Down & Out

Moreton is een trio uit Brisbane, Australië dus weer dat we aanraden aan een ieder die Big Thief een warm hart toedraagt. Zelf komen ze aan zetten met namen als Grizzly Bear, The National en Portishead.

Moreton is dus van de stemmige muziek, contrastrijke songs met zware gitaren en introverte zang. Maar de band brengt meer dan sfeer. Een nummer als Down & Out blijft in beweging, bevat mooie details, een echootje hier een galmpje daar en kan bogen op een plakkend refrein.

Moreton is geen band die je gezellig draait op feestjes met vrienden, maar voor die momenten dat je even geen behoefte hebt aan gezelschap kun je je geen betere soundtrack wensen.

Perel & Marie Davidson – Jesus Was An Alien

Jesus Was An Alien is een heerlijk hapje neo-retro elektropop met hijg-zang en huppelbeat, een 21ste eeuws nakomertje zeg maar van If Feel Love van Donna Summer. De zang is tweetalig, Engels en de langue d’amour, het Frans. Veel om het lijf heeft het liedje niet, maar leuk voor de afwisseling is het zeker.

Behalve in de V.S. waar het puritanisme weer hoogtij viert moet je tegenwoordig van goed huize komen om nog te schokken met en sekstrack, misschien hebben de dames om die reden Jezus er bij gehaald. Die is er overigens wel vaker van beschuldig is niet van hier te zijn.

Nog even over de makers. Perel is de artiestennaam van Annegret Fiedler, een Duitse dj die de eer had om als eerste niet Amerikaanse act onder contract te komen bij DFA Records van James Murphy van LCD Soundsystems. Marie Davidson is een Frans-Canadese collega van Perel. Voor de mensen met een goede conditie is er ook nog een bijna acht minuten durende club edit.

Teen Jesus and the Jean Teasers – Girl Sports

De jonge Jezus en de spijkerbroek plagers is de wat onbeholpen vertaling van Teen Jesus and the Jean Teasers. Het is een op zijn minst prikkelende bandnaam die waarschijnlijk niet toevallig doet denken aan Teenage Jesus & The Jerks, de oude band van een van de enfants terribles van de New Yorkse no-wave beweging Lydia Luch.

Het uit uit Australië (Canberra) afkomstige Teen Jesus and the Jean Teasers is een powervrouwenband met een sound ergens tussen pop en punk in. De vier weelderig getatoeëerde meiden besloten ooit een band te beginnen na het zien van de film School Of Rock. Het bleef gelukkig niet bij dromen, want het opgevoerde Girl Sports is alweer de zevende single van de Jean Teasers. Eerder gooiden we AHHHH voor de Pinguins.

Het is maar de vraag of Girl Sports vaak op de Australische (of andere Engelstalige) radiostations te horen zal zijn, want de dames gooien er met regelmaat een welgemeend fuck uit. Het onderwerp van hun toorn is iedereen (lees mannen) die vrouwen in de muziek (en sport) niet serieus nemen. In het van oudsher sterk macho Australië is dat nog zeker nog een ding. Hier lijken we wat verder, maar ook weer niet zover en zeker niet zo lang dat de boodschap van Teen Jesus and the Jean Teasers overbodig is.